Περιοδικό Βυθός : Τα "μαύρα" ψάρια των ελληνικών θαλασσών

Το καλοκαίρι έφυγε. Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Ευτυχώς όμως στην περίπτωσή μας, μόνο για λίγους μήνες. Μπροστά μας ξεδιπλώνεται σταδιακά η πιο σκληρή εποχή για τους υποψήφιους κυνηγούς. Ο χειμώνας. Φουρτουνιασμένες θάλασσες, θολά νερά και χαμηλές θερμοκρασίες. Κάποιοι θα κρύψουν τον εξοπλισμό τους στην αποθήκη μέχρι τις πρώτες λιακάδες του Απρίλη. Όχι όμως όλοι. Οι φανατικοί ψαροκυνηγοί θα τροποποιήσουν τις τεχνικές προσέγγισης, θα αναζητήσουν ίσως διαφορετικά θηράματα, θα προσθέσουν αρκετά χιλιοστά νεοπρέν, αλλά θα είναι εκεί. Μαζί με όλες αυτές τις αλλαγές, είναι λογικό να αλλάξουν και οι οπλικές επιλογές τους. Τι όπλα πρέπει να έχει ο σάκος μας; Πώς να τα στήσουμε; Το 130άρι με τη χοντρή βέργα και τα τρία λάστιχα χρειάζεται; Ας τα δούμε αναλυτικά.

Ναι καλά καταλάβατε, αναφέρομαι στις στήρες και τις σφυρίδες. Εάν αυτό το κείμενο είχε γραφτεί πριν από 20 χρόνια θα μπορούσε να έχει εύκολα τον εξής τίτλο: Στήρα και Σφυρίδα - 2 θηράματα του καλοκαιριού. Ωστόσο οι εποχές άλλαξαν και κάτι τέτοιο δεν ισχύει στις ημέρες μας, αφού η γνώση γύρω από την ελεύθερη κατάδυση, σε συνδυασμό με τα σχολεία και τον υπερσύγχρονο εξοπλισμό επιτρέπουν στον ψαροκυνηγό να βουτάει βαθιά όλο το χρόνο. Η διαφορά λοιπόν στο κυνήγι τους κατά την καλοκαιρινή περίοδο, αφού παίρνουμε σαν δεδομένο ότι πλέον μπορούμε να πιάνουμε στήρες και σφυρίδες όλο το χρόνο, έγκειται στη διαφορετική συμπεριφορά που παρουσιάζουν αυτά τα ψάρια όταν τα νερά είναι ζεστά. Από Ιούνιο δηλαδή μέχρι περίπου και τέλος Οκτώβρη.

Δυστυχώς ο κάβος και η ξέρα είναι η εύκολη λύση, αλλά στις μέρες μας αυτά τα κομμάτια τα ξέρει όλος ο κόσμος και τα θηράματα είναι λίγα και πάρα πολύ δύσκολα, ακόμα και μέσα στο θαλάμι τους. Εκτός από κάποιες μέρες ή πιο σωστά κάποιες ώρες που θα πέσουμε σε ανέβασμα και θα έχουμε τη χαρά να δούμε εικόνες από το παρελθόν. Το μέλλον στο υποβρύχιο κυνήγι είναι τα ξεκομμένα κομμάτια, που είναι χαμένα στο πουθενά. Γι’ αυτούς που έχουν σκάφος τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Χρειαζόμαστε ένα καλό βυθόμετρο - GPS και πολύ υπομονή. Πιάνουμε μια ζώνη βάθους που μπορούμε να ψαρέψουμε και αρχίζουμε τα περάσματα σε περιοχές που εικάζουμε ή έχουμε ακούσει ότι έχουν ενδιαφέρον.