Περιοδικό Βυθός : Τα "μαύρα" ψάρια των ελληνικών θαλασσών

Καθώς έχω φτάσει στην όγδοη βουτιά θα πέσω για καρτέρι σε βάθος 15 μέτρα. Λίγο πριν φτάσω στον πάτο θα δω το ψάρι 10 μέτρα πιο μπροστά, θα πλαγιάσω προς το ψάρι χωρίς να κουνάω ούτε πέδιλα,

Δύο μικρά καταπράσινα μάτια ήταν σαν να έφεγγαν μέσα στην θολούρα του νερού και ίσα που διέκρινα τις διάφανες βεντάλιες της σφυρίδας, που με παρατηρούσε δεξιά μου γεμάτη περιέργεια και τσαμπουκά που μπήκα στον χώρο της. Έκλεισα τον αγκώνα για να γυρίσω το 100αρι τουφέκι 90 μοίρες, χωρίς να ακουστούν τα λάστιχα και της έστειλα μια βέργα χωρίς πολλά...

Η επιλογή του κατάλληλου ψαροτούφεκου δεν είναι μονόδρομος. Ο καθένας πρέπει να να έχει στην κατοχή του 2 με 3 όπλα και να τα χρησιμοποιεί ανάλογα με τον τόπο και το είδος ψαρέματος που θέλει να κάνει.

Το καλοκαίρι έφυγε. Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Ευτυχώς όμως στην περίπτωσή μας, μόνο για λίγους μήνες. Μπροστά μας ξεδιπλώνεται σταδιακά η πιο σκληρή εποχή για τους υποψήφιους κυνηγούς. Ο χειμώνας. Φουρτουνιασμένες θάλασσες, θολά νερά και χαμηλές θερμοκρασίες. Κάποιοι θα κρύψουν τον εξοπλισμό τους στην αποθήκη μέχρι τις πρώτες λιακάδες του Απρίλη. Όχι όμως όλοι. Οι φανατικοί ψαροκυνηγοί θα τροποποιήσουν τις τεχνικές προσέγγισης, θα αναζητήσουν ίσως διαφορετικά θηράματα, θα προσθέσουν αρκετά χιλιοστά νεοπρέν, αλλά θα είναι εκεί. Μαζί με όλες αυτές τις αλλαγές, είναι λογικό να αλλάξουν και οι οπλικές επιλογές τους. Τι όπλα πρέπει να έχει ο σάκος μας; Πώς να τα στήσουμε; Το 130άρι με τη χοντρή βέργα και τα τρία λάστιχα χρειάζεται; Ας τα δούμε αναλυτικά.

Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όλοι οι ψαροκυνηγοί, είναι το βράχωμα των ψαριών κάτω από τις πέτρες. Τα ψάρια, κυρίως τα μαύρα, δηλαδή οι ροφοί, οι στήρες, οι σφυρίδες και οι πίγκες, όταν τα πρσεγγίσουμε και καταφέρουμε να έχουμε μία επιτυχημένη βολή, πολλές φορές βραχώνουν σε δύσκολα σημεία του βυθού.