Περιοδικό Βυθός : Αποστολάκης Τόλης

Το καλοκαίρι έφυγε. Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Ευτυχώς όμως στην περίπτωσή μας, μόνο για λίγους μήνες. Μπροστά μας ξεδιπλώνεται σταδιακά η πιο σκληρή εποχή για τους υποψήφιους κυνηγούς. Ο χειμώνας. Φουρτουνιασμένες θάλασσες, θολά νερά και χαμηλές θερμοκρασίες. Κάποιοι θα κρύψουν τον εξοπλισμό τους στην αποθήκη μέχρι τις πρώτες λιακάδες του Απρίλη. Όχι όμως όλοι. Οι φανατικοί ψαροκυνηγοί θα τροποποιήσουν τις τεχνικές προσέγγισης, θα αναζητήσουν ίσως διαφορετικά θηράματα, θα προσθέσουν αρκετά χιλιοστά νεοπρέν, αλλά θα είναι εκεί. Μαζί με όλες αυτές τις αλλαγές, είναι λογικό να αλλάξουν και οι οπλικές επιλογές τους. Τι όπλα πρέπει να έχει ο σάκος μας; Πώς να τα στήσουμε; Το 130άρι με τη χοντρή βέργα και τα τρία λάστιχα χρειάζεται; Ας τα δούμε αναλυτικά.

«Μα πήγαμε 6 ώρες δρόμο και δεν είχε ούτε πέρκα». Και εντάξει είναι κάπως γραφικά αστείο όταν καταφέρεις να εξελιχθείς και κατόπιν εορτής αναμοχλεύεις τις φόλες που «καταβρόχθιζες» τα πρώτα χρόνια× ωστόσο αποτελεί υπαρκτό, μεγάλο και νοσηρό ζήτημα. Είναι μεγάλο θέμα καθώς αποτρέπει πληθώρα νέου κόσμου απ’ το να ασχοληθεί εντατικά, να παθιαστεί, γευόμενο τη χαρά τη σύλληψης ενός αξιόλογου θηράματος. Κόσμου που θα μεγάλωνε και θα ισχυροποιούσε το χόμπι μας, τόσο απέναντι στην πολιτεία, όσο και στους επαγγελματίες που για πολλούς λόγους, το κοιτούν με μισό μάτι. Αν οι ψαροτουφεκάδες πολλαπλασιαστούμε, πολλαπλασιάζεται και η φωνή μας, δυναμώνει η ίδια η ενασχόληση και εδραιοποιείται έτσι η μακροημέρευση της σε κάθε επίπεδο. Οι μεθαυριανοί αθλητές υποβρύχιας αλιείας από που θα προκύψουν άλλωστε;

Όπως λέω πάντα και θα εξακολουθήσω είναι βασικό αυτά τα 2-3-5 όπλα που έχουμε στην κατοχή μας να είναι όλα της ίδιας εταιρίας. Ξεκινώντας λοιπόν από εδώ συνεχίζουμε... Σαν όπλα τρύπας είναι όλα τα όπλα μικρού μήκους έως μεσαίου, δλδ από 45 εκατοστά μέχρι και 90, φυσικά δεν είναι σπάνιο να βρει εφαρμογή και ένα 100 πχ σε μια πλάκα με εμβαδό πολλών τετραγωνικών μέτρων, η οποία έχει σαργούς στο βάθος. Έπειτα σειρά έχει το θήραμα που θα κυνηγήσουμε...

Νομίζω πως οι δύο πιο βασικές και αποδοτικές τεχνικές στο υποβρύχιο κυνήγι την άνοιξη, είναι το καρτέρι και το κυνήγι στην τρύπα. Αποτελεσματικές και σίγουρα με πολλές εκπλήξεις, ας τις δούμε όμως παρακάτω όσο πιο απλά γίνεται (δίχως να πάρετε πληθώρα άχρηστων πληροφοριών) λέγοντας τα πράγματα απλά και λιτά, όπως πρέπει να είναι το ψαροτούφεκο. 

Δεν κάνει το όπλο τον κυνηγό, το μυαλό του είναι το όπλο...

Βασικά πρέπει να γνωρίζουμε πως η περιέργεια των ψαριών για το κάθετι που ταράζει τον υποβρύχιο κόσμο είναι η κυρίως υπεύθυνη για την επιτυχία αυτής της τεχνικής και θα πρέπει να την εκμεταλευτούμε στο έπακρο. Στην συνέχεια, το λόγο έχει η κυνηγετική ορμή των ψαριών “θηρευτών” θηραμάτων, που έρχεται να ενισχύσει την λειτουργεία της τεχνικής. Το ρηχό καρτέρι βρίσκει εφαρμογή από την επιφάνεια έως το βάθος των 5-7 μέτρων. Αναγκαίο όπως και σε όλα τα είδη ψαρέματος, ο νέος ψαράς να αρχίσει από τα μικρά βάθη για να εξοικοιωθεί και να μάθει πιο εύκολα την τεχνική.