Περιοδικο Βυθος : Αρθρα & Αρθρογράφοι

Το πρωτάθλημα είχε επιτυχία, αφού βοήθησε πολύ ο καιρός, αλλά και οι 16 συμμετοχές. Θα είχαμε 20, αλλά οι Καββαδίας, Ρίγγας και Σαραντινός είχαν θέματα υγείας, ενώ ο Περιστέρης δεν επιτρεπόταν να αγωνισθεί με τα χρώματα της Λήμνου, αφού αυτή δεν είχε ακόμη αθλητική αναγνώριση για την υποβρύχια δραστηριότητα.

Από τους 16 που μετείχαν, οι 11 ήταν και πέρσι στο Πόρτο Χέλι, ενώ θα ήταν 13 με Ρίγγα και Καββαδία, αν δεν είχαμε το παγκόσμιο που τους στοίχισε. Αυτό επιτέλους δείχνει μια συνέπεια που τόσο μας λείπει στο άθλημα. Είχαμε κατά καιρούς πολλούς ευκαιριακούς και λίγους μόνιμους. Αυτό δείχνει να αλλάζει. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά δεν φοβούνται τις άγνωστες τράπεζες!

Μέσα σε δύσκολες συνθήκες πραγματοποιήθηκε το 50ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Η Κέρκυρα, ένα νησί με τρομερή παράδοση στο ψαροτούφεκο, ανέλαβε μέσα από τον Ν.Α.Ο.Κ. να πραγματοποιήσει αυτή την διοργάνωση.
Η μάχη για την πρώτη θέση ξεκαθάρισε στο ξεκίνημα της δεύτερης μέρας με την κακή πορεία που είχε ο Κώστα Νταής, ο μόνος που θα μπορούσε να απειλήσει το ακλόνητο φαβορί, τον Γιάννη Σιδέρη (Α.Ο. Πορτοχελίου). Ο Σιδέρης με δύο πρωτιές και τις δύο ημέρες του αγώνα, ήταν ο καθαρός νικητής και το ενδιαφέρον όλου του αγώνας στράφηκε στην κατάλειψη των άλλων θέσεων. Ο Στέλιος Χρηστάκης (Ν.Ο. Σητείας) με σταθερή απόδοση και τις δύο ημέρες κατάφερε να ανακηρυχθεί δεύτερος. Ο Κώστας Νταής (Α.Ο. Πορτοχελίου) βασίστηκε στην τρομερή πρώτη του μέρα και παρά τα προβλήματα της δεύτερης ανέβηκε στο βάθρο. Επίσης πρέπει να ξεχωρίσουμε την εμφάνιση του Ηλία Σακαβίτση, που με την σταθερή του απόδοση και τις δύο ημέρες κατέλαβε την τέταρτη θέση.

Συνήθως με τον κουμπάρο μου τον Μάκη Βλάχο δεν πάμε τακτικά για ψάρεμα. Πάμε μόνο όταν είναι αργία, Κυριακή ή όταν έχει ρεπό, γιατί τις άλλες μέρες πάντα δουλεύει.

Την 1η Απριλίου 2012 η μέρα Κυριακή αποφασίσαμε να πάμε να ψαρέψουμε έχοντας στόχο τις μεγάλες μπάφες που αρέσουν τόσο πολύ στον Μάκη. Λατρεύει το ρηχό ψάρεμα και του αρέσει να κυνηγάει τις μπάφες και τα λαβράκια σαν τρελός. Ξέρουμε ότι στην Παλαιοκαστρίτσα σε ένα συγκεκριμένο σημείο τα ψάρια απαγγιάζουν και μιας και ο καιρός ήταν βολικός θα πηγαίναμε εκεί.

Με το που έφτασα στην Λήμνο την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου το πρωί, πήγα στο νερό την ίδια μέρα. Τις τρείς πρώτες μέρες είχε καλό καιρό, οπότε έκανα αναγνώριση στη τράπεζα της δεύτερης μέρες. Αυτό το έκανα γιατί ρώτησα αν αυτή η τράπεζα απαγγιάζει με καιρό και πήρα αρνητική απάντηση. Γι΄αυτό πήγα εκεί με την μπουνάτσα. Στην πρώτη τράπεζα θα πήγαινα όταν θα χάλαγε ο καιρός, μιας και ήταν προφυλαγμένη και θα ψάρευα πιό κοντά στην ακτή, έτσι δεν θα προλάβαινε να σηκώσει κύμα. Βρήκα κάποια ψάρια και τα σημάδεψα. Βρήκα και άσπρα και κάτι στήρες μεγάλες (από τα 22 μέχρι τα 27 μέτρα). Είχα βρεί και ένα ροφό στα 25 μέτρα, αλλά βράχωνε το ψάρι. Είχε και άλλους μικρούς ροφούς, που όμως δεν μετράγανε. Βρήκα και ένα ροφό στα 36 μέτρα, που ήταν πιό δεκτικός στο πλησίασμά μου. Ήταν σε ένα μονόπετρο ξεκομμένο και μου έδινε και βολή απ’ έξω.