Του Γιώργου Κελλή
Είμαστε στα μισά της απόστασης. Τρία μίλια ακόμη μας χωρίζουν από τον προορισμό μας. Είναι το πεντηκοστό όγδοο ψάρεμα μέσα σ’ αυτές τις εξήντα μέρες που είμαι ήδη στο νησί. Πενήντα οκτώ ψαρέματα σε δύο μήνες. Η θάλασσα έχει φέρει το σώμα μου στα μέτρα της. Το έχει πλάσει με την πίεση, τα κύματα, το ρεύμα, την αλμύρα και το οξυγόνο που λείπει συνεχώς.
του Τάσου Χάλαρη (AΡΧΕΙΟ ΒΥΘΟΣ, ΤΕΥΧΟΣ 31, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1995)
Απρίλιος 1995, αγναντεύοντας την ανατολή του ήλιου στην έρημη ακόμα παραλία του Καμαριού. Μέσα Άνοιξης και όλη η πλάση εύχαρη, ζωντανή, δίνει άλλη όψη σε αυτό το άγριο αιγαιοπελαγίτικο νησί, εντελώς διαφορετική από αυτή του καλοκαιριού.
Tου Λεωνίδα Δραπανιώτη
Έκανε «μια βουτιά» και πέρασε η μέρα… Έκανε «δυο βουτιές» και πέρασε ένας χρόνος… Έκανε «τρεις βουτιές» κι αισθάνθηκε το σώμα του βαρύ. Έζησε την νιότη μέσα στο νερό. Τρεις δεκαετίες γεμάτες θάλασσα, κολύμπι κι άπνοια. Αρχικά τον κάλεσε το θήραμα. Αυτό που έπιανε, αυτό που του έφευγε μέσα από τα χέρια, αλλά κι αυτό που έβλεπε και δεν μπορούσε να πιάσει. Όμως καθώς πέρασαν τα χρόνια, κι άλλαζε το σώμα, άλλαξε κι η σκέψη του. Κι ήρθε η στιγμή που κατάλαβε, πως δεν ήταν μονάχα το ψάρι, που τον τραβούσε στο νερό. Ήταν το ταξίδι, η βουτιά, οι εικόνες του βυθού. Μα πρώτο και καλύτερο, το άγνωστο, το απρόοπτο, που προκύπτει όταν κυνηγά το ψάρι. Γεννά συναίσθημα, χαρούμενο και λυπητερό μαζί που δύσκολα το χαρακτηρίζεις. Είναι τα καμώματα της «ξελογιάστρας» θάλασσας, το «αιώνιο παιχνίδι». Έτσι μάγεψε τον ψαροτουφεκά και τον κρατά κοντά της...
Του Σωκράτη Μέγα
Η σφυρίδα είναι ένα ψάρι που πάντα θαύμαζα για την ομορφιά της, τον τρόπο που κινείται καθώς και την δυσκολία σύλληψής της. Σίγουρα το πεντανόστιμο κρέας της είναι άλλος ένα λόγος που με κάνει να την κυνηγάω με μανία. Πριν αρκετά χρόνια ο πληθυσμός της σφυρίδας ήταν πολύ μικρός και την συναντούσαμε μόνο σε κλειστούς κόλπους και σε λίγα μέρη σε όλη την Ελλάδα. Πλέον με το κλίμα να αλλάζει θα την βρούμε σχεδόν σε κάθε περιοχή. Παρακάτω θα αναλύσω την αλλαγή της συμπεριφοράς της σφυρίδας με τα χρόνια, καθώς και τον τρόπο σύλληψής της μέσα και έξω από την τρύπα.
Μιλά στον Δημοσθένη Βαρβέρη
Το όνομα κου κουβαλάει είναι βαρύ στον χώρο του ψαροτούφεκου. Μαζί με τον μεγάλο του αδελφό Βασίλη ανήκει στους πρωτοπόρους του ψαροτούφεκου, αυτούς που χάραξαν την νέα του πορεία από ένα απλό «ψάρεμα», αυτούς που το ξεχώρισαν από την μπουκάλα και έφεραν τους σημερινούς Έλληνες ψαροκυνηγούς να είναι ψακουστοί σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας τον γνωρίσουμε περισσότερο μέσα από την κουβέντα μας.