Περιοδικό Βυθός : Ψαροτούφεκο στο Εξωτερικό

Ο Alessandro Talo’ είναι ένας εντυπωσιακός υποβρύχιος κυνηγός από την Ιταλία με βαθιά αγάπη για τη θάλασσα και τα πλάσματά της. Ερωτεύτηκε τη θάλασσα στην εφηβεία του, ασχολήθηκε για χρόνια με την αγωνιστική ελεύθερη κατάδυση και την άπνοια και πλέον αρέσκεται να ενεδρεύει με το 95αρι του εντυπωσιακά θηράματα σε μεγάλα βάθη. Η συζήτηση μαζί του ήταν απολαυστική.

Έχουμε ξαναπεί πως το ψάρεμα είναι μια διαδικασία που ξεκινά πριν την είσοδό μας στο νερό. Η προετοιμασία του εξοπλισμού, αλλά και του εαυτού μας είναι μια διαδικασία απαραίτητη και αναγκαία, επιπλέον μπορεί να είναι μια διαδικασία ευχάριστη και χαλαρωτική. Ας πούμε όταν ακονίζεις τις βέργες και ταυτόχρονα ονειρεύεσαι την είσοδό τους σε κρανία ροφών και ιριδίζοντα σώματα συναγρίδων, ε; Η διαδικασία είναι απλή όταν πρόκειται για ένα κολυμπητό ας πούμε, πιο σύνθετη όταν παίζει και βάρκα, ακόμα πιο σύνθετη όταν πρόκειται για ταξίδι, όπως στις διακοπές και όταν πρόκειται για ταξίδι στο εξωτερικό… ας τα να πάνε!

Το Μεξικό είναι μια χώρα που πάντα με συνάρπαζε, γιατί ήξερα ότι έχει ψάρια πολύ μεγάλα, εντυπωσιακά θηράματα θα έλεγα. Σε συνεργασία με τον αντιπρόσωπό μου στην Ελβετία και την Γερμανία Daniel, είπαμε να κάνουμε αυτό το ταξίδι. Με τον Daniel κάνουμε πολλά ταξίδια για ψαροτούφεκο και φέρνει και ο ίδιος πολύ κόσμο στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα έρχονται για προπόνηση και για να μάθουν την τέχνη του ψαροτούφεκου, σε μια χώρα με δύσκολα ψάρια, ώστε με αυτό τον τρόπο θα βελτιώσουν την τεχνική τους.

Η βροχή χτυπάει το ύφασμα της ευτυχώς αδιάβροχης σκηνής και δεν με αφήνει να κοιμηθώ. Ακόμα και να μην έβρεχε πάλι θα δυσκολευόμουν, αυτή τη φορά το jet lag με κράτησε περισσότερο απ' ότι συνήθως. Ίσως να φταίει ότι είχα καιρό να ταξιδέψω στο Εξωτερικό, ίσως να μεγαλώνω. Δεν πειράζει, όλα καλά, todos bien, που λένε και οι Μεξικάνοι... Ο Ειρηνικός, 100 μέτρα πιο πέρα, συνεχίζει να παίζει ένα μονότονο ακομπανιαμέντο, με το αιώνιο σουέλ του να χτυπά την αμμώδη παραλία...

Η συγκεκριμένη αποστολή πέρασε από χίλια κύματα μέχρι να συγκροτηθεί, να εκπονήσει πλάνο προετοιμασίας και να φτάσει (σε τρία τεύχη) στο Mali Losinj και, για το λόγο αυτό, οι προσδοκίες ήταν από την αρχή χαμηλές. Παρά ταύτα, η 6^η θέση ήταν απόλυτα στις δυνατότητες της ομάδας και η 9^η θέση δεν μπορεί παρά να αφήνει πικρή γεύση σε όλους και κυρίως στα μέλη της αποστολής, που πραγματικά προσπάθησαν πολύ, αφιέρωσαν όσο χρόνο ήταν ανθρωπίνως δυνατό στον καθένα να αφιερώσει και αψήφησαν ακόμα και κίνδυνο στην υγεία τους ορισμένοι για να δικαιώσουν τις προσδοκίες μας…