του Δημοσθένη Βαρβέρη
Βρίσκομαι σε ένα κόλπο σχεδόν στο σημείο που θα έβγαινα και με χωρίζει με το ψάρι ένας βράχος. Το βάθος ήταν 4-5 μέτρα. Πλησιάζω λίγο ήρεμα χωρίς να κουνάω τα πέδιλα και αντικρίζω το ψάρι μπροστά μου στην επιφάνεια, να κοιτάμε ο ένας τον άλλον. Για κάποια δευτερόλεπτα πάγωσα. Σκέφτομαι αμέσως αν η κάμερα είναι ανοιχτή και παίρνω το ρίσκο να πατήσω το κουμπί, χωρίς να ξέρω αν την έκλεισα ή την άνοιξα.
Του Γιώργου Μητσόπουλου
Χωρίς να ξέρεις το πώς και το γιατί παρασυρόμενος από το πάθος της πρώτης αγάπης, της πρώτης επαφής, θα κυνηγήσεις στην άμμο και στο φύκι προσπαθώντας να στριμώξεις κάποια μουρμούρα ή κάποιο κεφαλόπουλο στην καλύτερη. Γρήγορα όμως καθώς θα γίνεσαι ολοένα και καλύτερος θα αναζητήσεις άλλους πιο «φαντεζί» βυθούς. Θα ψάξεις την πέτρα, το θαλάμι και το βάθος αναζητώντας καλύτερα και μεγαλύτερα θηράματα. Η αλήθεια είναι ότι μετά από χρόνια όμως θα ξαναγυρίσεις στην αμμοφυκιάδα, είτε υποψιασμένος, είτε κατά τύχη για να βρεις τους θαμμένους θησαυρούς της
Του Κωνσταντίνου Τρουπή
Δεν λέω ότι το βαθύ ψάρεμα δεν έχει συγκινήσεις, αλλά σαν το ρηχό ψαροτούφεκο και για να γίνομαι πιο συγκεκριμένος σαν το ρηχό καρτέρι δεν έχω βρει κάτι άλλο να με εξιτάρει περισσότερο.
Μιλά στους Δημοσθένη Βαρβέρη & Κωνσταντίνο Τρουπή
... Η λέξη κλειδί είναι «προπόνηση», τόσο σωματική όσο και νοητική. Μέσω της προπόνησης και της σταδιακής αύξησης επιδόσεων και βάθους αποκτά κανείς αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του. Επίσης, σημαντική είναι και η εμπιστοσύνη προς την ομάδα ασφάλειας που σε περιβάλλει σε κάθε βουτιά..
Του Κωνσταντίνου Τρουπή
Επιφυλακτική μορφή ψαριού με άριστη την ικανότητα να ξεφεύγει ακόμα και από τα πιο θανάσιμα στημένα τουφέκια, αποτελεί αναμφίβολα τον επιβλητικότερο εκπρόσωπο της οικογένειας των σπαρίδων.