Περιοδικό Βυθός - Agguato

"Ο λούτσος είναι ένα ψάρι εξωτικό με απίστευτή γρηγοράδα, αλλά μπορεί να γίνει μοιραία ακίνητο όταν ζευγαρώνει ή όταν πεινά"

Η τεχνική για να καμακωθεί ένας αξιόλογος λούτσος ως επί το πλείστον είναι το καρτέρι ή και το αθόρυβο πλανάρισμα. Καθοριστική σημασία παίζει όμως το όπλο μας, καθώς θέλουμε μια εκρηκτική βολή ακρίβειας.
Σπάνια ξεπερνά το βάρος των 6 κιλών ωστόσο δεν είναι καθόλου απίθανο να έρθετε αντιμέτωποι με ένα μεγαλύτερο θήραμα. Όταν ο λούτσος αποφασίσει να πλησιάσει στο καρτέρι μας, κινείται αργά σταθερά και γεμάτος σιγουριά, σε όρια που αγγίζουν την απερισκεψία. Εάν το πόστο του καρτεριού μας είναι στα χαμηλότερα σημεία του τόπου, το ψάρι θα περάσει συνεχίζοντας την πορεία του περνώντας πάνω από το κεφάλι μας.

To 95 κυκλοφόρησαν οι The Smashing Pumpkins το album Mellon Collie and the Infinite Sadness. Την ίδια χρονιά ο Mathieu Kassovitz πρόβαλε στις Κάννες την ταινία La haine. To καλοκαίρι του 95 έγινα 14 χρονών και έπιασα για πρώτη φορά στα χέρια μου ένα τεύχος του Βυθού. 24 χρόνια μετά το αγαπημένο μου όπλο είναι το 95. Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται σφόδρα αλληλένδετα ωστόσο οι επιρροές των ερεθισμάτων, αλλά και πως αυτές ωριμάζουν μέσα καθορίζουν αυτά που είμαστε, αυτά που επιλέγουμε. Και όλα συνδέονται απλά είναι πολύ δύσκολο να τα χωρέσει άμεσα ο νους. Ίσως με λίγο χρόνο...

"Το θήραμα τον παρασέρνει με απίστευτη δύναμη παράλληλα με την στεριά, κόντρα στον καιρό"

Η μεγάλη λίτσα πέρασε από πάνω, αφήνοντας τον δύτη ανίκανο να αντιδράσει. Καθώς καρτέρευε στο βυθό, ήρθε από πίσω του κι όταν σήκωσε το όπλο, δίστασε να πατήσει την σκανδάλη… Έβλεπε το πίσω μέρος του σώματός κι η καμακιά δεν θα την συγκρατούσε. Ωστόσο η εικόνα που έμεινε στο μυαλό του, ήταν το χοντρό σώμα κι η ψαλιδωτή μεγάλη ουρά, που χανόταν αργά στην θολούρα…

Συνήθως με τον κουμπάρο μου τον Μάκη Βλάχο δεν πάμε τακτικά για ψάρεμα. Πάμε μόνο όταν είναι αργία, Κυριακή ή όταν έχει ρεπό, γιατί τις άλλες μέρες πάντα δουλεύει.

Την 1η Απριλίου 2012 η μέρα Κυριακή αποφασίσαμε να πάμε να ψαρέψουμε έχοντας στόχο τις μεγάλες μπάφες που αρέσουν τόσο πολύ στον Μάκη. Λατρεύει το ρηχό ψάρεμα και του αρέσει να κυνηγάει τις μπάφες και τα λαβράκια σαν τρελός. Ξέρουμε ότι στην Παλαιοκαστρίτσα σε ένα συγκεκριμένο σημείο τα ψάρια απαγγιάζουν και μιας και ο καιρός ήταν βολικός θα πηγαίναμε εκεί.

Απρίλιος 1995, αγναντεύοντας την ανατολή του ήλιου στην έρημη ακόμα παραλία του Καμαριού. Μέσα Άνοιξης και όλη η πλάση εύχαρη, ζωντανή, δίνει άλλη όψη σε αυτό το άγριο αιγαιοπελαγίτικο νησί, εντελώς διαφορετική από αυτή του καλοκαιριού.