Στο Πορτοχέλι έφτασα τη Δευτέρα, την βδομάδα του αγώνα και ξεκίνησα την αναγνώριση από το από το μεσημέρι της ίδιας μέρας. Συνέχισα την Τρίτη, την Τετάρτη δεν πήγα καθόλου στη θάλασσα, επειδή είχε πολύ κακό καιρό με βροχή και πολύ αέρα. Κανονικό μπουρίνι.
Κάνοντας και την Πέμπτη αναγνώριση, συμπλήρωσα από μία μέρα σε κάθε τράπεζα και λίγες ώρες επιπλέον στην πρώτη τράπεζα που αγώνα.
Είχα βρει κάποια σημεία που είχανε ζωή από λιανά ψάρια (σκάρους). Είχα σταμπάρει σημεία που κυκλοφορούσαν και κέφαλοι. Είχα δει επίσης και μία στήρα γύρω στα δυόμισι κιλά στην πρώτη τράπεζα.
Ο αγώνας
Ξεκίνησα καλά χτυπώντας 2-3 ψάρια που μετράγανε στο νησάκι της Κορακιάς και -μιλάμε για σκάρους- μετά μετακινήθηκα σε κάτι πλάκες που στριφογύριζαν κέφαλοι. Ευτυχώς δεν είχε περάσει κάποιος άλλος από το μέρος και εκεί εγώ χτύπησα ένα κέφαλο. Συνέχισα μερικά καρτερία σε τόπους που είχα δει άσπρα ψάρια, κέφαλους, γοφάρια και σάλπες. Για τελευταία μου επιλογή πήγα πάλι για σκάρους και στο σημείο εκεί είχανε μπει και κέφαλοι.
Και έτσι τελείωσα τον αγώνα της πρώτης ημέρας
Τα νερά ήταν σχετικά θολά μια ορατότητα γύρω στα 7-8 μέτρα. Οι συνθήκες στον αγώνα ήτανε γενικά πολύ καλές, με ελάχιστο κυματισμό, λιακάδα και σχετική ζέστη για την εποχή.
Η καλοκαιρία ήταν παραπάνω από το επιθυμητό, γιατί εάν υπήρχε ένας μεγαλύτερος κυματισμός, θα είχαμε μεγαλύτερη επιτυχία στα ψάρια κοντά στην ακτογραμμή. Με την λαδιά είναι πιο δύσκολο να πιάσεις ψάρια στα ρηχά.
Η τράπεζα της δεύτερης μέλος, το νησί της Ψηλής, είναι ένας πολύ δύσκολος τόπος. Είχα σταμπάρει κέφαλους, αλλά εδώ έκανα λάθος στρατηγική, επειδή πίστευα ότι το σημείο αυτό το έχουν βρει και άλλοι. Αυτό με έκανε να βιαστώ και έπεσα αμέσως επάνω τους παίρνοντας δύο ψάρια, αλλά τρομάζοντας το κοπάδι, έτσι ώστε δε μου έδωσε τη δυνατότητα να πάρω κι άλλα.
Αυτό ήταν λάθος μου που δεν έπρεπε να το κάνω, μιας και έχω συμμετάσχει σε 15 Πανελλήνια Πρωταθλήματα και θα έπρεπε να ήμουν πιο ψύχραιμος. Εδώ αποδεικνύεται ότι όσο μεγαλώνουμε μαθαίνουμε.
Στα κοφτά νερά της Ψηλής.
Αυτό το κομμάτι ήταν ρηχό σχεδόν από την επιφάνεια μέχρι τα 8-10 μέτρα, μετά συνέχισα και ψάρεψα σε βαθύτερη ζώνη από 15 από 25 μέτρα.
Στο τέλος μαρκαρίστικα και με κάποιους άλλους αθλητές και κατάφερα να πάρω μερικά για να ψάρια με ψαχτήρι στα κατρακύλισμα και τελείωσα τον αγώνα ουσιαστικά με ψαχτήρια. Είμαι πολύ ευχαριστημένος για την συμμετοχή μου, μιας και με πολύ μικρή αναγνώριση κατάφερα να βγάλω τα περισσότερα ψάρια του αγώνα, 14 στον αριθμό τα οποία ήταν εφτά την μία μέρα και αυτά την άλλη.
Σε αυτό τον αγώνα έμπαινα με ένα κακό προαίσθημα, μιας και στα άλλα δύο πανελλήνια πρωταθλήματα που είχαν διεξαχθεί εκεί το 2003 και το 2004, είχα πάρει τις χειρότερες θέσεις που έχω πάρει ποτέ.
Ψαριές που είχα και τις δύο ημέρες ήτανε πολύ παρόμοιες ήτανε σαν να ήτανε αντίγραφο η μία της άλλης.
Με τις δύο πανέμορφες κόρες του στο ζύγισμα της δεύτερης μέρας. Αμέσως μετά πήρε και το κύπελλο των περισσότερων ψαριών.
Ο εξοπλισμός μου
Φορούσα μία πεντάρα στολή και χρησιμοποίησα μαλάκα πέδιλα για να μπορώ να κινούμαι γρήγορα. Στα καρτερία χρησιμοποιούσα ένα δυνατό 85άρι, στα ψαχτήρια δε που έκανα, με βοήθησε πολύ ένα κοντό αεροβόλο με πεντάαινα, γιατί με αυτό μπορούσα και πλησίαζα πολύ κοντά στην πέτρα, βάζοντας το κεφάλι μέσα και το όπλο ήταν ακριβώς δίπλα του.
Ήταν ένας καταπληκτικός αγώνας θέλω να δώσω συγχαρητήρια στους πρώτους και να ευχαριστήσω πολύ την οργανωτική επιτροπή, τους δύτες ασφαλείας γιατί τόσες ώρες είχαν ένα άχαρο, αλλά πολύ ουσιαστικό ρόλο να προσέχουν την ασφάλεια των αθλητών. Χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσε να γίνει ο αγώνας.
Και του χρόνου με υγεία!
ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ: