Περιοδικό Βυθός : Κυνηγοί

Επιφυλακτική μορφή ψαριού με άριστη την ικανότητα να ξεφεύγει ακόμα και από τα πιο θανάσιμα στημένα τουφέκια, αποτελεί αναμφίβολα τον επιβλητικότερο εκπρόσωπο της οικογένειας των σπαρίδων.

Για καιρό με είχε προβληματίσει το θέμα της σύλληψης μιας μεγάλης συναγρίδας. Τα τελευταία χρόνια τις έβλεπα μέσα στο νερό, αλλά δεν μπορούσα να τις πιάσω. Η εικόνα τους και η θέα τους καθώς αποτελεί την ψαροτούφεκαδικη Mέκα, με έκανε να ανεβάζω παλμούς και να προδίδω την πρόθεση μου απέναντι τους. Έβλεπα με μανία βίντεο από άλλους ψαροκυνηγούς και προσπαθούσα να καταλάβω τι είναι αυτό που κάνουν οι άλλοι και δεν κάνω εγώ. Μετά από πέντε χρόνια η απάντηση ήρθε μόνη της ως δια μαγείας, σε ένα καφέ με έναν αδελφικό φίλο μου.

Διαβάστε το πρώτο άρθρο του ΝΙΚΟΥ ΚΑΜΠΑΝΗ στο ΒΥΘΟ το 1994.

Η πρώτη φορά με τη συναγρίδα δεν διαφέρει σε τίποτα, από την πρώτη φορά με γυναίκα. Ή που δεν θα προλάβεις καλά-καλά να ευχαριστηθείς, ή που θα τρακαριστείς και δε θα κάνεις τίποτα, ή που θα σε παρατήσει πάνω στο καλύτερο, ή τέλος που θα σου μείνει αξέχαστη όσο ζεις!

Μετά από ένα δύσκολο χειμώνα η πρώτες ηλιοφάνειες και η άνοδος της θερμοκρασίας, μας δίνει να καταλάβουμε ότι ο ερχομός τις άνοιξης είναι πλέον γεγονός. Για μένα είναι και η καλύτερη περίοδος για ψάρεμα, γιατί έχουμε έντονη κινητικότητα από όλα τα είδη ψαριών σε πολύ προσιτά βάθη. Έτσι και οι συναγρίδες τώρα βγαίνουν πιο ρηχά, είναι πιο ήρεμες και αρκετά πιο μεγάλες σε σχέση με άλλες εποχές.

Η επιστημονική ονομασία του μελανουριού είναι oblada melanura και ανήκει στην οικογένεια των σπαριδών. Είναι από τα ψάρια που υπάρχουν (ακόμα) σε μεγάλες ποσότητες στις ελληνικές θάλασσες. Έχει έντονο ασημί χρώμα, στενό σώμα, μεγάλα μάτια και μια κάθετη μαύρη ρίγα στην ουρά του. Το βάρος του σε βάθος έως 30 μέτρα σπάνια ξεπερνά τα 500-600 γραμμάρια. Σχηματίζουν κοπάδια συνήθως λίγων ψαριών αλλά δεν είναι απίθανο να δούμε ξαφνικά μπροστά μας μεγάλους αριθμούς ψαριών.