Menu
  1. Αρχική
  2. ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ
  3. ΑΡΘΡΑ & ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ
  4. ΤΕΧΝΙΚΕΣ
  5. ΕΙΔΗ ΨΑΡΙΩΝ
  6. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
    1. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ - ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ
    2. ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ
    3. ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ / E-SHOP
  7. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ
  8. ΘΕΜΑΤΑ
  9. ΝΕΑ
  10. VIDEOS
Τρίτη, 3 Δεκεμβρίου 2024

Περιοδικό Βυθός : Τα "μαύρα" ψάρια των ελληνικών θαλασσών

Τα ονομαζόμενα "μαύρα ψάρια" του Έλληνα ψαροκυνηγού. Ροφός, Σφυρίδα, Στήρα, Πίγκα.

Μια πετυχημένη εξόρμηση ή μήπως όχι; Αξίζει να το διαβάσετε!

Του Κωνσταντίνου Τρουπή

Μια πετυχημένη εξόρμηση ή μήπως όχι;  Αξίζει να το διαβάσετε!

Το ξυπνητήρι χτύπησε. Είχα κοιμηθεί ανήσυχα στριφογυρνώντας δίχως να γνωρίζω τι μου φταίει. Τα πόδια μου ήταν κάπως σφιγμένα. Δεν βαριέσαι λέω μέσα μου ρεπό έχω το αμάξι είναι φορτωμένο και ο καιρός στο κομμάτι που είχα διαλέξει να κάνω καρτέρια είναι ευνοϊκός. Την τελευταία μέρα του Απριλίου είχα δει στο πρώτο σκαλί να παίζουν, οι μεγαλύτερες συναγρίδες που είχα δει έως τώρα στην ψαροτουφεκάδικη ζωή μου.

Το όπλο μου ήταν αυτήν την φορά σωστά στημένο καθώς τα πεσμένα λάστιχα του είχαν αλλαχτεί με νέα φρέσκα και  αρκετά νευρικά. Η δε βέργα είχε ακονιστεί τόσο ψυχαναγκαστικά που τρυπούσε δίχως πίεση. Αφού έριξα κρύο νερό στο πρόσωπό μου και ντύθηκα έριξα μια κλεφτή μάτια στην οικογένεια που κοιμόταν. Έβγαλα την κάμερα από την φόρτιση και έφυγα. Το ζευγάρι δυστυχώς είχε ακυρώσει λόγω μιας ίωσης. Άφησα βιαστικά ένα σημείωμα που έλεγε περίπου την ώρα που θα βγω, καθώς και τον τόπο που θα πήγαινα. Έβαλα μπροστά το αυτοκίνητο και άρχισα να οδηγώ ακούγοντας χαλαρωτική μουσική σκεπτόμενος τις μεγάλες συναγρίδες. Σήμερα είναι η μέρα μου σκέφτηκα. Η θάλασσα μου χρωστάει και με αυτές τις σκέψεις είχα φτάσει σχεδόν στο κομμάτι.

Κατέβασα τα πράγματα και ντύθηκα γρήγορα να μην μου πιάσει κανείς άλλος το μέρος. Άρχισα να κολυμπάω με κατεύθυνση προς το σημείο το οποίο είχα δει τα ψάρια την τελευταία φορά. Στο ενδιάμεσο άρχισα να κάνω βουτιές ζεστάματος ώστε όταν θα έφτανα στο καρτέρι να ήμουν έτοιμος. Πράγματι έτσι έγινε. Έφτασα στο σημείο ζεσταμένος και άνετος.

Τώρα άρχιζε το ψάρεμα. Πήρα την πρώτη αναγνωριστική βουτιά να δω αν τα ψάρια ήταν εκεί και αφού σύρθηκα από το μηδέν σταμάτησα λίγο πριν το πρώτο σκαλοπάτι. Το σκαλί ήταν γεμάτο ψηλό το οποίο φαινόταν ανήσυχο. Άρχισα να νιώθω ελπίδες για το όνειρο. Βγήκα ξανά διαγώνια πίσω με συρτό ακριβώς όπως βυθίστηκα, ώστε να μην γίνει αντιληπτή η παρουσία μου παρόλο που δεν είχα δει τα ψάρια. Αφού χαλάρωσα ξανά βούτηξα για δεύτερη φορά στο δεύτερο καρτέρι ελαφρώς δεξιά από το προηγούμενο. Τότε ήταν που αντίκρισα ξανά το ίδιο κοπάδι με αυτά τα υπέροχα μωβ μεγάλα ψάρια. Έπαιζαν ακριβώς στο θερμοκλινές. Βγήκα ξανά με συρτό διαγώνια πίσω. Το πλάνο ήταν να κάνω ακόμα ένα καρτέρι λίγο μεγαλύτερο.

Η εικόνα των τόσο μεγάλων ψαριών δεν με άφησε να χαλαρώσω σε μεγάλο βαθμό, όμως πήρα ξανά την επόμενη βουτιά για το σκαλί. Νάσου τα ψάρια πάλι εκεί να σουλατσάρουν. Έμεινα εκεί κρυμμένος μήπως εξάψω την περιέργεια τους. Όμως δεν άργησαν να έρθουν οι συσπάσεις στο διάφραγμα. Οι διαφραγματικοί είχαν αρχίσει και η δυσφορία είχε ξεκινήσει. Ένα ψάρι κάνα πεντάρι κιλά ξέκοψε από το κοπάδι και άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον.

- Περίμενε λίγο - ακόμα είπα μέσα μου. Άλλωστε έχεις εκπαιδευτεί σε τέτοια βάθη και έχεις προπονηθεί να αντέχεις τους διαφραγματικούς. Το μεγάλο ψάρι και όχι το μεγαλύτερο του κοπαδιού έκανε νευρικές κινήσεις και μια πλησίαζε εμένα και μια το κοπάδι. Τώρα είναι η ευκαιρία μου σκέφτηκα και έμεινα λίγο ακόμα στο καρτέρι...

Η μεγάλη συναγρίδα με ένα μικρό ξύσιμο στο βράχο ξέκοψε και άρχισε να έρχεται κατά πάνω μου.  Τέντωσα το όπλο και το ψάρι έμπαινε στο βεληνεκές μου. Σώμα - όπλο - ψάρι έγιναν μια ευθεία γραμμή. Η σκανδάλη πατήθηκε. Η βέργα έφυγε και βρήκε το ψάρι στην κοιλιά. Άνοιξε αμέσως το καλά συντηρημένο μουλινέ και έφυγα προς τα επάνω. Σκεφτόμουν ήδη ότι ήμουν κοντά στην επιτυχία. Το ψάρι έφυγε στο δεύτερο σκαλί και βράχωσε επιπόλαια.

Εγώ άρχισα να δίνω γρήγορες πεδιλίες για την επιφάνεια. Οι συσπάσεις στο διάφραγμα ήταν πλέον ενοχλητικές. Σήκωσα το κεφάλι μου πάνω και ξαφνικά έβλεπα την επιφάνεια του νερού να απομακρύνεται. Ένιωσα τα πόδια μου να μουδιάζουν και να μην μπορούν να κουνηθούν. Σκέφτηκα στιγμιαία την οικογένειά μου και ένιωσα ένα κύμα πανικού να με κατακλύζει. Η υποξία είχε έρθει. Βυθιζόμουν μόνος στον πάτο της θάλασσας. Χανόμουν! Δεν θα μπορούσα να πάρω κανέναν τηλέφωνο και σε λίγο χρόνο ένα τεράστιο κύμα φρικτού πανικού θα έμπαινε στο μυαλό της γυναίκας μου. Το τηλέφωνο μου θα χτυπούσε ακατάπαυστα, αλλά δεν θα απαντούσε κανείς. Το άψυχο σώμα μου θα το έβρισκαν οι αυτοδύτες του λιμενικού. Οικογένεια, γνωστοί και φίλοι θα πέρναγαν να πουν το τελευταίο αντίο.

Σου φαίνεται μακάβριο; Αν σου φαίνεται μακάβριο να θυμάσαι ότι κάθε φορά που πας μόνος σου και δεν είσαι στο γυαλό να πλατσουρίζεις για κάνα λαβράκι ή για καμία χοντρή μπάφα, ίσως είσαι και εσύ αύριο - μεθαύριο ο πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας.

Σε λίγες μέρες θα ξεχυθούμε στην θάλασσα μετά από ένα μήνα αποχής. Απολαύστε με σύνεση και υπευθυνότητα. Το ψάρι δεν πρέπει να είναι ο αυτοσκοπός. Το ψαροτούφεκο είναι πολλά περισσότερα από ένα ψάρι. Καλό καλοκαίρι με υγεία και προσοχή.

Ελπίζω και εύχομαι να σας προβλημάτισε έστω και λίγο...    

ΚατηγορίαΑΣΦΑΛΕΙΑ
Print
Back To Top