Menu
  1. Αρχική
  2. ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ
  3. ΑΡΘΡΑ & ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ
  4. ΤΕΧΝΙΚΕΣ
  5. ΕΙΔΗ ΨΑΡΙΩΝ
  6. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
    1. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ - ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ
    2. ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ
    3. ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ / E-SHOP
  7. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ
  8. ΘΕΜΑΤΑ
  9. ΝΕΑ
  10. VIDEOS
Κυριακή, 24 Νοεμβρίου 2024

Περιοδικό Βυθός : Σφυρίδα

Σφυρίδα. Το ψάρι τρόπαιο στην βέργα του ψαροκυνηγού, λόγω συμπεριφοράς αλλά και μεγέθους

Σφυρίδα

Η σφυρίδα έχει χαρακτηριστικό πράσινο σκούρο προς χάλκινο χρώμα, ενώ μερικές φορές μπορεί το χρώμα της να είναι και καφέ. Έχει προτεταμένη κάτω σιαγόνα και μεγάλο στόμα. Στο σώμα μιας σφυρίδας υπάρχουν 4 με 5 σκούρες κάθετες ραβδώσεις.

Ανήκει στα μαύρα ψάρια όπως ο ροφός, η πίγκα και η στήρα. Φτάνει έως 25kg σε βάρος και 120cm σε μήκος. Η μέγιστή της ηλικία θεωρείται τα 17 χρόνια.

Τρέφεται με μικρότερα κυρίως ψάρια και πλάσματα της θάλασσας, όπως τα κεφαλόποδα, αλλά και με οστρακόδερμα.

Μπορεί κανείς να την συναντήσει στις δυτικές ακτές της Αφρικής, αλλά και στην νότια Μεσόγειο. Στις δικές μας θάλασσες, το καλοκαίρι συνήθως βρίσκεται σε βαθειά νερά, ενώ τον χειμώνα ρηχαίνει.


ΣΥΝΑΓΡΙΔΕΣ η πληρέστερη ανάλυση.

Του Κωνσταντίνου Τρουπή

ΣΥΝΑΓΡΙΔΕΣ η πληρέστερη ανάλυση.

Συναγρίδες! Πόσο κρότο μπορεί να κάνει στην ψυχή του ψαροκυνηγού όταν ξεστομίζει αυτή την λέξη. Αποτελεί θήραμα των εκλεκτών βουτηχτάδων που καταφέρνουν να ξεγελάνε κρύβοντας τις προθέσεις τους και εξαπατώντας την περιέργειά τους. Επιφυλακτική μορφή ψαριού με άριστη την ικανότητα να ξεφεύγει ακόμα και από τα πιο θανάσιμα στημένα τουφέκια, αποτελεί αναμφίβολα τον επιβλητικότερο εκπρόσωπο της οικογένειας των σπαρίδων. Η θέση της ενέδρας καθώς και η ταχύτητα του όπλου μας είναι οι βασικότερες προϋποθέσεις για να χτυπηθεί ένα αξιόλογο ψάρι και όχι οι βαθιές βουτιές και οι μεγάλες άπνοιες. Από τα μέσα της άνοιξης ανάλογα με το πόσο γρήγορα έχει ζεστάνει ο καιρός ανεβάζει τα ψάρια που διαβιούν στις βαθύτερες ζώνες προς τις ρηχότερες, με στόχο την εύρεση τροφής και την έναρξη της αναπαραγωγικής τους διαδικασίας.

Ένα ολόκληρο γένος ψαριών κυριολεκτικά μετακινείται προς τα ρηχά πόστα. Dentex-dentex η επιστημονική της ονομασία. Σιχαίνεται τις μεταβολές της θερμοκρασίας, κάτι το οποίο την κάνει νευρική στις μετακινήσεις της. Επιδιώκει να βρίσκεται σε ζεστά νερά - που κατά την προσωπική μου παρατήρηση και όχι κατά κανόνα - τα μέρη αυτά είναι ευνοϊκότερα που έχουν απάγκιο τον βοριά. Η Μεσόγειος στα βάθη έως τα 200+ μέτρα διατηρεί σταθερές θερμοκρασίες που κατά το σύνολο πλην των εξαιρέσεων δεν πέφτουν κάτω από 12°-13° βαθμούς Κελσίου συνθήκη η οποία ευνοεί. Ο ερχομός της συναγρίδας στην παράκτια ζώνη κατά τα μέσα έως το τέλος της άνοιξης γίνεται σε ξέρες, βραχονησίδες καθώς και κάβους που βρίσκονται κοντά σε βαθιά κοφτά νερά. Η εύρεση των σημείων αυτών από τον ψαρά βασίζεται στην μελέτη των βυθομετρικών χαρτών.

Στην συνέχεια το καλοκαίρι τα ψάρια μετακινούνται βαθύτερα σε τύπους βυθών που διατηρούν αφθονία ρευμάτων και τροφής. Στα σημεία με έντονο σήκωμα βυθού συμπιέζεται μάζα νερού που συνδυαστικά με τις διαφορές τις θερμοκρασίας νωρίς το πρωί και αργά το απόγευμα το ρεύμα ασθενεί. Η ανάλυση των ρευμάτων θα μας κάνει να καταλάβουμε τις μετακινήσεις των ψαριών καθώς και τα μέρη που αυτά διαλέγουν να αφήσουν τα αυγά τους. Στα μέρη αυτά τα ψάρια παραμένουν για λίγο διάστημα και αφού γεννήσουν και εκείνες οι μέρες είναι που αναζητούν τόσο έντονα την τροφή τους και γίνονται πιο δεκτικά και ευάλωτα στο καρτέρι μας. Η περίοδος που οι συναγρίδες αναπαράγονται μπορεί να διαρκέσει έως και τα μέσα Ιουλίου ή και νωρίτερα, αν στις καιρικές συνθήκες επικρατεί υψηλή θερμοκρασία.

Όταν οι περίοδος αναπαραγωγής τελειώσει συνήθως ταυτίζεται με την ζώνη του θερμοκλινούς στα 15-20 μέτρα. Αξίζει εν τάχει να αναλύσουμε το θερμοκλινές. Είναι η ζώνη διαφοράς θερμοκρασία του νερού που οφείλεται κατά πρώτον στην αύξηση της θερμοκρασίας, κατα δεύτερον στην αυξημένη ροή ρευμάτων που αλλάζουν και μετακινούν τις κρύες μάζες του νερού. Παραδοσιακά λοιπόν από τις αρχές του Ιουλίου η έντονη αλιευτική παρουσία των ψαράδων αλλά και του κόσμου στις θάλασσες διώχνει τα ψάρια από τα κεφάλια της ξέρας, αλλά και από ορισμένα πλατώματα βυθού. Τα τελευταία χρόνια εκτός από την «παραδοσιακή» παράνομη αλιεία, λαμβάνει χώρα και η ένταση της βιομηχανικής αλιείας που συμβάλλει στην αλλοίωση της τροφικής αλυσίδας και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μικραίνει η χρονική παρουσία των ψαριών στα σηκώματα των βυθών.

Ο Ιουλίος σαν μήνας θα κρατήσει ψάρια όχι σε κάθε κάβο, αλλά στα σημεία εκείνα που η διαμόρφωση του βυθού θα έχει φυσική προστασία από τις ψυχρές μάζες νερού, κάνοντας τα ψάρια άνετα να κυνηγήσουν με ευνοϊκές ως προς αυτά συνθήκες. Ο Αύγουστος σαν μήνας του θέρους ωθεί την ζώνη του θερμοκλινούς βαθύτερα στη ζώνη των 30-40 μέτρων σε μέρη που εναλλάσσονται με ποσειδωνία και διάσπαρτα μονόπετρα, παρέχοντας στα ψάρια καλύτερα επίπεδα οξυγόνωσης.

Το φθινόπωρο τα ψάρια κάνουν την επανεμφάνιση τους για ορισμένο διάστημα στα ρηχά, μόνο όταν υπάρχει αστάθεια και ο καιρός μεταβάλλεται έντονα με αποτέλεσμα να ξαναδημιουργεί η θάλασσα τις συνθήκες που είναι ευνοϊκές για τροφή στα 15 μέτρα και πάνω, όπου το κρύο στρώμα νερού θα μετακινηθεί βαθύτερα.

Στα μέσα προς τέλη Νοεμβρίου καθώς και ολόκληρο τον Δεκέμβριο τα ψάρια θα έρθουν ξανά σε όλη την ρηχή ζώνη παράκτια και θα μοιραστούν τους ίδιους τόπους με τα λαβράκια και τους κέφαλους. Η ηρεμία που αποκτά η θάλασσα θα φέρει τα ψάρια δε τόσο κοντά ακόμα και σε περιοχές κατοικημένες. Υπάρχει ένα διάστημα όπου στο τέλος των Αλκυονίδων ημερών τα ψάρια θα εμφανιστούν πολύ ρηχά, αλλά μεμονωμένα σε σημεία όπου ο αέρας αλλάζει από βοριά σε νότια. Έχει παρατηρηθεί ότι τα ψάρια μετακινούνται εποχιακά, αλλά δεν είναι σταθερά από χρονιά σε χρονιά όπως και τα λαβράκια και αυτό έχει να κάνει με κάποια κυκλικά μοτίβα ακμής και ύφεσης, που δεν εξηγεί τις συνήθειες των ψαριών και αυτή άλλωστε είναι και η μαγεία της θάλασσας, καθώς δεν μπορούμε να απαντήσουμε σε όλα.

Το σημαντικότερο στην ζωή αυτού του τόσο ευαίσθητου και πανέμορφου ψαριού είναι η ώρα. Ανατολή και δύση είναι το φετίχ τους καθώς είναι το μόνο ψάρι που χρησιμοποιεί τόσο συνειδήτα τις ακτίνες του ήλιου στην επίθεση του στα μικρόψαρα. Όταν γράφω συνειδητά, εννοώ ότι αντιλαμβάνεται όχι απλά το φως και το σκοτάδι, αλλά και συγκεκριμένα την θέση του ήλιου όταν φεύγει ή εμφανίζεται πίσω από τα δαντελωτά βουνά της χώρας μας, καθώς έχει πλήρη επίγνωση της θέσης των ακτίνων και το χρησιμοποιούν αυτό κατά το δοκούν τους στις επιθέσεις τους. Η στιγμή της κορύφωσης της κυνηγετικής διαδικασίας, είναι τη στιγμή της φαινομενικής δύσης και όχι της πραγματικής με βάση την εκάστοτε ώρα που τυπικά λέγεται δύση ηλίου. Σαν ψάρι απεχθάνεται την συννεφιά και είναι ίσως το πιο ευαίσθητο και απρόβλεπτο ψάρι όπου τα χαρακτηριστικά του, του επιτρέπουν να αντιλαμβάνεται καθώς και να ανταποκρίνεται σε όλες τις μεταβολές του κόσμου έξω από το νερό. Το σώμα της είναι επίμηκες σε οβάλ σχήμα και έχει όλα τα χαρακτηριστικά των σπαριδών. Το κεφάλι είναι σε χαμηλή θέση παρέχοντας τους υδροδυναμικότητα, που τους βοηθά στην έκρηξη σε αντίθεση με τις άλλες σπαρίδες, με εξαίρεση κάποια άτομα 6+ κιλών που έχουν ένα εξόγκωμα στο μέτωπο. Ψάρι στενό στα πλευρά του με μεγάλη ψαλιδωτή ουρά που το βοηθά στα ρεύματα να κολυμπά και να κυνηγά κόντρα, με ότι ταχύτητα-δύναμη εκείνο επιθυμεί.

Τα χρώματα της αλλάζουν ανάλογα με τον τύπο του βυθού, το βάθος, την ηλικία του ψαριού αλλά και τις λειτουργικές συνήθειες που το κάθε κοπάδι εφαρμόζει. Η πλευρική της γραμμή δεν αντιλαμβάνεται μόνο τους θορύβους, αλλά και το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο των ρευμάτων καθώς και την πυκνότητα τους αν είναι δηλαδή ασθενή ή έντονα. Η διαδικασία που το ψάρι αυτό αναπτύσσεται είναι σε μέγιστη ταχύτητα με βάση την εξελικτική διαδικασία των ψαριών. Η διατροφικές της συνήθειες αποτελείται από μικρόψαρα και κεφαλόποδα. Η σεξουαλική της διάθεση είναι ερμαφρόδιτη, αλλά μόνο το ένα φύλο λειτουργεί από την στιγμή που γεννιέται. Για έναν μεσαίας τάξης ψαροκυνηγό αποτελεί ένα ψάρι φάντασμα, καθώς μια που θα δει την λαμπερή φιγούρα της και μια θα που θα ακούσει το "σπάσιμο" της προς την άβυσσο.

Ο εξοπλισμός μας πρέπει να είναι άρτιος. Δεν αρκεί μόνο ένα δυνατό και γρήγορο όπλο, αλλά πρέπει να υπάρχει πάντα ένα σωστά λειτουργικά και με άριστη συντήρηση μουλινέ για να φέρουμε το ψάρι δίχως κίνδυνο στην επιφάνεια. Οι φυσαλίδες είναι ο εχθρός της. Όταν βουτάμε βγάζουμε όλο τον αέρα από την στολή και ιδανικά θα ήταν να έχουμε λείες στολές. Το καλοκαίρι βοηθάει να έχετε μάλλινα καλτσάκια. Το μέγεθος του όπλου εξαρτάται πάντα από την διαύγεια των νερών, αλλά και το μέγεθος των ψαριών. Προσωπικά διαλέγω σετάρισμα γρήγορο και χωρίς ανάκρουση με 2×14.5 και 6.5 άρα βέργα - καθώς τις κυνηγάω στα πρώτα 10 μέτρα - αλλά αυτό είναι στην κρίση του καθενός.

Το βάθος του καρτεριού εξαρτάται από τα μικρόψαρα. Τα καρτέρια που είναι προσανατολισμένα γι’ αυτά τα ψάρια δεν πρέπει να γίνονται ποτέ στο κρύο στρώμα. Οι καλόγριες όταν έχει συναγρίδες στην περίμετρο περικυκλώνουν το δύτη νιώθοντας σιγουριά, αλλά παραμένουν νευρικές και σπάνε με απότομες κινήσεις λίγο πριν το ψάρι εμφανιστεί στο οπτικό μας πεδίο. Ο ήχος από το σπάσιμο τους είναι εκκωφαντικός και χαρακτηριστικός. Εάν πάρουμε ένα ψάρι μακριά από το κοπάδι έχουμε πιθανότητες να πάρουμε και δεύτερο. Η ενέδρες μας καλό θα ήταν να έχουν πλάτη το ρεύμα και τα διαδοχικά μας καρτέρια θα είναι πιο αποτελεσματικά το απόγευμα παρά το πρωί, γιατί τα ψάρια πλησιάζουν τους κάβους και τα βράχια καθώς ο ήλιος πέφτει, γιατί η σκιά εξαπλώνεται από πάνω προς τα κάτω. Το ξημέρωμα το πρώτο καρτέρι είναι το καθοριστικό, γιατί ύστερα το κοπάδι φεύγει για τα βαθιά νερά. Μέγιστο ρόλο θα παίξει και η πνευματική μας κατάσταση. Η ηρεμία και η σωστή προετοιμασία πριν την βουτιά με άδειο μυαλό από σκέψεις, είναι η αφετηρία μια ευστοχίας. Προσοχή όμως δεν χρειάζεται η μεγάλη χαλάρωση γιατί θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα όταν θα χρειαστούμε το νευρομυΐκο μας σύστημα σε ετοιμότητα για μια γρήγορη βολή. Άρα λοιπόν θέλει ηρεμία και ταυτόχρονα ανακλαστικά σε εγρήγορση. Απαιτητικό και δύσκολο σίγουρα αλλά όχι ακατόρθωτο.

Σε επίπεδους βυθούς το πιο στρατηγικό είναι να καταδυθούμε διαγώνια ώστε τα τελευταία μέτρα να συρθούμε και να γίνουμε ένα με τον πυθμένα, αργά με διακριτικότητα ώστε να μείνουμε αθέατοι και ταυτόχρονα να εξάψουμε την περιέργεια των ψαριών. Την θέση του καρτεριού θα την καθορίζει πάντα ο πυθμένας. Αν το καρτέρι γίνεται σε φύκια πρέπει το όπλο και τα μάτια μας να κρύβονται μέσα στην φυκίαδα. Αν υπάρχει ένα πόστο με έναν βράχο πρέπει να μιμηθούμε το χταπόδι που βεντουζάρει, αλλά κοιτάει με πλάγιο βλέμμα ευθεία μπροστά με πλήρη ακινησία. Αν το καρτέρι μας είναι στην άμμο η μόνη τεχνική είναι η πλήρης ακινησία. Μην κουνάτε το όπλο δεξιά αριστερά γιατί προκαλεί ταραχή. Τα ψάρια αλλάζουν θέση νευρικά, επειδή ακριβώς το ίδιο γίνεται στον ψαροκυνηγό. Παράγει δηλαδή νευρικότητα. Μην τραβάτε τα καρτέρια σας. Μεγάλα ψάρια έχουν χτυπηθεί μόλις σε 20’’ χρόνο βυθού επειδή όλα προηγήθηκαν σωστά στην διαδικασία. Μην ξεχνάτε ότι το καρτέρι της συναγρίδας θέλει οργάνωση, η οποία κρύβεται στις λεπτομέρειες. Όσο καλοί και αν νιώθετε με τις ανάσες σας και ότι υπερόπλο ενδεχομένως να έχετε - ή να θέλετε να πάρετε - το μόνο που θα φέρει αποτέλεσμα είναι η ηρεμία και η θέση του πόστου. Έψαχνα για 3 χρόνια το ίδιο μέρος πέτρα πετρά ώστε να βρω το καλύτερο του σημείο. Η επιμονή μου με δικαίωσε. Υπομονή πίστη επιλεκτικότητα. Το τρίπτυχο για το ποθητό όνειρο.

Μεγάλο σχολείο για το κυνήγι της, είναι οι μεγάλοι καχύποπτοι σαργοί στο καρτέρι.

  • Και να θυμάστε το βασικότερο όλων.
  • Υπευθυνότητα και σύνεση. Υπάρχουν άνθρωποι που σας περιμένουν με αγωνία.
  • Τα ψάρια θα είναι πάντα εκεί. Υπήρχαν πριν από εσάς και θα υπάρχουν και μετά από εσάς. Απολαύστε με υπευθυνότητα την θάλασσα.

Καλό καλοκαίρι με προσοχή!

ΚατηγορίαΨΑΡΙΑ
Print
Back To Top