Περιοδικό Βυθός : Εξοπλισμός

Επτά ημέρες μετά το 32ο παγκόσμιο πρωτάθλημα υποβρύχιας αλιείας της CMAS και νομίζω ότι είμαι σε θέση να γράψω αντικειμενικά πλέον για το τι συνέβη στο Arbatax της Σαρδηνίας. Τα συναισθήματα έχουν καταλαγιάσει και η ένταση έχει εξαφανιστεί. Έχοντας βιώσει το τραγικό γεγονός της απώλειας ενός συναθλητή στο Svendborg της Δανίας, το πρώτο που μου έρχεται στο νου να πω για το πρωτάθλημα του Arbatax είναι ότι ευτυχώς δεν είχαμε σοβαρά ατυχήματα. Το βάθος που κινήθηκαν οι περισσότεροι αθλητές ήταν τέτοιο που τα επικίνδυνα περιστατικά ήταν βέβαιο ότι δεν θα έλειπαν. Και δεν έλειψαν! Ένας Ισπανός είχε περιστατικό σύνθλιψης κι ένας Νοτιοαφρικανός συμπτώματα εμβολής αζώτου (νόσου των δυτών). Και οι δύο αντικαταστάθηκαν τη δεύτερη ημέρα. 

Στο Πορτοχέλι ήρθα την Παρασκευή το βράδυ στις 23 του μηνός και στο νερό έπεσα την επόμενη το πρωί. Στη θάλασσα βουτούσα για αναγνώριση μέχρι την επόμενη Πέμπτη με εξαίρεση την ημέρα της Τετάρτης που η ΕΜΥ προέβλεπε ότι ο καιρός θα ήτανε πολύ άσχημος. Τελικά ο καιρός δεν ήτανε τόσο κακός όσο η πρόβλεψη αλλά είχαμε προγραμματίσει πιά να μην πέσουμε στο νερό.

Με το που έφτασα στην Λήμνο την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου το πρωί, πήγα στο νερό την ίδια μέρα. Τις τρείς πρώτες μέρες είχε καλό καιρό, οπότε έκανα αναγνώριση στη τράπεζα της δεύτερης μέρες. Αυτό το έκανα γιατί ρώτησα αν αυτή η τράπεζα απαγγιάζει με καιρό και πήρα αρνητική απάντηση. Γι΄αυτό πήγα εκεί με την μπουνάτσα. Στην πρώτη τράπεζα θα πήγαινα όταν θα χάλαγε ο καιρός, μιας και ήταν προφυλαγμένη και θα ψάρευα πιό κοντά στην ακτή, έτσι δεν θα προλάβαινε να σηκώσει κύμα. Βρήκα κάποια ψάρια και τα σημάδεψα. Βρήκα και άσπρα και κάτι στήρες μεγάλες (από τα 22 μέχρι τα 27 μέτρα). Είχα βρεί και ένα ροφό στα 25 μέτρα, αλλά βράχωνε το ψάρι. Είχε και άλλους μικρούς ροφούς, που όμως δεν μετράγανε. Βρήκα και ένα ροφό στα 36 μέτρα, που ήταν πιό δεκτικός στο πλησίασμά μου. Ήταν σε ένα μονόπετρο ξεκομμένο και μου έδινε και βολή απ’ έξω.