Του Κώστα Ρόντου
Καθώς έχω φτάσει στην όγδοη βουτιά θα πέσω για καρτέρι σε βάθος 15 μέτρα. Λίγο πριν φτάσω στον πάτο θα δω το ψάρι 10 μέτρα πιο μπροστά, θα πλαγιάσω προς το ψάρι χωρίς να κουνάω ούτε πέδιλα,
του Δημοσθένη Βαρβέρη
Βρίσκομαι σε ένα κόλπο σχεδόν στο σημείο που θα έβγαινα και με χωρίζει με το ψάρι ένας βράχος. Το βάθος ήταν 4-5 μέτρα. Πλησιάζω λίγο ήρεμα χωρίς να κουνάω τα πέδιλα και αντικρίζω το ψάρι μπροστά μου στην επιφάνεια, να κοιτάμε ο ένας τον άλλον. Για κάποια δευτερόλεπτα πάγωσα. Σκέφτομαι αμέσως αν η κάμερα είναι ανοιχτή και παίρνω το ρίσκο να πατήσω το κουμπί, χωρίς να ξέρω αν την έκλεισα ή την άνοιξα.
Του Γιώργου Μητσόπουλου
Χωρίς να ξέρεις το πώς και το γιατί παρασυρόμενος από το πάθος της πρώτης αγάπης, της πρώτης επαφής, θα κυνηγήσεις στην άμμο και στο φύκι προσπαθώντας να στριμώξεις κάποια μουρμούρα ή κάποιο κεφαλόπουλο στην καλύτερη. Γρήγορα όμως καθώς θα γίνεσαι ολοένα και καλύτερος θα αναζητήσεις άλλους πιο «φαντεζί» βυθούς. Θα ψάξεις την πέτρα, το θαλάμι και το βάθος αναζητώντας καλύτερα και μεγαλύτερα θηράματα. Η αλήθεια είναι ότι μετά από χρόνια όμως θα ξαναγυρίσεις στην αμμοφυκιάδα, είτε υποψιασμένος, είτε κατά τύχη για να βρεις τους θαμμένους θησαυρούς της
Του Κωνσταντίνου Τρουπή
Για καιρό με είχε προβληματίσει το θέμα της σύλληψης μιας μεγάλης συναγρίδας. Τα τελευταία χρόνια τις έβλεπα μέσα στο νερό, αλλά δεν μπορούσα να τις πιάσω. Η εικόνα τους και η θέα τους καθώς αποτελεί την ψαροτούφεκαδικη Mέκα, με έκανε να ανεβάζω παλμούς και να προδίδω την πρόθεση μου απέναντι τους. Έβλεπα με μανία βίντεο από άλλους ψαροκυνηγούς και προσπαθούσα να καταλάβω τι είναι αυτό που κάνουν οι άλλοι και δεν κάνω εγώ. Μετά από πέντε χρόνια η απάντηση ήρθε μόνη της ως δια μαγείας, σε ένα καφέ με έναν αδελφικό φίλο μου.
Του Κωνσταντίνου Τρουπή T.298
Οι παλιοί έλεγαν ότι η βροχή φοβάται τον αέρα. Έτσι έγινε. Οι απαλές ριπές του βοριά έδιωξαν τα πυκνά μαύρα σύννεφα. Κάνοντας τα ψώνια του σπιτιού στο σουπερμάρκετ σκέφτηκα δεν πας για μια βουτιά; Αμέσως ένιωσα αυτό το σκίρτημα στην ψυχούλα μου. Πήγα τα πράγματα σπίτι και αμέσως φόρτωσα το αυτοκίνητο. Λέω μέσα μου πήγαινε για δέκα βουτιές. Αν είναι να έχει ψάρια θα τα έχει στο σούρουπο. Δεν βιάστηκα. Ήθελα μετά από πολύ καιρό να το ζήσω αβίαστα. Όπως πραγματικά μου αρέσει. Δίχως την πίεση κανενός.