Περιοδικό Βυθός : Ξύλινα Ψαροτούφεκα

Η επιστημονική ονομασία του μελανουριού είναι oblada melanura και ανήκει στην οικογένεια των σπαριδών. Είναι από τα ψάρια που υπάρχουν (ακόμα) σε μεγάλες ποσότητες στις ελληνικές θάλασσες. Έχει έντονο ασημί χρώμα, στενό σώμα, μεγάλα μάτια και μια κάθετη μαύρη ρίγα στην ουρά του. Το βάρος του σε βάθος έως 30 μέτρα σπάνια ξεπερνά τα 500-600 γραμμάρια. Σχηματίζουν κοπάδια συνήθως λίγων ψαριών αλλά δεν είναι απίθανο να δούμε ξαφνικά μπροστά μας μεγάλους αριθμούς ψαριών.

Επιτέλους έφτασε το φθινόπωρο. Για πολλούς η καλύτερη εποχή για ψαροτούφεκο για αρκετούς λόγους. Τα μελτέμια φεύγουν εμείς είμαστε στα ντουζένια μας από τις βουτιές του καλοκαιριού… (λέμε τώρα) και το κυριότερο… οοοοοόλοι οι σκαφάτοι της π@#$%ς πάνε σπίτια τους κι έτσι δεν κινδυνεύουμε πλέον να μας κόψουν μουρέλα. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλοι κίνδυνοι. Παρακάτω θα δούμε μερικά σφάλματα που κάνουμε εμείς οι ίδιοι με τον εξοπλισμό μας. Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε ξένο περιβάλλον κι όσο εμπειρία κι αν έχουμε δεν αρκεί, για να πούμε ότι τα ξέρουμε όλα. Η θάλασσα είναι σχολείο και κάθε μέρα μας διδάσκει και κάτι νέο. Γι αυτό λοιπόν θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί.

Θα αναφερθούμε σε ένα ψάρι που όλοι οι ψαροκυνηγοί σχεδόν ονειρεύονται να πιάσουν. Είναι ένα ψάρι που στοιχειώνει τα όνειρα μας και που θεωρείται ψάρι τρόπαιο. Αυτό δεν είναι άλλο από τον «βασιλιά» ροφό. Η επιστημονική του ονομασία είναι epinephelus marginatus και ανήκει στην οικογένεια των σερανιδών. Τον συναντάμε σε βάθος έως 300 μέτρα και στις ελληνικές θάλασσες το βάρος του μπορεί να ξεπεράσει τα 25 κιλά.