Πόσες και πόσες φορές, επανέλαβε αυτή την κουβέντα ο ψαροτουφεκάς. Ειδικά τον τελευταίο καιρό που τα αλιεύματα που έπιανε είχαν λιγοστέψει. Παρακαλούσε την θάλασσα να του φανερώσει ένα ψάρι καλό. Ένα ροφό που θα τόνωνε την αυτοπεποίθηση, θα ξεκούραζε τους μηρούς από το ασταμάτητο κολύμπι. Μα όσο η ώρα περνούσε κι ο ήλιος χαμήλωνε, τόσο η ιδέα αυτή απομακρυνόταν από το μυαλό του…

Μια λάθος κίνηση

Η μια βουτιά δεχόταν την άλλη. Το ένα συρτό κατέβασμα στην πρώτη αποχή υποδεχόταν το άλλο, κι αν εξαιρέσεις μια ευκαιρία που έχασε για να πιάσει ψάρι, ο άλλος χρόνος πέρασε χωρίς να συναντήσει κάτι καλό. Σε μια κατάδυση, όταν έφτασε στο βυθό, αντίκρισε μπροστά του μια μεγάλη πέτρα. Καθώς είναι δεξιόχειρας, πάντα έσκαγε μύτη να δει κρυφά, τι κρύβεται πίσω από ένα βράχο, από την δεξιά μεριά, γιατί έτσι μπορεί να μετακινεί το όπλο αθέατο από το ψάρι. Το ήξερε πως από την αριστερή μεριά, η κίνηση του όπλου, ώστε να έρθει σε θέση βολής, είναι πιο δύσκολη και άβολη. Παρόλα αυτά ενέργησε λάθος, και το λάθος αυτό του στοίχισε ένα ωραίο μαυρόψαρο, ένα ροφό, που τόσο πολύ ήθελε. Τσιγκουνεύτηκε την άπνοια του και αντί να προχωρήσει έρποντας προς την δεξιά μεριά, κατευθύνθηκε στην αριστερή που ήταν πιο κοντά του. Σχεδόν στο μέσον του βράχου από την πίσω μεριά, «ίπταται» λίγα εκατοστά από τον πυθμένα, ένας ροφός κοιτώντας προς το πέλαγος, περιτριγυρισμένος από ένα κοπάδι με καλογρίτσες.

Ο ψαροτουφεκάς όταν έσκασε μύτη κοιτώντας κρυφά από την αριστερή μεριά του ογκόλιθου, τον είδε πρώτος. Αυτό είναι ένα αβαντάζ για τον θηρευτή. Όταν όμως προσπάθησε να βάλει το όπλο σε θέση βολής, η άτσαλη κίνηση φόβισε το ψάρι που εκείνη την στιγμή απομακρύνθηκε αργά προς την αντίθετη μεριά. Προσπάθησε να το ακολουθήσει κι έριξε μια βολή απελπισίας. Μα αν το ψάρι γυρίσει, η βολή του όπλου όσο δυνατό κι αν είναι, έχει ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας. Μετά την άστοχη βολή το είδε να τρυπώνει φοβισμένο ανάμεσα σε δύο πέτρες. Εκ’ πρώτης όψεως φαινόταν εύκολο το θαλάμι. Προσπάθησε μέσα σε αυτό να το βρει με μια νέα βουτιά, μα δεν κατάφερε τίποτε άλλο εκτός από το να καταλάβει, πως είχε κάνει για δεύτερη φορά λάθος σε αυτή την προσπάθεια. Όταν χώθηκε κάτω από την πέτρα διαπίστωσε πως δεν μπήκε τυχαία εκεί. Ήταν το μόνιμο θαλάμι που κρυβόταν. Ωστόσο ό προθάλαμος ήταν αρκετά ευρύχωρος, και το κυριότερο ήταν πως στο πίσω μέρος εκεί που η μια πέτρα ακουμπούσε την άλλη, υπήρχε ένα κενό που φώτιζε το εσωτερικό του. Αν άφηνε το ψάρι να φύγει χωρίς να πάει προς τα επάνω του, και του έδινε χρόνο να ηρεμήσει, ίσως στην δεύτερη βουτιά που θα εκτελούσε πλησιάζοντας την είσοδό του από το πλάι, είχε πολλές πιθανότητες να το βρει να κοιτά προς τα έξω, απολαμβάνοντας την ασφάλεια που του προσφέρει ο χαμηλός φωτισμός μέσα στο θαλάμι του.

Στο παρελθόν πολλές φορές του είχε συμβεί κάτι τέτοιο και ενεργούσε πολύ πιο ψύχραιμα, μα όσο τα ψάρια που βλέπει και πιάνει στη πρώτη αποχή λιγοστεύουν, τον κυριεύει το στρες και η λάθος κίνηση γίνεται πιο εύκολα. Έχει συνειδητοποιήσει πως τον τελευταίο καιρό, οι ευκαιρίες που του παρουσιάζονται είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αν χάσει αυτή την μια, δεύτερη μπορεί να μην υπάρξει. Μια τέτοια ιδέα στο νου του, τον κάνει να πατά την σκανδάλη του όπλου βεβιασμένα, έστω κι αν το ξέρει πως είναι λάθος…

Ήταν «καρπός» μακρόχρονης εμπειρίας

Το πέρασμα του χρόνου βαραίνει το κορμί του. Η κούραση εμφανίζεται στο σώμα με διαφορετικό τρόπο. Κι αν δεν το καταλαβαίνει την ίδια μέρα που ψαρεύει, την επόμενη που ξυπνά το σώμα του είναι μουδιασμένο. Ωστόσο πότε δεν σκέφτηκε την ευκολία, δηλαδή να αντικαταστήσει το κουραστικό κολύμπι και την αργή μετακίνηση κάνοντας τραβηχτό, η να πάρει σκούτερ. Κάτι τέτοιο δεν είναι έντιμο απέναντι στο θήραμα που κυνηγά. Έζησε παράλληλα με αυτό, έγινε μεσήλικας κι ακόμα έχει την τύχη ορισμένες φορές να κρατά λιγότερα, αλλά ωραία θηράματα στα χέρια του. Αυτός είναι ο φόρος τιμής, που θα μπορούσε να δώσει στην θάλασσα που του τα προσφέρει. Να αφήσει και την τελευταία «σταγόνα» δύναμης που απομένει στα σωθικά του, μέσα στο νερό. Δεν είναι ο ίδιος όπως χρόνια πριν, το έχει καταλάβει καιρό τώρα. Μα για να το νιώσεις αυτό, πρέπει να το έχεις κάνει. Δεν αρκεί να το γνωρίζεις θεωρητικά...

Αντιμετώπισε το θήραμα που βρέθηκε μπροστά του, με πολύ ψυχραιμία. Κατά πρώτον χάρηκε που είδε μια υποβρύχια εικόνα του καιρού εκείνου και κατά δεύτερον, πίστεψε πως ίσως εκείνη η μέρα θα μπορούσε να είναι ξεχωριστή από τις προηγούμενες. Δεν είχε απομακρυνθεί πολύ από την βάρκα του. Αμέσως εμφανίστηκαν οι κατρακυλισμένες στρογγυλές πέτρες η μία πάνω στην άλλη. Δημιουργούσαν επικλινή βυθό μέχρι τα μεσαία βάθη. Κάποτε αυτός ο τόπος είχε πολύ ζωή, τώρα η κατάσταση έχει αλλάξει. Δεν παύει όμως να φιλοξενεί μερικές ομάδες ψαριών, με διαφορετική συμπεριφορά απέναντι στον ελεύθερο δύτη.

Εκεί που ο κατηφορικός πυθμένας είχε πιο μεγάλες πέτρες, ο ψαροτουφεκάς διέκρινε μια μάζα σαν το μισό σώμα ενός σαλαχιού, που νωρίς το καλοκαίρι έρχονται στα ρηχά. Μα σαν παρατήρησε καλύτερα, κατάλαβε πως ήταν ένας ροφός σκούρος, χωρίς την παραμικρή κίτρινη κηλίδα στο πλαδαρό του σώμα. Καθόταν ανάμεσα σε δύο μαλλιαρούς βράχους…

Στην αρχή του ψαρέματος ο ψαροτουφεκάς είναι ξεκούραστος, οι αποφάσεις που παίρνει ενστικτωδώς, πλέον είναι πιο σωστές ώστε το αποτέλεσμα να είναι υπέρ του. Επίσης δεν τα παίζει όλα για όλα, ακόμα κι όταν έρθει η στιγμή να πατήσει την σκανδάλη. Δεν βιάζετε και κάνει πιο σίγουρες κινήσεις. Ο κανόνας λέει πως θα έπρεπε να βουτήξει κατευθείαν πριν το ψάρι χαθεί ανάμεσα στους σκοτεινούς δαιδαλώδης διαδρόμους, μπας και το προλάβει. Όμως έκανε κάτι διαφορετικό. Ακόμα, το ποσοστό της επιτυχίας διπλασιάστηκε μόνο με μια σκέψη που έκανε, ασχέτως αν ίσχυε η όχι. Πίστεψε πως αυτό ήταν ένα νεόφερτο ψάρι που είχε ανέβει πρόσφατα. Μια τέτοια σκέψη τον ηρέμησε ακόμα περισσότερο, αφού ήξερε την ευκολία στην σύλληψη, που παρουσιάζει ένα νέο ψάρι στην περιοχή. Έκατσε από πάνω με κλειστά τα άκρα και το όπλο ενσωματωμένο στο κορμί. Κουνούσε ελάχιστα τα βατραχοπέδιλα, ίσα για να βρίσκεται στο ίδιο μέρος και παρατηρούσε τα μικρά ψάρια. Μετά από λίγο είδε ένα σαργό να βγαίνει από μια τρύπα πιο δίπλα από εκεί όπου είχε μπει ο ροφός. Έκανε μια κοντινή γύρα, και ξαναμπήκε στις πέτρες από εκεί ακριβώς που είχε μπει πριν λίγο το μαυρόψαρο. Και πάλι έμεινε ακίνητος στην επιφάνεια. Δεν βούτηξε αναζητώντας βιαστικά, ένα από τα δύο ψάρια.

Ως δια μαγείας, ο σαργός ξαναβγήκε από την ίδια πέτρα που τον είδε για πρώτη φορά. Δεν υπήρχε αμφιβολία οι πέτρες είχαν εσωτερικό διάδρομο που επικοινωνούσαν. Μετά από λίγο βούτηξε αργά κι έφτασε στο βυθό λίγο πιο κει. Πλησίασε την είσοδο που είχε βγει ο σαργός, κι έβαλε μέσα το κεφάλι του. Το μικρό θαλάμι στο εσωτερικό του φωτιζόταν από δυο μικρά παράθυρα. Διέκρινε τον σαργό πεντακάθαρα, μα δεν έριξε διατηρώντας την ψυχραιμία του. Ωστόσο υπήρχαν κι άλλα σκοτεινά σημεία που δεν μπορούσε να διακρίνει αν μέσα υπήρχε ψάρι. Έβαλε το μισό όπλο μέσα, ώστε να είναι έτοιμος για μια γρήγορη καμακιά. Ήταν ανάποδα με τα πέδιλα προς την επιφάνεια. Διατηρούσε την θέση αυτή ακίνητος, έτοιμος να κάνει το καίριο χτύπημα την στιγμή που ο ροφός θα εμφανιζόταν.

Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα οι κόρες των ματιών του μεγάλωσαν και οι μουσούδα του ροφού φάνηκε αχνά μέσα σε ένα τριγωνικό εσωτερικό παράθυρο. Έφερε το όπλο πάνω του και την ώρα που η αιχμή του όπλου πλησίασε το ψάρι μέσα στο θαλάμι, έκανε πίσω. Όμως πριν χαθεί εντελώς στο σκοτάδι, ο ψαροτουφεκάς πάτησε την σκανδάλη. Άκουσε ένα «τούπ», το ψάρι δεν σπαρτάρισε. Κατάλαβε πως το καμάκι το σκότωσε ακαριαία. Στην ίδια βουτιά το πήρε κι ανέβηκε στην επιφάνεια. Παρατηρούσε το αγρατζούνιστο σώμα του. Φαινόντουσαν ακόμα τα καφετιά παράσιτα που γλιστρούσαν πάνω στο σάλιο που περιβάλει τα χοντρά λέπια του...

Το ψαροτούφεκο δεν είναι μια απλή διαδικασία σύλληψης ψαριών. Εμπεριέχει έντονα συναισθήματα που επηρεάζουν την ψυχολογία του ελεύθερου δύτη ψαροτουφεκά. Το υγρό περιβάλλον, ξένο για τον άνθρωπο, τον αναγκάζει να κινείται μέσα σε αυτό, με τους δικούς του νόμους. Κι αυτό είναι το πρώτο που συνειδητοποιεί όταν αρχίσει να ασχολείται συστηματικά με το ψαροτούφεκο. Το κάθε χτύπημα ψαριού που επιτυγχάνει, είναι ένα βήμα μιας μεγάλης πορείας που τον οδηγεί σταδιακά, στην αποκωδικοποίηση μυστικών που κρύβονται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.