Νομίζω πως οι δύο πιο βασικές και αποδοτικές τεχνικές στο υποβρύχιο κυνήγι την άνοιξη, είναι το καρτέρι και το κυνήγι στην τρύπα. Αποτελεσματικές και σίγουρα με πολλές εκπλήξεις, ας τις δούμε όμως παρακάτω όσο πιο απλά γίνεται (δίχως να πάρετε πληθώρα άχρηστων πληροφοριών) λέγοντας τα πράγματα απλά και λιτά, όπως πρέπει να είναι το ψαροτούφεκο.
Δεν κάνει το όπλο τον κυνηγό, το μυαλό του είναι το όπλο...
Δύσκολο και πολύ απαιτητικό το κυνήγι στην φωλιά του ψαριού και ιδιαίτερα όταν λαμβάνει χώρα σε βάθη μεγαλύτερα των 20 μέτρων. Δύσκολο γιατί πλέον το 90% των ψαριών που θα συναντήσουμε, έχουν εμπειρία από ψαροτουφεκάδες και απαιτητικό γιατί είναι τέτοια η φύση του συγκεκριμένου κυνηγίου που χρειάζεται πείρα, καλό εξοπλισμό και φυσικά καλή φυσική κατάσταση. Όμως δεν αρκούν μόνο αυτά, για να φέρουμε στην επιφάνεια εκείνο το χοντρό ροφό που πριν από λίγα λεπτά χώθηκε στο μονόπετρο κάμποσα μέτρα πιο κάτω από τα πέδιλά μας. Χρειάζεται πολύ καλή γνώση της διαμόρφωσης του θαλαμιού, γρήγορη αντίδραση του κυνηγού και φυσικά την σωστή επιλογή και χρήση του εξοπλισμού που προορίζεται για το κυνήγι στην τρύπα.
Ξεκινώντας από την στολή εκτός της λείας - ξυρισμένης μια πάρα πολύ καλή επιλογή είναι οι στολές με φόδρα εξωτερικά και ξυρισμένες εσωτερικά. Αυτού του είδους οι στολές θα μας επιτρέψουν να έρθουμε σε επαφή με την σκληρή υφή του θαλαμιού που κατέφυγε το ψάρι, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να σκιστεί η στολή. Ακολούθως μια μάσκα μικρού έως μεσαίου όγκου μαζί με έναν αναπνευστήρα από μαλακή σιλικόνη στο σώμα του, θα μας βοηθήσει να κοιτάξουμε μέσα στην στενή τρύπα, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να μας βγει η μάσκα από τυχόν κόντρα.
Στην συνέχεια και πριν φτάσω στα όπλα θα πρέπει να αναφέρω τα γάντια, τα οποία θα πρέπει να είναι αντοχής και με καλή αίσθηση της αφής και τα πέδιλα, τα οποία θα είναι μακριά και νευρικά για να μας ξεκολλήσουν από ένα βάθος των 20 και μέτρων.
Όσον αφορά τα ρηχά καρτέρια που θα κάνουμε, οι στολές παραλλαγής μεγαλώνουν σε σημαντικό βαθμό τις ψαριές μας. Φυσικά το θέμα εδώ είναι βασικό να είναι παραλλαγή και ο υπόλοιπος εξοπλισμός ή τουλάχιστον να έχει σκούρα χρώματα και όχι κίτρινα - λεύκα και γενικά έντονα χρώματα. Η μάσκα θα πρέπει να είναι μεσαίου ή μεγάλου όγκου, με μεγάλο οπτικό πεδίο και τα βάρη εάν είναι πολλά μπορούν να μοιραστούν με μια ζώνη πλάτης. Τα πέδιλα δεν είναι καθόλου αναγκαίο να είναι πανάκριβα carbon... ίσα-ίσα μάλιστα που τα απλά μακριά πλαστικά πέδιλα εξυπηρετούν και αντέχουν πολύ περισσότερο σε συνθήκες που θα βρει εφαρμογή το ρηχό καρτέρι. Όπλα... μεγάλης και ουσιαστικής σημασίας η επιλογή του όπλου στο ρηχό καρτέρι. Ξεκινώντας από τα βασικά θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ΄όψιν πως καλό θα είναι όλα τα ψαροτούφεκα που χρησιμοποιούμε θα πρέπει να είναι το ίδιο μοντέλο, ούτως ώστε να αποκτήσουμε γρήγορα οικειότητα με την λαβή και την τουφεκιά που βγάζει το όπλο και φυσικά να φτάσουμε γρήγορα σε επίπεδο να ρίχνουμε ενστικτωδώς και με επιτυχία απέναντι στα ψάρια.
Εδώ το μήκος θα εξαρτηθεί από την ορατότητα του νερού, αυξάνουμε μέγεθος όσο πιό καθαρά είναι τα νερά, δλδ 82-90-100 κλπ. Πιό πάνω από 120 είναι υπερβολή για τόσο ρηχά νερά και το πιο σίγουρο είναι (σε νορμάλ ορατότητες δλδ 5-7 μέτρα οριζοντίως) πως το τουφέκι που θα μας βολέψει περισσότερο είναι το 90-100. Τα συγκεκριμένα όπλα θα πρέπει να είναι πολύ ευκίνητα και έτσι το μουλινέ απαγορεύται. Τώρα εάν έχουμε κάποια ανασφάλεια ή γνωρίζουμε ότι στην περιοχή υπάρχει πιθανότητα να περάσει ψάρι μεγάλο (για το βάθος) μπορούμε να βάλουμε ένα μικρό μουλινέ κοντά στην λαβή με τουλάχιστον 25-30 μέτρα καλό σχοινάκι (dyneema ή dakron). Οι βέργες πάχους 6,3 - 6,7 χιλιοστά με μακρύ φτερό που θα μένει ανοιχτό μετά το πέρασμα της σάρκας του ψαριού δεμένες με πετονιά 1,6 - 1,8 χιλιοστά, λάστιχα χρώματος μαύρου και διατομής οτι μας βολεύει καλύτερα. Τέλος μια σημαδούρα κίτρινου χρώματος με μια μικρή ψαροβελόνα επάνω θα μας προσφέρει ασφάλεια από διερχόμενα σκάφη, αλλά και θα μας επιτρέψει να πάρουμε μαζί μας και κάποιο αποξηραμένο φρούτο, ίσως μέλι και ένα μπουκαλάκι νερό με ηλεκτρολύτη.
Η παρουσία εδώ του κλασσικού σχοινιού της σημαδούρας θα εμποδίσει τα όποια θηράματα να μας πλησιάσουν σε απόσταση βολής, έτσι το μόνο που μας μένει να κάνουμε είναι να αντικαταστήσουμε αυτό το σκοινί με πετονιά διαφανή πάχους 1 χιλιοστό και θα κάνουμε την δουλειά μας μια χαρά. Στην εφαρμογή της τεχνικής τώρα το βασικό είναι να γίνονται πολλά καρτέρια με μικρή απόσταση μεταξύ τους πχ 8-10 μέτρα. Έτσι θα επιτύχουμε να πιάσουμε και κάποια ψάρια τα οποία δεν μας έχουν εντοπίσει, αλλά απλά τυχαίνει να περνάνε απο την κρυψώνα μας.
Η μετακίνηση μας επίσης σε ζικ-ζακ (πιο ρηχά - πιο βαθιά) θα έχει σαν αποτέλεσμα να βρούμε ακριβώς σε πιο βάθος εκείνη την μέρα κινούνται τα ψάρια και αναλόγως να πράξουμε. Η εποχή αυτή γενικότερα έχει πλούσια θηράματα και με καρτέρι και με ψαχτήρι φροντίστε σωστά τον εξοπλισμό σας για να μην σας προδώσει την στιγμή που δεν πρέπει. Ο καιρός είναι άστατος ακόμα αρκετά και πρέπει πάντοτε να συμβουλευόμαστε το δελτίο καιρού και να ενημερώνουμε τους οικείους μας για το που θα εξορμήσουμε.
Καλές αναδύσεις!