Περιοδικό Βυθός : Ψαροτούφεκα

Ίσως ότι πιο δύσκολο μπορεί να κάνει ένας ψαροκυνηγός. Το καλοκαίρι είναι η εποχή που άπαντες (Έλληνες και τουρίστες) θα κατακλύσουν τις ακρογιαλιές της χώρας μας. Για όσους έχουν την ευχέρεια του σκάφους και της προσέγγισης ψαρότοπων που ο καλοκαιρινός κολυμβητής δεν μπορεί να φτάσει έχει καλώς. Για τον απλό κολυμπητό καθημερινό ψαροκυνηγό, που θέλει και αυτός να χαρεί την καλοκαιρινή θάλασσα τι γίνεται; Ειδικά αν θέλει να κινηθεί και ρηχά τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα.

Οι τεχνικές για την σύλληψη του ροφού είναι βασικά δύο. Το ψάρεμα στην τρύπα του ροφού όσο εύκολο και αν φαντάζει είναι αρκετά δύσκολο. Το ψάρι αυτό έχει μεγάλα και σκληρά αγκάθια και όταν τον χτυπήσουμε αμέσως σαν άμυνα φουσκώνει τα βράγχια και τα πτερύγιά του. Έτσι είναι προτιμότερο να προσπαθούμε να βρούμε τον εγκέφαλο ή το κεφάλι του ψαριού για να μπορεί πιό εύκολα να βγει προς τα έξω. Πριν κάνουμε την βολή πρέπει να δούμε και να σκεφτούμε γρήγορα, αν το θήραμα μπορεί να βγει από εκεί γιατί πολλές φορές όπως είπα και πιό πάνω φουσκώνει και δεν βγαίνει εύκολα.

Το φθινόπωρο είναι μια εποχή που ακόμα ο ψαροκυνηγός θα επιμείνει στα επιχειρησιακά του όρια, καθώς τα καλοκαιρινά θηράματα είναι εδώ. Από την άλλη μεριά ψυχολογικά (και ίσως και πραγματικά τον Νοέμβριο) ετοιμαζόμαστε για τον Χειμώνα. Ο ψαροκυνηγός βέβαια θα αρχίσει και αυτός να επιχειρεί σε μικρότερα βάθη καθώς τα σημαντικά ψάρια του φθινοπώρου (τσιπούρες, γοφάρια, πρώιμα λαβράκια) θα κάνουν την εμφάνιση τους. Πολλοί θα πουν βέβαια πως τα ρηχά νερά επιβάλουν κοντύτερα όπλα...