1. Επιλογή Τοποθεσίας
Το μέρος το οποίο θα επιλέξουμε για να κάνουμε ψαροτούφεκο ή απλά προπόνηση ελεύθερης κατάδυσης (Ε/Κ) παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο. Αφού καταλήξουμε στην τοποθεσία θα πρέπει να γνωρίζουμε τις καιρικές συνθήκες που θα επικρατούν για τη συγκεκριμένη ημέρα στη συγκεκριμένη περιοχή. Θα πρέπει λοιπόν να λάβουμε υπόψιν μας τα ρεύματα, τον κυματισμό, τη μορφολογία του βυθού και το βάθος της περιοχής, την ύπαρξη ή όχι θερμοκλινούς, αλλά και την ορατότητα των νερών. Τα παραπάνω θα καθορίσουν τις αποφάσεις που θα πάρουμε πριν μπούμε στο νερό. Για παράδειγμα, σε περίπτωση που κάνουμε προπόνηση Ε/Κ στο σχοινί, καλό θα είναι, το μέρος που θα επιλέξουμε να προσφέρει βάθος μεγαλύτερο από αυτό που στοχεύουμε τη συγκεκριμένη ημέρα έτσι ώστε το βαρίδι που θα κρατάει το σχοινί τεντωμένο (bottom weight) να απέχει τουλάχιστον 5 μέτρα από τον πυθμένα. Επιπλέον, θα πρέπει να αποφύγουμε τις περιοχές όπου είναι ιδιαίτερα συχνή η διέλευση σκαφών (για ευνόητους λόγους)*.
* Εδώ θα πρέπει αν αναφερθεί και η σημασία της ύπαρξης σημαδούρας!
2. Σχέδιο σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης
Πριν μπούμε στο νερό, θα πρέπει με το ζευγάρι μας (ο ρόλος του οποίου θα αναφερθεί παρακάτω) να έχουμε δημιουργήσει ένα σχέδιο / πλάνο για τα βήματα που θα ακολουθήσουμε σε περίπτωση κάποιου ατυχήματος. Αυτό το σχέδιο θα πρέπει να περιλαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο θα βοηθήσουμε το ζευγάρι μας μέσα στο νερό, την γρήγορη μεταφορά του δύτη στην ξηρά και την όσο το δυνατόν πιο άμεση παροχή βοήθειας για οποιαδήποτε κατάσταση που είναι απειλητική για την σωματική ακεραιότητα. Είναι λοιπόν απαραίτητο να έχουμε ένα φαρμακείο μέσα στο σκάφος ή στο αυτοκίνητο (στην περίπτωση που έχουμε μπει στη θάλασσα από την ξηρά). Τέλος, θα πρέπει να γνωρίζουμε τη διαδρομή προς το πιο κοντινό κέντρο υγείας ή νοσοκομείο για παροχή πιο εξειδικευμένης βοήθειας.
3. Ζευγάρι
Όσοι διαβάζουν αυτές τις γραμμές λογικά θα γνωρίζουν ότι ο Νο.1 κανόνας στην ελεύθερη κατάδυση, στο ψαροτούφεκο και γενικά σε οποιαδήποτε δραστηριότητα που περιλαμβάνει άπνοια είναι πως ΠΟΤΕ ΔΕ ΒΟΥΤΑΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ – ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΖΕΥΓΑΡΙ. Η παραπάνω πρόταση όμως από μόνη της δε λέει και πολλά. Θα πρέπει λοιπόν να ορίσουμε τι είναι και τι ΔΕΝ είναι ζευγάρι (εδώ θα αναφερθώ κυρίως στο υποβρύχιο κυνήγι). Ζευγάρι λοιπόν είναι ο φίλος μας με τον οποίο έχουμε επιλέξει να πάμε στο νερό και ο οποίος θα πρέπει: 1) Να γνωρίζει τεχνικές διάσωσης και επαναφοράς από Black Out και Samba 2) Να είναι ικανός να βουτήξει τη συγκεκριμένη ημέρα 3)Την ώρα που εμείς βουτάμε θα πρέπει το ζευγάρι να βρίσκεται στην επιφάνεια επάνω από εμάς ενώ σε περίπτωση που η βουτιά είναι βαθιά ή τα νερά είναι πολύ θολά θα πρέπει αν μας κάνει «συνοδεία» στα τελευταία μέτρα της ανάδυσης.
ΔΕΝ είναι συντροφικό ψάρεμα όταν ο ένας καταδύεται σε ένα σημείο και ο άλλος καταδύεται την ίδια ώρα σε άλλο σημείο μακριά από τον πρώτο. Επίσης ΔΕΝ είναι συντροφικό ψάρεμα όταν ο ένας από τους δύο δεν έχει γνώσεις διάσωσης & επαναφοράς από Black Out. ΔΕΝ είναι συντροφικό ψάρεμα όταν ο ένας δύτης είναι στο νερό και ο άλλος είναι επάνω στη βάρκα.
Τέλος, όταν είμαστε 2 άτομα στο νερό, προτιμάμε να βουτάμε στα μέτρα που είναι μέσα στις δυνατότητες του «ρηχότερου» δύτη.
4. Συνεχής πρακτική άσκηση σε σενάρια διάσωσης
Στην προηγούμενη παράγραφο ανέφερα πως είναι απαραίτητο το ζευγάρι μας (και εμείς φυσικά) να έχει γνώσεις τεχνικών διάσωσης & επαναφοράς από black out. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να το πετύχει αυτό είναι με την παρακολούθηση ενός σχολείου ελεύθερης κατάδυσης. Ωστόσο μετά το πέρας του σχολείου είναι σημαντικό να διατηρήσουμε «φρέσκιες» αυτές τις γνώσεις και τις ικανότητες που λάβαμε. Αυτό μπορεί πολύ εύκολα να επιτευχθεί εάν μετά το τέλος κάθε εξόρμησης αφιερώσουμε 10’ μέσα στο νερό εφαρμόζοντας τεχνικές διάσωσης με το ζευγάρι μας σε διάφορα σενάρια (π.χ. black out στα -10 μέτρα / black out στην επιφάνεια / samba κτλ).
5. Καταδύσεις ανάλογες των δυνατοτήτων μας (για τη συγκεκριμένη ημέρα)
Είτε μιλάμε για ελεύθερη κατάδυση, είτε για υποβρύχιο κυνήγι θα πρέπει οι βουτιές που θα κάνουμε μία συγκεκριμένη ημέρα να έχουν τέτοιο βάθος αλλά και τέτοιο χρόνο που να μπορούμε να τις ολοκληρώσουμε με σχετική άνεση. Για κανέναν από εμάς δεν είναι κάθε ημέρα η ίδια. Η κούραση, το στρες, η έλλειψη ύπνου, η διατροφή της προηγούμενης ημέρας, η αποχή από το νερό για μεγάλο διάστημα ή οποιοσδήποτε άλλος παράγοντας μπορεί να επηρεάσει τις καταδυτικές μας ικανότητες. Για το λόγο αυτό θα πρέπει αν έχουμε σύνεση και συνεχώς να «ελέγχουμε» και να «ακούμε» το σώμα μας αφήνοντας στην άκρη τους εγωισμούς!