Περιοδικό Βυθός : MEANDROS

Κρήτη ένας μαγικός τόπος τόσο μέσα όσο και έξω από το νερό, ανεξάντλητης ομορφιάς που έχω την τύχη να επισκέπτομαι κάθε καλοκαίρι. Ένα νησί που τα έχει όλα και που δύσκολα θα αφήσει τον ταξιδιώτη ασυγκίνητο, μιας και συνήθως θα εθιστεί σε αυτό, με την πρώτη του επίσκεψη. Φιλόξενοι άνθρωποι, φοβερό φαγητό, υπέροχα μέρη και τοπία που κόβουν την ανάσα. Όσον αφορά το δικό μας κομμάτι εκεί να δείτε…

Το Θρακικό πέλαγος είναι η βορειοανατολική περιοχή του Βόρειου Αιγαίου, που εκτείνεται από τις ανατολικές ακτές της Χαλκιδικής έως τις δυτικές ακτές της χερσονήσου της Καλλίπολης στην Ανατολική Θράκη (Ελλήσποντος). Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσω να μεταφέρω την εμπειρία μου από το ψάρεμα σε αυτό το θαλάσσιο οικοσύστημα, επικεντρωνόμενος κυρίως στα παράλια της Δυτικής Θράκης, όπως αυτά οριοθετούνται από τους ποταμούς Έβρο και Νέστο, από Ανατολικά και Δυτικά αντίστοιχα. Θα εξαιρέσω τα νησιά του Θρακικού, τα παράλια της ανατολικής Θράκης αλλά και το τμήμα του που οριοθετείται από το ποταμό Νέστο και τις ακτές της Χαλκιδικής, μιας και είτε δεν έχω κολυμπήσει σε αυτά τα νερά, είτε οι θαλάσσιες συνθήκες διαφοροποιούνται αρκετά.

Όσον αφορά τα πέδιλα και τη στολή δεν έχω να επισημάνω κάτι, πέραν του ότι τα περισσότερα μαγιάτικα τα έχω πιάσει φορώντας στολή 5mm και με πέδιλα που δεν με κουράζουν στο ρέμα, κατά τα άλλα ότι μας κάνει να αισθανόμαστε άνετοι... Το σημείο του εξοπλισμού που θα δοκιμαστεί όμως πραγματικά είναι το όπλο μας και κυρίως τα παρελκόμενα του. Προτιμώ να κρατώ στο χέρι μου, το ισχυρότερο όπλο που μπορώ να διαχειριστώ δεδομένων των συνθηκών. Εάν το ρέμα μου το επιτρέπει θα χρησιμοποιήσω το μεγαλύτερο σε μήκος όπλο που έχω στο σάκο μου. Ένα ψαροτούφεκο 125εκ αυξημένης μάζας, εφοδιασμένο με τέσσερα δεκατεσσάρια λάστιχα και βέργα 8mm. Σε αντίθετη περίπτωση ένα όπλο 110 – 115 cm με τρία λάστιχα των 14mm και βέργα 7mm μπορεί να γίνει εξίσου αποτελεσματικό. Μικρότερα όπλα και κυρίως λεπτότερες βέργες αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο του άσκοπου τραυματισμού ενός γίγαντα, πράγμα που δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας.

Δεν ξέρω τι ακριβώς με μαγεύει σε αυτά. Το επιβλητικό του μεγέθους τους; Ο τρόπος που σε προσεγγίζουν; Το περιβάλλον στο οποίο καλείσαι να τα κυνηγήσεις; Υποθέτω όλα τα παραπάνω μαζί, καθώς και το στοιχείο της πρόκλησης που εμπεριέχεται στο κυνήγι τους, το οποίο σηματοδοτεί την εξέλιξη του υποβρυχίου κυνηγού. Ας προσπαθήσουμε να τα βάλουμε όμως σε μια σειρά, απαντώντας σε τρία ερωτήματα. Που; Πότε; Πως;

Τα πράγματα φορτώθηκαν από το προηγούμενο απόγευμα στο αμάξι και κάθε ένα πήρε την θέση του όπως τόσες και τόσες φορές, με μια μορφή ιεροτελεστίας, που με τα χρόνια αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα σε κάθε έναν από εμάς. Τις τελευταίες μέρες ο καιρός είχε αλλάξει και η φθινοπωρινή μουντάδα σε συνδυασμό με το ψιλόβροχο μίλαγε μέσα μου… Τέτοια εποχή στο κατώφλι του χειμώνα με ίδιες ακριβώς συνθήκες έχω πάρει πολλά όμορφα ψάρια του είδους και μάλιστα τα μεγαλύτερα μου…