Menu
  1. Αρχική
  2. ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ
  3. ΑΡΘΡΑ & ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ
  4. ΤΕΧΝΙΚΕΣ
  5. ΕΙΔΗ ΨΑΡΙΩΝ
  6. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
    1. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ - ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ
    2. ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ
    3. ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ / E-SHOP
  7. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ
  8. ΘΕΜΑΤΑ
  9. ΝΕΑ
  10. VIDEOS
Παρασκευή, 1 Νοεμβρίου 2024

Περιοδικό Βυθός : Δραπανιώτης Λεωνίδας

Λεωνίδας Δραπανιώτης

Ο Δραπανιώτης Λεωνίδας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27-5-1968, από αθηναίο πατέρα και πειραιώτισσα μάνα. Άρχισε το ψαροτούφεκο στα νερά της Σκύρου το 1987. Λάτρεις του συρτού καρτεριού, αρέσκεται να ψαρεύει ακόμα και μέσα στην μεγάλη φουρτούνα. Στον χώρο του ειδικού τύπου, εμφανίζεται το 1998, μετά από παρότρυνση του Γιάννη Βλάχου, που τον βοήθησε στην ανάπτυξη του γραπτού λόγου, μετατρέποντας τις εμπειρίες ζωής σε κείμενο. Με λόγο λιτό κι αληθινό, μοιράστηκε τον θαλασσινό βίο του, με αρκετούς αναγνώστες, αποσπώντας κριτικές που τον ωθούσαν να συνεχίσει το γράψιμο. Έχουν εκδοθεί κείμενα του στο περιοδικό «Κατάδυση», και έπειτα στο περιοδικό «Θάλασσα».

Μεταπήδησε στο περιοδικό «ΒΥΘΟΣ» έως και σήμερα. Επίσης, συνεργάστηκε με εταιρίες καταδυτικού υλικού, που πιστοποιούνται μέσω δημοσιευμένων κειμένων, με πλήθος φωτογραφιών. Αντίκρισε ψαρεύοντας πολλούς βυθούς της Ελλάδος και ως ομορφότερο, πλουσιότερο, θυμάται τον βυθό της Σκύρου, που πέρασε και ένα μεγάλο διάστημα της ζωής του, κατοικώντας εκεί. Συνεχίζοντας μέχρι σήμερα, το υποβρύχιο ψάρεμα αποκλειστικά με τις σωματικές και ψυχικές δυνάμεις, χωρίς καμία μηχανική υποστήριξη, συνειδητοποιεί.

Αναζητώντας το θήραμα στον βυθό, παράλληλα εκτελεί και μια εξερεύνηση στον ψυχικό του κόσμο. Η θάλασσα «λειτουργεί» σαν «καθρέπτης». Ελεύθερος στο αιώνιο πέλαγος, απαλλαγμένος από κάθε είδος εγωισμού, βρίσκει την ευκαιρία να γνωρίσει άγνωστες πτυχές του εαυτού του...  


Σφυρίδα στη Κύθνο, στα 17 μέτρα!

Του Κώστα Ρόντου

  • Αρθρογράφος: Natex Media
  • Αριθμός προβολών: 5140
  • 0 Σχόλια
Σφυρίδα στη Κύθνο, στα 17 μέτρα!

Βρίσκομαι στην Κύθνο για λίγες μέρες. Εννοείται πως ο εξοπλισμός πηγαίνει πάντα μαζί μου.
Έχω βουτήξει στο νερό περίπου στις 18:00 για απογευματινό.
Θα ξεκινήσω τα καρτερία μου, όπως πάντα σε βάθος από 5 μέχρι 13 μέτρα.
Ο βυθός φαινόταν αρκετά πλούσιος με κάποιες συναγρίδες που ήρθαν στο καρτέρι και κάτι στήρες στα μακριά.

Καθώς έχω φτάσει στην όγδοη βουτιά θα πέσω για καρτέρι σε βάθος 15 μέτρα. Λίγο πριν φτάσω στον πάτο θα δω το ψάρι 10 μέτρα πιο μπροστά, θα πλαγιάσω προς το ψάρι χωρίς να κουνάω ούτε πέδιλα, ούτε σχεδόν τίποτα, παγωμένος με το ψάρι να με κοιτάει στα μάτια, θα σημαδέψω και θα πατήσω σκανδάλη. Θα στρίψει με αποτέλεσμα να το περάσει όλη η βέργα, αλλά το ψάρι να καταφέρει να μπει στην τρύπα του. 

Αμέσως θα πάρω τον δρόμο προς τα πάνω.
Όταν βγήκα στην επιφάνεια θα δω το ρολόι μου να γράφει 17,3 μέτρα, ένα βάθος που είχα αρκετό καιρό να ψαρέψω και όχι αρκετά σύνηθες.
Θα ξεκουράστω και θα ξεκινήσω την κατάδυση μου. Βλέπω το ψάρι να έχει βγει από την άλλη μεριά της πέτρας που βρισκόταν και να έχει πάρει και την βέργα μαζί του. Εκεί τα πράγματα δυσκόλεψαν αρκετά για εμένα. Θα ξανανέβω στην επιφάνεια και θα ξεκουραστώ αρκετά…

Άρχισα να σκέφτομαι το τι θα κάνω και το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν ήταν ότι και να αποφασίσω να είναι στα μέτρα τα δικά μου.
Θα κάνω δυο βουτιές ακόμα και μετά από αρκετή σκέψη θα κόψω την βέργα και θα πάρω μόνο το ψάρι μαζί μου. Τα υπόλοιπα θα τα αφήσω στο βυθό.
Τίποτα δεν αξίζει παραπάνω από την ζωή μας, ούτε κανένα ψάρι ούτε πράγματα αναλώσιμα. 
Σημασία έχει πάντα να επιστρέφουμε στο σπίτι μας καλά, στα άτομα που μας αγαπάνε.
Καλές αναδυσεις σε όλλους και το μυαλό στην θέση του.

Πάντα και πάντα με ζευγάρι!

ΚατηγορίαΣΦΥΡΙΔΑ
Print
Back To Top