Περιοδικό Βυθός : Γελαγώτης Στρατής

Βρίσκομαι σε ένα κόλπο σχεδόν στο σημείο που θα έβγαινα και με χωρίζει με το ψάρι ένας βράχος. Το βάθος ήταν 4-5 μέτρα. Πλησιάζω λίγο ήρεμα χωρίς να κουνάω τα πέδιλα και αντικρίζω το ψάρι μπροστά μου στην επιφάνεια, να κοιτάμε ο ένας τον άλλον. Για κάποια δευτερόλεπτα πάγωσα. Σκέφτομαι αμέσως αν η κάμερα είναι ανοιχτή και παίρνω το ρίσκο να πατήσω το κουμπί, χωρίς να ξέρω αν την έκλεισα ή την άνοιξα.

Είχα την τιμή και την χαρά να παρευρεθώ σαν αρθρογράφος  του περιοδικού μας, αλλά ταυτόχρονα και σαν δύτης ασφαλείας την πρώτη μέρα στον Αλέξανδρο Βλάχο και την δεύτερη μέρα στον τεράστιο αθλητή Γιάννη Σιδέρη. Θα σας πω δυο λόγια εν τάχει για πως έζησα από κοντά ένα πρωτάθλημα. Είναι μια τεράστια γιορτή που μαζεύονται αθλητές από διαφορά μέρη της Ελλάδας κάνοντας αρκετές θυσίες σε χρόνο χρήμα και ενέργεια ώστε να τιμήσουν το πρωτάθλημα. Έχει γέλια, πειράγματα, αγωνία, κούραση, απογοήτευση με ένα τεράστιο συνονθύλευμα συναισθημάτων.

Το καλοκαίρι είναι εδώ. Το θέρος έχει κάνει από νωρίς την εμφάνισή του. Η εποχή που θα «εισέλθουν» νέοι ψαροτουφεκάδες σε αυτό το πανέμορφο και συνάμα απαιτητικό σπορ έφτασε. Έτσι λοιπόν σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε διεξοδικά, το πως μπορεί κάποιος να το εντάξει στην καθημερινότητα του σωστά και με τα λιγότερα λάθη.

Επιφυλακτική μορφή ψαριού με άριστη την ικανότητα να ξεφεύγει ακόμα και από τα πιο θανάσιμα στημένα τουφέκια, αποτελεί αναμφίβολα τον επιβλητικότερο εκπρόσωπο της οικογένειας των σπαρίδων.

Σάββατο βράδυ Αυγούστου χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι το ζευγάρι μου, μου λέει πάμε αύριο για καμιά βουτιά μιας και είδα τον καιρό και είναι καλός; Λόγω υποχρεώσεων είχα να βουτήξω καιρό και αμέσως του λέω φύγαμε, αλλά του λέω θέλω να πάμε να δούμε ένα νέο μέρος, αυτό που είχα μάθει από τους ψαράδες. Του λέω είναι έκπληξη χωρίς να του πω τίποτα άλλο.