Menu
  1. Αρχική
  2. ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ
  3. ΑΡΘΡΑ & ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ
  4. ΤΕΧΝΙΚΕΣ
  5. ΕΙΔΗ ΨΑΡΙΩΝ
  6. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
    1. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ - ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ
    2. ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ
    3. ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ / E-SHOP
  7. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ
  8. ΘΕΜΑΤΑ
  9. ΝΕΑ
  10. VIDEOS
Κυριακή, 24 Νοεμβρίου 2024

Περιοδικό Βυθός : Γελαγώτης Στρατής

Στρατής Γελαγώτης

Γεννήθηκε το 1970 στη Λέσβο. Από μικρός με πάθος για την θάλασσα και τα πλάσματά της, μυήθηκε στα μυστικά του μοντέρνου ψαροντούφεκου από τα μέλη του ΣΦΥΚΘ στην Θεσσαλονίκη, όπου βρέθηκε για να σπουδάσει. Από τότε έχει γραφτεί μια ιστορία συνεχούς σχέσης με τη θάλασσα, με μεγάλη αδυναμία στο ψάρεμα με καρτέρι.

Αγαπημένα θηράματα τα μεγάλα λαβράκια τον χειμώνα και οι συναγρίδες το καλοκαίρι. Άλλη μεγάλη αδυναμία οι δοκιμές όπλων, ειδικά αυτών που αποτελούν καινοτομίες, και μάλιστα από ελληνικά χέρια.

Έχει κάνει επτά ταξίδια στο Εξωτερικό (Αυστραλία και Μεξικό) για ψάρεμα στον Ωκεανό και έχει συλλάβει μια ποικιλία θηραμάτων - τροπαίων μάλλον μοναδική από Έλληνα δύτη: dogtooth tuna, yellowfin tuna, sailfish, green jobfish, wahoo, pargos, snappers, amberjacks, gulf grouper, broomtail grouper και άλλα, πολύ συχνά σε πολύ μεγάλα μεγέθη. Επίσης, είναι εκπαιδευτής ελεύθερης κατάδυσης στο σύστημα του FDI και αρθρογραφεί στον “ΒΥΘΟ” από το 2007.

Ο Στρατής Γελαγώτης είναι ιατρός στο επάγγελμα και υπηρετεί σαν Διευθυντής Γενικής - Οικογενειακής Ιατρικής, στο Κέντρο Υγείας Καλλονής, στη Λέσβο.


Μεγάλα ψάρια στο ρηχό ψαροτούφεκο

Του Κωνσταντίνου Τρουπή

Μεγάλα ψάρια στο ρηχό ψαροτούφεκο

Δεν λέω ότι το βαθύ ψάρεμα δεν έχει συγκινήσεις, αλλά σαν το ρηχό ψαροτούφεκο και για να γίνομαι πιο συγκεκριμένος σαν το ρηχό καρτέρι δεν έχω βρει κάτι άλλο να με εξιτάρει περισσότερο. Και όταν βλέπω χρόνο με τον χρόνο τα καταδυτικά ατυχήματα να αυξάνονται, τόσο περισσότερο μου ενισχύεται μέσα μου η τάση να βγω όλο και πιο έξω και να ασχοληθώ με τα θηράματα, που μπορείς να βρεις σε ελάχιστα μέτρα νερό.

Η αλήθεια είναι ότι το ψαροτούφεκο πλέον βρίσκεται επίσημα σε δυο υποστάσεις, το βαθύ και το άλλο που λεν και κάτι μάγκες. Εγώ προτιμώ «το άλλο» λοιπόν και γουστάρω. Γουστάρω γιατί νιώθω χαλαρός. Γιατί πάω να κολυμπήσω να χαζέψω εικόνες και χρώματα. Μυρωδιές σε παραλίες ήσυχες και να κάνω και λίγες τσαλαβούτες ρε παιδί μου σε τερέν πιεσμένα, ψαρεμένα και υποτιμημένα αν θέλεις. Ποσώς με νοιάζει ο τέλειος ψαρότοπος.

Αφού πέρασαν κάμποσα χρόνια ώστε να καταλάβω ότι παντού είναι τα ψάρια και ότι το μόνο που παίζει ρόλο είναι οι συνθήκες. Το σημείο και η στιγμή. Έτσι άρχισα να απολαμβάνω κάτι που δεν είναι «το άλλο» όπως περιφρονητικά το λένε, αλλά κάτι το οποίο έχει ταυτότητα. Τεχνική. Πρωτίστως τεχνική. Δεν είναι λίγοι άλλωστε αυτοί που βουτάνε στα τάρταρα και στα ρηχά δεν μπορούν να αφομοιωθούν με τον χώρο και κάνουν φασαρία λες και είναι πεντάχρονα που πλατσουρίζουνε και αναστατώνουν τον ντουνιά ολάκερο. Όχι δεν κατηγορώ ούτε κρίνω για να μην παρεξηγηθώ, που άλλωστε δεν θέλει και πολύ να παρεξηγηθούμε σε αυτό το συνάφι που λέγεται ψαράδες. Απλά σκιαγραφώ αυτά που βλέπω.

Αρκετά όμως με τούτα και με τα αλλά. Ας πούμε δυο λόγια για το πως θα βαρέσεις μεγάλα ψάρια σε ρηχά νερά και πως θα δεις τα τρόπαια που έχεις θέσει μέσα στο κεφάλι σου σαν ψαράς.

Πρώτο και κυριότερο που παίζει ρόλο είναι η ώρα. Πρέπει να βρούμε την πιο αποδοτική ώρα αφενός που ευνοεί τα ψάρια και αφετέρου που βολεύει και το πρόγραμμα σας και φυσικά το σώμα σας. Ο συναγριδάκιας θα βολευτεί με το απόγευμα και ο λαβρακάς θα βάλει νερό στο κρασί του για να τα βρει το πρωί στο λυκόφως. Βάρβαρα πράγματα. Το ξέρω αλλά έχει θυσίες. Η θέση του ηλίου παίζει ΤΕΡΑΣΤΙΟ ρόλο. Όταν λέμε ώρα λοιπόν δεν κολλάμε τυπικά με αυτό, αλλά βλέπουμε τις ακτίνες σε σχέση με την γεωγραφική περιοχή. Το πως και το πότε έρχονται οι ακτίνες πλάτη στα καρτερία μας δηλαδή.

Φεγγάρια. Ω άγριοι Ινδιάνοι μου, ναι ναι παίζουν ΤΕΡΑΣΤΙΟ ρόλο για τα μεγάλα ψάρια. Νέα σελήνη και πανσέληνος έχουν μεγάλη επίδραση στα ύδατα και δημιουργούν συνθήκες φρενίτιδας στα μεγάλα ψάρια. Γι’ αυτό λοιπόν αν δεν ασχολείστε εντατικά, να ξέρετε ότι δυο φορές τον μήνα έχετε μεγάλες πιθανότητες, ανάλογα με την εποχή και τα θηράματά της.

Άπνοιες. Πω πω τι μεγάλο κεφάλαιο. Τύφλα να έχουν αυτοί που τρέχαν τόσα χρόνια στις πισίνες και κράταγαν χρόνους λες και πάνε σε Ολυμπιακούς αγώνες. Χαλαρώστε ρε παίδες να περάσουμε καλά και να φάμε ένα ψάρι είναι το ζητούμενο. Τι να πεις όμως; Όπως την βρίσκει ο καθένας. Προσωπικά τα μεγαλύτερα μου ψάρια τα έχω βαρέσει σε καρτερία που σπάνια ξεπέρασαν το 1:10’ με ένα μέσο όρο τα 50’’ με 55’’ και όσες φορές τράβηξα άπνοια πάνω 2:00’’ με ματαιοδοξία για να το γράψει το ρολόι μου δεν είδα ούτε μπαρμπούνι να έρχεται.

Ρηχά ρηχά και βόλτα με το αμάξι. Μουσική, λίγα καρτερία ξεκούραστα και ξανά πάλι. Δεν πήρες ψάρι; Έχει καλώς! Πήρες; Ακόμα καλύτερα. Το ψαροτούφεκο είναι πολλά περισσότερα από τα λέπια και την μυρωδιά της ψαρίλας. Το ψαροτούφεκο είναι τρόπος ζωής. Βρες τον τρόπο για να ζεις σαν γνήσιος ψαροτουφεκάς που αγαπάει την θάλασσα και τα ψάρια της. Ασε τον φακό, πιάσε το καρτεροτούφεκο, βγες στα ρηχά να ηρεμήσεις και ξεκινά το από την αρχή ρε αδερφέ.

Έχει άλλη χάρη. Εύχομαι και ελπίζω να την βρείς.

ΚατηγορίαΡΗΧΟ ΨΑΡΕΜΑ
Print
Back To Top