Έχουν περάσει πάνω από είκοσι χρόνια από τότε που ξεκίνησα να ασχολούμαι με το ψαροτούφεκο. Πιτσιρικάς τότε και τα πράγματα ήταν απλά. Ούτε υποχρεώσεις, ούτε οικογένεια. Όλα για πάρτη μου που λένε.
Θυμάμαι Παρασκευή απόγευμα μετά τη δουλειά και το αμάξι ήταν ήδη φορτωμένο να φύγουμε με την παρέα για διήμερο ψάρεμα με σκηνές, όπου κάτσει και επιστροφή Κυριακή βράδυ και καπάκι την άλλη μέρα πάλι στη δουλειά.
Θυμάμαι που μπαίναμε στο νερό πρωί με το που ξημέρωνε και δεν βγαίναμε έξω αν δεν ξεκίναγε να βραδιάζει και τα δάχτυλά μας να μοιάζουν σαν μαραμένα σύκα, από το μούλιασμα τόσες ώρες στο νερό.
Θυμάμαι που φεύγαμε για ψάρεμα όποτε μας καπνίσει και για όπου μας φώτιζε ο Θεός, χωρίς να έχουμε τίποτα να μας περιορίζει.
Θυμάμαι να διαβάζουμε τον ΒΥΘΟ και να θαυμάζουμε τους ψαροκυνηγούς στις φωτογραφίες, που κρατούσαν απίστευτα για μας τότε ψάρια.
Και να’μαι τώρα. Είκοσι και πλέον χρόνια μετά. Να γράφω ο ίδιος στο περιοδικό μας και να συνοδεύω τα άρθρα μου με φωτογραφίες με όμορφα ψάρια. Όπως αυτοί που θαύμαζα παλιά.
Πέρα όμως από την εμπειρία και την εξοικείωση με το υποβρύχιο ψάρεμα που ήρθε με τον καιρό και με τη συνεχή τριβή όλα αυτά τα χρόνια, άλλαξαν και πολλά άλλα πράγματα.
Τι άλλαξε; Μα φυσικά ο χρόνος. Μεγαλώσαμε, παντρευτήκαμε, κάναμε οικογένεια και παιδιά και έτσι το ψαροντούφεκο θέλοντας και μη, πέρασε αναπόφευκτα σε δεύτερη μοίρα.
Όταν πλέον περνάς σε αυτή τη φάση στη ζωή σου θα αναγκαστείς να αλλάξεις πολλά πράγματα. Και μέσα σε όλα αυτά φυσικά συμπεριλαμβάνεται και το αγαπημένο σου χόμπυ. Όσοι «συνάδελφοι» ψαροκυνηγοί βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με εμένα, καταλαβαίνουν απολύτως τι εννοώ.
Γιατί όπως και να το κάνουμε όταν έχεις οικογένεια δεν μπορείς να εξαφανίζεσαι κάθε που έρχεται Σαββατοκύριακο στα πελάγη να κυνηγάς ροφούς και να αφήνεις τη γυναίκα σου μόνη της στο σπίτι να νταντεύει τα μικρά. Δεν λέω ότι θα στο απαγορέψει κανείς. Απλά λέω ότι δεν είναι σωστό. Η οικογένεια χρειάζεται και αυτή τον χρόνο της ή μάλλον για να το θέσω πιο σωστά, χρειάζεται ένα μέρος από τον χρόνο σου. Το οποίο σημαίνει το μεγαλύτερο μέρος από αυτόν.
Και τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα όταν η εργασία σου είναι δύσκολη και κουραστική. Βάλε μέσα σε όλα αυτά και τις υποχρεώσεις του σπιτιού και τις εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών και έχεις ένα πλήρες και γεμάτο πρόγραμμα κάθε μέρα της εβδομάδας.
Γνωρίζω πολλές περιπτώσεις φίλων που όταν παντρεύτηκαν και έκαναν οικογένεια, απλά σταμάτησαν να ψαρεύουν. Ας μην πάμε όμως σε αυτή την περίπτωση, γιατί το θεωρώ λίγο τραβηγμένο.
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μην ψαρεύει. Έστω και με μειωμένη συχνότητα από αυτήν που είχε συνηθίσει μέχρι τώρα, αλλά να ψαρεύει.
Επειδή όμως για όλα υπάρχει λύση αν υπάρχει θέληση και επειδή στη ζωή σε όλα τα πράγματα πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία, έτσι και εδώ θα κοιτάξουμε να βρούμε την χρυσή τομή. Την λύση που θα μας αφήσει όλους ικανοποιημένους.
Και ποιά είναι αυτή η λύση; Μόνο μία υπάρχει. Να προσπαθήσουμε να μοιράσουμε τον χρόνο μας όσο πιο σωστά γίνεται ανάμεσα στην οικογένεια μας και στο χόμπυ μας. Με τέτοιον τρόπο που να μην μείνει κανείς παραπονεμένος. Βασική προϋπόθεση όμως είναι να υπάρχει αμοιβαία κατανόηση των αναγκών, τόσο των δικών μας όσο και των υπόλοιπων μελών της οικογένειας. Πρέπει δηλαδή και εμείς να καταλάβουμε ότι πλέον δεν ήμαστε μόνο για πάρτη μας όπως ανάφερα και πιο πάνω. Άρα πρέπει να είμαστε διαθέσιμοι να αφιερώσουμε χρόνο και για τις διάφορες υποχρεώσεις που θα προκύψουν, αλλά και ποιοτικό χρόνο για να περάσουμε μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά μας. Εχετε βάλει ποτέ τον εαυτό σας στη θέση της γυναίκας σας όταν εσείς φεύγετε κάθε τρεις και λίγο για ψαροντούφεκο; Για κάντε το και θα καταλάβετε.
Από την άλλη πλευρά θα πρέπει και το έτερον ήμισυ να καταλάβει πως και εσείς χρειάζεστε τον προσωπικό σας χρόνο. Χρειάζεστε να κάνετε κάτι για τον εαυτό σας που σας ευχαριστεί και που σας χαλαρώνει. Να καταλαβαίνει δηλαδή την ανάγκη σας να ξεφύγετε για λίγο από την καθημερινότητα και να ηρεμήσετε. Ο καθένας το έχει ανάγκη αυτό. Οικογενειάρχης ή μη. Εξάλλου το ψαροντούφεκο είναι κάτι που ηρεμεί και διώχνει το άγχος. Και είναι ένας τρόπος να ξεδώσουμε και να σπάσουμε λίγο την ρουτίνα μας. Αυτό με τη σειρά του βοηθάει και στην πιο ομαλή καθημερινή ροή. Το ίδιο είναι να έχεις κλειστεί μέσα στο σπίτι μετά από μια εβδομάδα δουλειάς χωρίς να έχεις τίποτα να κάνεις και το ίδιο είναι να φεύγεις για ψάρεμα σε ένα όμορφο Κυκλαδονήσι με την παρέα σου και να γυρνάς στη γυναίκα σου και στα παιδιά σου ήρεμος, αναζωογονημένος και με ένα ωραίο ψάρι για τα κάρβουνα; Μάλλον όχι.
Επίλογος.
Όλα χρειάζονται στη ζωή. Και η οικογένεια και το χόμπυ. Και οι βόλτες στο λούνα πάρκ και οι εκδρομές για ψάρεμα. Βρείτε πως θα τα ισορροπήσετε και όλα θα πάνε καλά. Γιατί ο ισορροπημένος άνθρωπος είναι ευτυχισμένος άνθρωπος. Κανείς δεν είπε ότι επειδή μεγαλώσαμε(λίγο) και κάναμε οικογένεια θα πρέπει να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με κάτι που το αγαπάμε τόσο πολύ και που πλέον έχει γίνει τρόπος ζωής.
Εξάλλου και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή...
Καλές βουτιές σε όλους πάντα με ασφάλεια!