Μετά από ένα δύσκολο χειμώνα η πρώτες ηλιοφάνειες και η άνοδος της θερμοκρασίας, μας δίνει να καταλάβουμε ότι ο ερχομός τις άνοιξης είναι πλέον γεγονός. Για μένα είναι και η καλύτερη περίοδος για ψάρεμα, γιατί έχουμε έντονη κινητικότητα από όλα τα είδη ψαριών σε πολύ προσιτά βάθη. Έτσι και οι συναγρίδες τώρα βγαίνουν πιο ρηχά, είναι πιο ήρεμες και αρκετά πιο μεγάλες σε σχέση με άλλες εποχές.
Για τους πιο πολλούς ψαροκυνηγούς το να πιάσουν μια συναγρίδα μετρίου μεγέθους είναι αρκετό και είναι απόλυτα κατανοητό. Σίγουρα όμως έχουν δει τις μεγάλες συναγρίδες που υπάρχουν μέσα σε ένα κοπάδι ή ακόμα και μεμονωμένα ψάρια των 2-3 ατόμων, χωρίς να είχαν ποτέ την ευκαιρία για βολή. Η επιθυμία μας θα είναι πάντα να καταφέρουμε να πιάσουμε ένα τέτοιο ψάρι και θα στοιχειώνει τα όνειρα μας μια πιθανή επαφή μαζί τους. Τώρα είναι η στιγμή που μπορεί τα όνειρα μας να γίνουν πραγματικότητα και ίσως καταφέρουμε να βάλουμε στην ψαροβελόνα μας ένα ψάρι τρόπαιο και μάλιστα αρκετά πιο ρηχά από ότι φανταζόμασταν.
Ανάλογα πάντα και την κάθε χρονιά το πρώτο ανέβασμα του χρόνου γίνεται από τα μέσα Μαρτίου μέχρι και τα τέλη Ιουνίου. Η διαφορά είναι ότι την Άνοιξη τα ψάρια είναι σχετικά πιο εύκολα στην σύλληψη τους, γιατί δεν είναι τόσο τρομαγμένα. Έχουν βρει την ηρεμία από τους ψαροκυνηγούς και τα λιγοστά σκάφη που περνάνε το χειμώνα στις βαθιές ξέρες και τώρα που ανεβαίνει η θερμοκρασία, κάνουν σιγά σιγά την εμφάνιση τους προς τα έξω. Θα συναντήσουμε είτε μεγάλα μεμονωμένα ψάρια όπως και μικρά και μεσαία κοπάδια γύρω και πάνω στις ξέρες. Προς τα τέλη του Απρίλη έχω δει και έχω πάρει και τα μεγαλύτερα, γιατί τότε είναι που κυνηγούν με μανία. Στην συνέχεια κάνουν μια παύση μέχρι να ρίξουν το αυγό και ξεκινάνε πάλι το κυνήγι από τις αρχές Ιουνίου και μετά. Άλλες φορές πάλι έχουν ρίξει πιό πριν το αυγό τους και είναι αρκετά δεκτικές στο καρτέρι, ακόμα και από τις αρχές του Απρίλη.
Εντοπισμός
Της αρέσουν οι φυκιάδες που περιβάλλονται από βράχια και μεγάλα μονόπετρα καθώς επίσης τα μεγάλα και απότομα σηκώματα που καταλήγουν σε φύκια και πέτρες. Οι μεσοπέλαγες ξέρες όπως και κάθε κάβος που η σύσταση του βυθού είναι όπως είπαμε πιο πάνω. Όταν γνωρίζουμε ότι πιο ανοιχτά από την ακτή υπάρχουν ξέρες που είναι αρκετά βαθιές τότε η πιθανότητα να έρθουν πιο έξω τα ψάρια είναι αρκετά μεγάλες. Αν ο βυθός και η αφθονία των θηραμάτων είναι τέτοια, ώστε να τις προσελκύσει θα τις συναντήσουμε και σε βάθη των 5 μέτρων. Συνήθως τέτοια εποχή τα ψάρια παίζουν από τα 10-25 μέτρα το πολύ. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις αλλά πολύ πιο σπάνια θα τις δούμε πιο βαθιά, γιατί τα νερά είναι πιο κρύα.
Συνηθίζουν να βγαίνουν στα ρηχά όταν τα νερά είναι από 15 βαθμούς και πάνω. Στα νησιά είναι πιο εύκολο έρθουν προς τα έξω, μιας και σε πολλές περιοχές ο βυθός είναι ο κατάλληλος. Στην ακτογραμμή εκτός από την σύσταση του βυθού παίζει ρόλο και τι υπάρχει πιο βαθιά. Έχω ένα ωραίο κομμάτι που παίρνω κατά καιρούς μεγάλες συναγρίδες και το βάθος κυμαίνεται από τα 6-12 μέτρα. Πιο βαθιά όμως υπάρχει μια ξέρα που το καλοκαίρι παίζουν εκεί τα ψάρια σε βάθος 40 περίπου μέτρα. Έτσι τώρα την Άνοιξη είναι λογικό να πλησιάσουν τα ρηχά. Γι΄αυτό αναζητήστε τέτοια κομμάτια ακόμα και αν έχετε ακούσει ότι πιο βαθιά υπάρχει ένα πολύ ωραίο βαθύ κομμάτι με αρκετά ψάρια. Πολλά από αυτά τα θηράματα βγαίνουν αυτή την περίοδο προς τα έξω.
Συνθήκες
Σχεδόν πάντα θα δω αρκετές συναγρίδες όταν έχει λιακάδα και ένα ελαφρύ κυματάκι ή ακόμα καλύτερα όταν επικρατεί η τέλεια μπονάτσα. Γενικά με συννεφιά και άστατο καιρό δεν έχω δει ψάρια και καλό θα είναι να μην ασχοληθούμε με το κυνήγι της αν συναντήσουμε τέτοιες συνθήκες. Για εμένα αυτήν την περίοδο πολύ σημαντικό ρόλο στο ψάρεμά της παίζει ο ήλιος. Επίσης όταν τα νερά είναι θολά μετά από κάποια βροχή είναι ένας καλός σύμμαχος μας, γιατί τα ψάρια δεν μας βλέπουν καλά και πλησιάζουν πιό κοντά από ότι συνήθως. Με το φεγγάρι δεν έχω καταλήξει κάπου αλλά συνήθως εδώ στα μέρη μου θα συναντήσω πιο μεγάλα ψάρια όταν δεν έχει καθόλου ή όταν αρχίζει να γεμίζει και σχεδόν ποτέ όταν έχει πανσέληνο. Aυτό παρατηρείται μόνο αυτή την περίοδο, γιατί το καλοκαίρι τα πράγματα αλλάζουν αρκετά.
Τεχνική και τρόπος προσέγγισης
Όταν μιλάμε για το κυνήγι τις συναγρίδας το μυαλό μας πάει μόνο σε μια τεχνική και αυτή δεν είναι άλλη από το καρτέρι και τις παραλλαγές του. Πρέπει όμως να ξέρουμε πως θα προσεγγίσουμε σωστά τα ψάρια και ποιό πόστο θα επιλέξουμε, αν θέλουμε να έχουμε τα σωστά αποτελέσματα.
Έτσι αν από την επιφάνεια έχουμε δει κάποια ψάρια δεν κάνουμε ποτέ κατάδυση ακριβώς πάνω σε αυτά αλλά πάντα πιο πίσω και αρκετά κοντά στο ψιλό. Οι καλόγριες είναι ο σύμμαχος μας και μας δείχνουν με το σπάσιμο τους πότε έρχονται τα ψάρια, ιδίως όταν οι ορατότητες δεν είναι πολύ καλές. Φροντίζουμε πάντα να κάνουμε καρτέρι κοντά στο κοπάδι με τα μιρκόψαρα ή πολλές φορές και μέσα σε αυτό. Θέλει καλό κρύψιμο και απόλυτη ησυχία στις κινήσεις μας γιατί οι συναγρίδες πλέον είναι αρκετά καχύποπτες και με το παραμικρό λάθος τρέπονται σε φυγή. Έτσι προσπαθούμε να πάμε στο πόστο μας αθόρυβα κάνοντας όσο το δυνατόν πιό λίγες κινήσεις με τα πέδιλα μας.
Δεν ακουμπάμε ποτέ απότομα πάνω σε ένα βράχο το σώμα μας η το όπλο γιατί αυτός ο ήχος είναι δυνατός και μεταδίδεται πολύ γρήγορα στα ψάρια. Σημαντικό είναι αν μπορούμε να επιλέξουμε γρήγορα το πόστο που θα κάνουμε το καρτέρι και να μην μας πιάνει το άγχος και ο πανικός τις τελευταίας στιγμής. Με αυτόν τον απλό τρόπο γλυτώνουμε αρκετό χρόνο, κάνουμε λιγότερες κινήσεις με τα πέδιλα (άρα και λιγότερους ήχους) και αυξάνουμε τον χρόνο παραμονής μας στο βυθό.
Στην αρχή είμαστε λίγο ακάλυπτοι και στην συνέχεια μόλις εντοπίσουμε που ακριβώς είναι τα ψάρια κρυβόμαστε πολύ καλά, σαν να δείχνουμε ότι τις φοβόμαστε. Γυρίζουμε το όπλο μας σιγά σιγά προς αυτή την κατεύθυνση και υπομονετικά περιμένουμε να έρθουν πιο κοντά. Σε κάποιες περιπτώσεις όταν οι συναγρίδες στέκονται και δεν έρχονται σε απόσταση βολής ένα ελαφρύ ξύσιμο του βράχου ή ένας μικρός λαρυγγισμός, βοηθάει στο να εξάψουμε την περιέργεια τους και να τις κάνουμε να μας πλησιάσουν.
Συνήθως έχουν μόνιμες περιοχές και πόστα που κυνηγάνε και αυτό πρέπει να εκμεταλλευτούμε. Όταν μάθουμε αυτά τα σημεία καλό είναι να αλλάζουμε κάποιες φορές την τεχνική προσεγγίσεις μας. Έτσι εγώ πολλές φορές κάνω βουτιά πριν το κομμάτι με τα ψαριά και σέρνομαι προσεχτικά και αθόρυβα προς το σημείο που έχω επιλέξει, αλλάζοντας την τεχνική σε μικρό συρτό καρτέρι. Αυτό βοηθάει στο να αλλάξουμε τον τρόπο που μας βλέπουν οι συναγρίδες. Αν μπούμε στο μυαλό τους βλέπουν συνέχεια ένα δύτη να καταδύεται και να κρύβεται στα βράχια και πλέον αρκετές φορές δεν τις κεντρίζει, το ενδιαφέρον με εξαίρεση μόνο όταν κυνηγάνε και δεν δίνουν πολύ σημασία σε εμάς. Έτσι αν οι επιδόσεις μας το επιτρέπουν με αυτή την τεχνική αλλάζουμε το τρόπο με τον οποίο έχουν συνηθίσει να μας βλέπουν και μπορούμε να εξάψουμε πάλι την περιέργειά τους. Η βασίλισσα σαν κυρίαρχο και πάντα περίεργο ψάρι που πάντα θέλει να έχει τον έλεγχο τις περιοχής. Έτσι σκοπός μας σε κάθε βουτιά είναι να εγκλιματιστούμε τέλεια στο περιβάλλον της, κάνοντάς την με τον τρόπο μας να βγάλει αυτά τα ένστικτα και να μας πλησιάσει, θέλοντας να δείξει την κυριαρχία της και όχι να την τρομάξουμε.
Οι καλύτερες ώρες αυτήν την εποχή είναι από το μεσημέρι και μετά. Ανάλογα πάντα και το φεγγάρι έχω πάρει ψάρια μεσημέρι, αλλά και το σούρουπο. Συνήθως τις μεσημεριανές ώρες παίζουν σε πιό μεγάλα βάθη και όσο περνάει η ώρα βγαίνουν πιό ρηχά για να κυνηγήσουν το ψιλό. Τις πρωινές ώρες μπορεί να δούμε κάποια ψάρια, αλλά παίζουν για πολύ λίγο και είναι σχετικά νευρικά. Μόνο πολύ πρωί και πριν ακόμα βγει ο ήλιος είναι σχετικά ήρεμα, αλλά και πάλι για πολύ λίγο χρονικό διάστημα και με τόσο κρύο το ξημέρωμα καλό είναι να τις ψαρέψουμε πιό μετά, γιατί δεν αξίζει και τόσο το πρωινό ξύπνημα, αν έχουμε σκοπό να πάμε μόνο για συναγρίδες.
Αυτή την εποχή αν φερθούμε έξυπνα μπορούμε να πάρουμε πάνω από ένα ψάρι από το ίδιο κοπάδι. Αν δεν τα έχουμε τρομάξει πολύ είναι αρκετά πιθανόν μετά από μια παύση περίπου 30 λεπτών, όταν ξανά κάνουμε βουτιά να μπορέσουμε να πάρουμε και άλλο ψάρι. Εδώ όμως πρέπει να αλλάξουμε οπωσδήποτε πόστο και να μην πάμε στο ίδιο σημείο που κάναμε προηγουμένως την βολή. Αν πάλι έχουμε σκάφος καλό είναι να συνεχίσουμε το ψάρεμα μας κάπου αλλού και αργότερα να επιστρέψουμε στο κομμάτι για μια ακόμα βουτιά. Όταν βρούμε ένα νεόφερτο κοπάδι είναι πολύ πιό πιθανόν να ξανά πάρουμε και άλλη συναγρίδα. Μπορούμε να το διακρίνουμε από την ευκολία που έρχονται τα ψάρια στο καρτέρι καθώς και από τα σκούρα χρώματα τους, μιας και έρχονται από τα βαθιά και δεν έχουν προλάβει ακόμα να ανοίξουν από το φως του ηλίου στα πιό ρηχά νερά.
Εξοπλισμός
Tο όπλο που θα χρησιμοποιήσουμε για το κυνήγι της πρέπει να είναι ευκίνητο στο στρίψιμο, καθώς και αρκετά γρήγορο ώστε να μπορεί να προλάβει τις απότομες αντιδράσεις αυτού του ψαριού. Έτσι ένα ελαφρύ σχετικά 110 με 120 εκατοστά είναι το ιδανικό μήκος για αυτή την εποχή. Η ορατότητες ανάλογα την περιοχή είναι σχετικά μέτριες και όπως ανέφερα και πιό πάνω τα βάθη που θα κινηθούμε δεν είναι αρκετά μεγάλα, ώστε να επιτρέψουν ένα πιό μεγάλο όπλο με βαρύ setup. Βέβαια ο καθένας μπορεί να έχει μαζί του όποιο όπλο του δίνει σιγουριά και αυτοπεποίθηση, χωρίς τα παραπάνω να αποτελούν απαράβατο κανόνα. Η καλύτερη επιλογή για μένα είναι μια βέργα από 6.75 έως 7 χιλιοστά, και τρία λάστιχα με μικρή διάμετρο όπως τα 16αρια, ώστε να μην έχουμε μεγάλη ανάκρουση ή μέχρι max δυο σκληρά 17,5αρια και όχι παραπάνω. Μεγάλο ρόλο παίζει η βέργα καθώς και η μάζα του όπλου, αλλά να θυμάστε πως όσο πιό βαριά είναι η βέργα τόσο μεγαλύτερη ανάκρουση έχουμε. Εγώ προσωπικά και με τα δυο αυτά setup βάζω την 6,75 γιατί είναι πάντα πιό γρήγορη, σηκώνει και τα δυο διαμετρήματα ελαστικών και δεν χρειάζεται να έχουμε πολύ μάζα στο όπλο μας.
Πλέον όμως έχει έρθει μια καινούργια τεχνοτροπία που για εμένα καταρρίπτει όλα τα παραπάνω όπλα τόσο σε ευθυβολία, ταχύτητα αλλά και διάτρηση και δεν είναι άλλο όπλο εκτός από το invert. Εδώ έχουμε μικρή μάζα, αρκετά λάστιχα, πιό μεγάλη βέργα με σχεδόν μηδενική ανάκρουση καθιστώντας το κορυφή για κάθε είδους ψάρεμα. Σε κάποιο από τα επόμενα μου άρθρα του περιοδικού θα αναλύσω τα υπερ και τα κατά αυτού του ιδιαίτερου ψαροντούφεκου, μιας και τα ψαρεύω πλέον συστηματικά τα τελευταία δύο χρόνια.
Επίλογος
Προσωπικά αυτή την περίοδο βλέπω και παίρνω πάντα τις πιό πολλές συναγρίδες από κάθε άλλη εποχή. Αν αφιερώσετε χρόνο στην θάλασσα και δώσετε λίγο προσοχή σε αυτά που ανέφερα πιο πάνω είναι σίγουρο πως θα έχετε πολύ καλά αποτελέσματα στο ψάρεμα αυτού του όμορφου ψαριού. Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι θέλει μεγάλη προσοχή στις βολές μας, γιατί η συναγρίδα έχει πολύ μαλακό κρέας και έχει πολύ μεγάλη έκρηξη και δύναμη στα πρώτα λεπτά τις βολής, με αποτέλεσμα να είναι εύκολο να σχιστεί. Γι’ αυτό καλό θα είναι να είμαστε αρκετά σίγουροι για τις βολές μας, γιατί δεν κινδυνεύουμε να χάσουμε μόνο το ψάρι αλλά και ολόκληρο το κοπάδι μαζί. Δείξτε υπομονή και εφαρμόστε όσο μπορείτε καλύτερα τις δεξιότητες σας κάνοντας δική σας την απόλυτη βασίλισσα του βυθού.
Καλές αναδύσεις!