Menu
  1. Αρχική
  2. ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ
  3. ΑΡΘΡΑ & ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ
  4. ΤΕΧΝΙΚΕΣ
  5. ΕΙΔΗ ΨΑΡΙΩΝ
  6. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
    1. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ - ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ
    2. ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ
    3. ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ / E-SHOP
  7. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ
  8. ΘΕΜΑΤΑ
  9. ΝΕΑ
  10. VIDEOS
Παρασκευή, 20 Σεπτεμβρίου 2024

Περιοδικό Βυθός : Τρούπης Κωνσταντίνος

Κωνσταντίνος Τρουπής

Η θάλασσα ήταν ανέκαθεν ο χώρος που περνούσα τον χρόνο μου από μικρό παιδί. Με τραβούσε κοντά της το κάθε τι. Οι ήχοι της, οι εικόνες της, οι μυρωδιές της, τα ψάρια της. Όμως αυτό που κατάλαβα λίγο αργότερα ήταν πως το μυστικό της ύπαρξης μας βρίσκεται στο νερό. Ασχολούμαι με την ελεύθερη κατάδυση και το υποβρύχιο κυνήγι τα τελευταία χρόνια της ζωής μου συστηματικά.

Μου αρέσει η φωτογραφία, η μουσική και η αρθρογραφία. Εργάζομαι ως οπτικός στο φυσικό μας κατάστημα στην Κόρινθο. Στο ελεύθερο μου χρόνο επιδιώκω να γυμνάζομαι και να βρίσκομαι δίπλα στην φύση και ειδικότερα στην θάλασσα. Το αγαπημένο μου θήραμα είναι το λαβράκι και η τεχνική ψαρέματος που εξασκώ είναι το καρτέρι. Έχω λάβει πιστοποίηση ελεύθερου δύτη δευτέρου επιπέδου.

Η ενασχόληση μου με το περιοδικό ΒΥΘΟΣ ήταν για μένα κάτι το ιδιαίτερο. Από μικρό παιδί τα πρώτα γνωρίσματα μαζί του τα είχα στην σχολική ηλικία, όταν τα αμούστακα ξαδέρφια μου το έπαιρναν από τα περιπτερά της γειτονιάς. Είναι λοιπόν μεγάλη μου τιμή να είμαι ένας από τους αρθρογράφους του.

Καλές αναγνώσεις φίλοι μου.


Μεγάλα ψάρια στο ρηχό ψαροτούφεκο

Του Κωνσταντίνου Τρουπή

Μεγάλα ψάρια στο ρηχό ψαροτούφεκο

Δεν λέω ότι το βαθύ ψάρεμα δεν έχει συγκινήσεις, αλλά σαν το ρηχό ψαροτούφεκο και για να γίνομαι πιο συγκεκριμένος σαν το ρηχό καρτέρι δεν έχω βρει κάτι άλλο να με εξιτάρει περισσότερο.

Λαβράκι στα ρηχά σε έναν ανύπαρκτο χειμώνα.

Του Κωνσταντίνου Τρουπή

Λαβράκι στα ρηχά σε έναν ανύπαρκτο χειμώνα.

Βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα. Κρύο, λαβράκια, τζάκια αναμμένα να ψήνουν κάστανα σε σιγανές φωτιές. Μουντάδες που σε κάνουν να μην θες να βγεις από το σπίτι σου. Ίσως αυτή η περιγραφή ταίριαζε σε μια άλλη χρονιά και όχι σε αυτή που διανύουμε. Ο καιρός ως επί το πλείστον καλός, τόσο καλός που σε αφήνει να βγάλεις την στολή σου στον τόπο και να λιαστείς και όχι στο σπίτι σου μέσα στην μπανιέρα σου με ζεστό τρεχούμενο νερό τρεμάμενος από το κρύο.

Η Μεγάλη Συναγρίδα στα Ρηχά (+ Video).

Του Κωνσταντίνου Τρουπή

Η Μεγάλη Συναγρίδα στα Ρηχά (+ Video).

Για καιρό με είχε προβληματίσει το θέμα της σύλληψης μιας μεγάλης συναγρίδας. Τα τελευταία χρόνια τις έβλεπα μέσα στο νερό, αλλά δεν μπορούσα να τις πιάσω. Η εικόνα τους και η θέα τους καθώς αποτελεί την ψαροτούφεκαδικη Mέκα, με έκανε να ανεβάζω παλμούς και να προδίδω την πρόθεση μου απέναντι τους. Έβλεπα με μανία βίντεο από άλλους ψαροκυνηγούς και προσπαθούσα να καταλάβω τι είναι αυτό που κάνουν οι άλλοι και δεν κάνω εγώ. Μετά από πέντε χρόνια η απάντηση ήρθε μόνη της ως δια μαγείας, σε ένα καφέ με έναν αδελφικό φίλο μου.

Ένα ψάρι για το παιδί σου!

Του Κωνσταντίνου Τρουπή T.298

Ένα ψάρι για το παιδί σου!

Οι παλιοί έλεγαν ότι η βροχή φοβάται τον αέρα. Έτσι έγινε. Οι απαλές ριπές του βοριά έδιωξαν τα πυκνά μαύρα σύννεφα. Κάνοντας τα ψώνια του σπιτιού στο σουπερμάρκετ σκέφτηκα δεν πας για μια βουτιά; Αμέσως ένιωσα αυτό το σκίρτημα στην ψυχούλα μου. Πήγα τα πράγματα σπίτι και αμέσως φόρτωσα το αυτοκίνητο. Λέω μέσα μου πήγαινε για δέκα βουτιές. Αν είναι να έχει ψάρια θα τα έχει στο σούρουπο. Δεν βιάστηκα. Ήθελα μετά από πολύ καιρό να το ζήσω αβίαστα. Όπως πραγματικά μου αρέσει. Δίχως την πίεση κανενός.

Το ΖΕΝ του ιχθυοβόλου.

Κείμενο - Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Τρουπής

Το ΖΕΝ του ιχθυοβόλου.

Οι περισσότεροι βουτηχτές, που έχουν νιώσει το πνεύμα της θάλασσας μέσα τους όμως δεν μιλάνε. Μα πώς να εξηγήσεις την θάλασσα σε αυτούς που την κοιτούν και βλέπουν μονάχα νερό. Δεν έχουν την ανάγκη να πουν τίποτα. Όταν έχεις νιώσει την συνεχόμενη και ατέρμονη κίνηση του νερού δεν έχεις την ανάγκη να το εξωτερικεύσεις. Είναι κάτι που μόνο βιώνεται. Δεν περιγράφεται και δεν μεταδίδεται. Αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον μονάχα από την ματιά. Τα βιώματα μέσα στο νερό δεν περιγράφονται. Πολλοί προσπάθησαν να μεταφέρουν αυτό ακριβώς που αισθάνθηκαν την ώρα που με κρατημένη την ανάσα το καμάκι εκτοξευότανε, λίγο πριν κορυφωθεί το κυνήγι τους προς το πολυπόθητο θήραμα που έψαχναν. Μα όταν ήρθε η ώρα να δουλέψουν οι λέξεις δεν συνεργάστηκαν.

Back To Top