Περιοδικό Βυθός - Agguato

Για καιρό με είχε προβληματίσει το θέμα της σύλληψης μιας μεγάλης συναγρίδας. Τα τελευταία χρόνια τις έβλεπα μέσα στο νερό, αλλά δεν μπορούσα να τις πιάσω. Η εικόνα τους και η θέα τους καθώς αποτελεί την ψαροτούφεκαδικη Mέκα, με έκανε να ανεβάζω παλμούς και να προδίδω την πρόθεση μου απέναντι τους. Έβλεπα με μανία βίντεο από άλλους ψαροκυνηγούς και προσπαθούσα να καταλάβω τι είναι αυτό που κάνουν οι άλλοι και δεν κάνω εγώ. Μετά από πέντε χρόνια η απάντηση ήρθε μόνη της ως δια μαγείας, σε ένα καφέ με έναν αδελφικό φίλο μου.

Ήταν Οκτώβρης του 2009 ημέρα Σάββατο και το μικρό συμβατικό βαρκάκι μου με την 15αρα μηχανούλα για ακόμα μια φορά είχε βάλει πλώρη προς το αγαπημένο μου νησί. Σχεδόν κάθε Σάββατο με τον κολλητό μου Κυριάκο ψαρεύαμε στην ακτογραμμή του με καρτέρι και ποτέ δεν φεύγαμε παραπονεμένοι, η κοντινή του απόσταση από την πόλη και οι πολλές επιλογές από πλευράς θηραμάτων, το έκαναν ιδανικό προορισμό για εμάς.

Κρήτη ένας μαγικός τόπος τόσο μέσα όσο και έξω από το νερό, ανεξάντλητης ομορφιάς που έχω την τύχη να επισκέπτομαι κάθε καλοκαίρι. Ένα νησί που τα έχει όλα και που δύσκολα θα αφήσει τον ταξιδιώτη ασυγκίνητο, μιας και συνήθως θα εθιστεί σε αυτό, με την πρώτη του επίσκεψη. Φιλόξενοι άνθρωποι, φοβερό φαγητό, υπέροχα μέρη και τοπία που κόβουν την ανάσα. Όσον αφορά το δικό μας κομμάτι εκεί να δείτε…

Είναι καλοκαίρι, βρισκόμαστε στην καλύτερη εποχή του χρόνου και τρεις ψαροτουφεκάδες πάνω σε ένα μικρό γκρι φουσκωτό ξεχύνονται στην ακύμαντη θάλασσα. Αυτό περιμένανε τόσο καιρό, να φορέσουν τις λεπτές στολές τους, να ελαφρύνουν την μέση από τα πολλά μολύβια και να βγάλουν από την αποθήκη το μακρύκανο τουφέκι τους, που περίμενε καρτερικά τόσο καιρό, γιατί το καλοκαίρι είναι η εποχή των “μεγάλων”… Είναι η εποχή που όλα μπορεί να συμβούν αρκεί να το επιδιώκεις. Αρκεί να οργώσεις τις ξέρες και τους κάβους και να νιώσεις ελεύθερος και ολιγαρκής μέσα σου, αλλά και στον εξοπλισμό σου. Πας για το «ένα και καλό» που λέμε και για να το πιάσεις πρέπει να είσαι άνετος με τον εξοπλισμό σου και να κρατάς στο χέρι το καλύτερο σου “καμάκι”.

"Ο λούτσος είναι ένα ψάρι εξωτικό με απίστευτή γρηγοράδα, αλλά μπορεί να γίνει μοιραία ακίνητο όταν ζευγαρώνει ή όταν πεινά"

Η τεχνική για να καμακωθεί ένας αξιόλογος λούτσος ως επί το πλείστον είναι το καρτέρι ή και το αθόρυβο πλανάρισμα. Καθοριστική σημασία παίζει όμως το όπλο μας, καθώς θέλουμε μια εκρηκτική βολή ακρίβειας.
Σπάνια ξεπερνά το βάρος των 6 κιλών ωστόσο δεν είναι καθόλου απίθανο να έρθετε αντιμέτωποι με ένα μεγαλύτερο θήραμα. Όταν ο λούτσος αποφασίσει να πλησιάσει στο καρτέρι μας, κινείται αργά σταθερά και γεμάτος σιγουριά, σε όρια που αγγίζουν την απερισκεψία. Εάν το πόστο του καρτεριού μας είναι στα χαμηλότερα σημεία του τόπου, το ψάρι θα περάσει συνεχίζοντας την πορεία του περνώντας πάνω από το κεφάλι μας.