Είμαι αρκετά χαρούμενος σαν αρθρογράφος του ΒΥΘΟΥ, ψαροτούφεκας καθώς και λάτρης της ζωγραφικής, ώστε να σας παρουσιάσω την μοναδική εταιρία στον ελληνικό χώρο του ψαροτούφεκου και όχι μόνο, η οποία σκιτσάρει είτε σε αναλογική, είτε σε ψηφιακή μορφή. Με ένα όνομα και σήμα τόσο έξυπνο και καλαίσθητα δομημένο, από το mare που είναι η θάλασσα στα λατινικά και το nib που είναι μύτη. Μια θαλασσινή πένα όπου ταυτίζεται τόσο περίτεχνα με το καλαμάρι στο λογότυπο της.
Ομολογώ λοιπόν ότι μέχρι τώρα τέτοιο ευφάνταστο - έξυπνο λογότυπο δεν έχω ξαναδεί. Είχα την τύχη να έρθω κοντά με τον σχεδιαστή της εταιρείας, ώστε να καταλάβω λίγο καλύτερα το όραμα αλλά και τους στόχους αυτής της μοναδικής εταιρείας στον ελληνικό χώρο. Το όνομα του Κωνσταντίνος Καρτέρης, θαλασσινός χρόνια, ψαροκυνηγός, ερωτευμένος με την θάλασσα και την μαγεία του βυθού. Η αγάπη του λοιπόν πέρασε σε πεδίο δράσης με την πιο δυνατή μορφή. Την μορφή της εικόνας. Επειδή βρισκόμαστε αν μη τι άλλο στην εποχή της εικόνας. Αφού λοιπόν μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις πάμε να δούμε μερικές δουλειές του και ας τον γνωρίσουμε καλύτερα.
Πως ξεκίνησε η αγάπη σου για το σχέδιο;
Ζωγραφίζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Ένα μολύβι και ένα κομμάτι χαρτί ήταν αρκετό ώστε να ανακαλύψω έναν διαφορετικό τρόπο έκφρασης. Έναν τρόπο να εξωτερικεύω τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου με αποτέλεσμα να βυθιστώ σε έναν κόσμο που με ταξιδεύει μέχρι και σήμερα. Σκίτσα από συγκροτήματα, νεκροκεφαλές, καρχαρίες, κράκεν κ.α. κοσμούσαν τα θρανία μου τις σχολικές τσάντες και τα βιβλία μου σε όλη την εφηβική μου ηλικία. Τελειώνοντας το σχολείο η γραφιστική για εμένα ήταν μονόδρομος. Εκεί ανακάλυψα τον ψηφιακό κόσμο ξοδεύοντας ατελείωτες ώρες μελετώντας σχεδιαστικά προγράμματα όπως το Corel, illustrator και Photoshop. Η πρώτη μου δουλειά ήταν σε τυπογραφείο σαν βοηθός τυπογράφου καθαρίζοντας απλώς τσίγκους. Η επόμενη... επιτέλους σαν γραφίστας. Χαρά μου απερίγραπτη με την ολοκλήρωση του πρώτου μου λογότυπου. Μετά από πάρα πολλά χρόνια βρίσκομαι να σχεδιάζω για την MARENIB, έχοντας την απόλυτη καλλιτεχνική και σχεδιαστική ελευθερία από ποτέ...
Κωνσταντίνε ποιο είναι το αγαπημένο σου σχέδιο μέχρι ώρας;
Μου είναι πραγματικά δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο από τα σχέδια μου. Όταν έχεις δημιουργήσει κάτι με τα χέρια σου είναι δύσκολο να μην το αγαπήσεις. Βέβαια κάθε φορά που ολοκληρώνω κάποιο έργο είμαι τόσο ενθουσιασμένος που έχω την πεποίθηση ότι θα μείνει για αρκετό καιρό στην κορυφή των προτιμήσεών μου. Αυτό το συναίσθημα βέβαια θα ξεθωριάσει από τις πρώτες κιόλας "πινελιές" του επόμενου project που θα αναλάβω. Η Συναγρίδα Μαορί είναι ένα από τα αγαπημένα μου σχέδια και από εκείνα που δεν ξεθωριάζουν με την πάροδο του χρόνου, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον.
Ποιες είναι οι επιρροές σου σαν σκιτσογράφος ;
Όπως πάρα πολύς κόσμος έτσι και εγώ είμαι λάτρης των comics. Έχω αφιερώσει άπειρες ώρες να σχεδιάζω σούπερ ήρωες της MARVEL και της DC UNIVERSE. Κάπως έτσι μου γεννήθηκε και η ιδέα για την σειρά SPEARFISHING comics και με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο το γεγονός ότι έχει βρει το δικό της κοινό. Η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσής μου βέβαια δεν θα μπορούσε να είναι άλλη εκτός από την θάλασσα.
Τι φιλοδοξίες έχεις για το θαλασσινό σχέδιο στην Ελλάδα.
Είμαι από τους ανθρώπους που μου αρέσει το design σε όλες του τις μορφές και είναι πάρα πολύ ωραίο κάποιος να μπορεί να διατηρεί το στυλ του μέσα αλλά και έξω από το νερό. Αυτός είναι και ο λόγος που ξεκίνησα να φτιάχνω τα πρώτα μου T-shirts, με σκοπό να μπορούν να φορεθούν όλες τις ώρες της μέρας έχοντας μια γεύση από την θάλασσα. Ακριβώς τις ίδιες προσδοκίες έχω όταν φτιάχνω κάποια μασκότ για ψαροτουφεκάδες youtubers, για το λογότυπο μιας εταιρίας, για τις γκραβούρες και τους καμβάδες με τα ψάρια... δεν μου αρκεί να είναι απλώς ωραία θαλασσινά σχέδια, δεν μου αρκεί να αρέσουν απλώς σε εμάς που είμαστε θαλασσινοί και παθιασμένοι με το υγρό στοιχείο. Για εμένα η επιτυχία είναι να αρέσουν σε όλους. Ακόμα και σε αυτούς που δεν έχουν καμία σχέση με την θάλασσα και τις δραστηριότητες γύρω από αυτήν γενικά. Μου δίνει μεγάλη χαρά και ικανοποίηση όταν θα φορέσει κάποιος ένα μπλουζάκι μου, γιατί απλώς και μόνο του άρεσε το σχέδιο, ενώ δεν ξέρει καν τι ψάρι απεικονίζεται πάνω στην μπλούζα και τι σημαίνουν τα γράμματα Dicentrarchus Labrax. Μην σας φαίνεται απίστευτο... πολύ κόσμος δεν γνωρίζει.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου ψάρι;
Θέλει και ερώτημα... η συναγρίδα. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη μου συνάντηση με το συγκεκριμένο είδος. Το ψάρι ήταν πολύ μεγάλο και εγώ πολύ άπειρος, τα υπόλοιπα τα αφήνω στην φαντασία σας. Συναγρίδες δεν συγχωρούν λάθη στο κυνήγι τους και όσα χρόνια και αν τις κυνηγάς πάντα θα έχεις κάτι να μάθεις. Πάντως εμένα το πάθημα μου έγινε μάθημα.
Πες μας δυο λόγια πως εμπνεύστηκες το σχέδιο υποξία και πως αποφάσισες να το κάνεις μπλουζάκι;
Η ιδέα να σχεδιάσω την υποξία στριφογύριζε αρκετά χρόνια πριν στο μυαλό μου. Καθε φορά όμως που έπιανα το μολύβι, μου δημιουργούνταν ερωτήματα που δυσκολευόμουν να απαντήσω. Πως να μοιάζει άραγε η υποξία τι να φοράει τι χαρακτηριστικά να έχει; Να είναι ήρεμη ή θυμωμένη και πολλές άλλες καλλιτεχνικές ανησυχίες. Η περιγραφή όμως ενός φίλου μου για το δικό του περιστατικό υποξίας με θορύβησε τόσο πολύ που μου δημιούργησε εικόνες στο μυαλό μου που ήθελα απλώς να τις αποτυπώσω στο χαρτί. Η θάλασσα είναι ελκυστική μου είπε αλλά και επικίνδυνη. Έτσι ελκυστική και επικίνδυνη πρέπει να μοιάζει και η υποξία σκέφτηκα. Ήρεμη στην όψη αλλά και απειλητική ταυτόχρονα, έτοιμη να κόψει το νήμα της ζωής χωρίς προειδοποίηση.
Τα υπόλοιπα ήρθαν από μόνα τους. Το σχέδιο ολοκληρώθηκε και πήρα την απόφαση να το κάνω μπλουζάκι. Τυπώνοντας την υποξία σε T shirt λοιπόν ήθελα να δώσω το ερέθισμα σε αυτόν που το φοράει, αλλά και σε εκείνους που το παρατηρούν να κάνουν μια έρευνα για το τι σημαίνει ο όρος υποξία. Έστω και ένας να μπει στην διαδικασία να το ψάξει, κέρδος θα είναι. Η ιστορία μέχρι τώρα έδειξε πως το σχέδιο υποξία τράβηξε τα βλέμματα και αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά και κίνητρο να συνεχίσω και σε επόμενο θεματικό σχέδιο. Αν έχετε κάποια καλή ιδέα να προτείνεται θα χαρώ να την μοιραστείτε μαζί μου και ποιος ξέρει μπορεί να είναι το επόμενο σας μπλουζάκι.