Menu
  1. Αρχική
  2. ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ
  3. ΑΡΘΡΑ & ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ
  4. ΤΕΧΝΙΚΕΣ
  5. ΕΙΔΗ ΨΑΡΙΩΝ
  6. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
    1. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ - ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ
    2. ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ
    3. ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ / E-SHOP
  7. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ
  8. ΘΕΜΑΤΑ
  9. ΝΕΑ
  10. VIDEOS
Δευτέρα, 29 Απριλίου 2024

Περιοδικό Βυθός - Ρηχό Ψάρεμα

Ρηχό Ψάρεμα για μεγάλες συγκινήσεις.

Ρηχό Ψάρεμα

Το ρηχό καρτέρι είναι μια διαδεδομένη τεχνική, που ολοένα κερδίζει αρκετούς ένθερμους υποστηρικτές. Γίνεται σε ρηχά νερά σε ποικίλους τύπους βυθών με στόχο πληθώρα αξιοζήλευτων θηραμάτων. Η στάση του σώματος είναι τέτοια, ώστε να κρύβει αν όχι όλο τουλάχιστον μεγάλο μέρος του σώματος.
Είναι ένα τρόπος ψαρέματος που απαιτεί άρτια τεχνική ικανότητα από πλευράς δύτη καθώς λόγω της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί, τα ψάρια είναι αρκετά πονηρεμένα. Εκτός αυτού λόγω του ότι κινούμαστε στα ρηχά, οι ήχοι αλληλεπιδρούν διαφορετικά στην πλευρική γραμμή των ψαριών σε αντίθεση με τα βαθιά και η τεχνική της σιγής παίζει ύψιστο ρόλο.
Η πλάτη στον ήλιο είναι κάτι που οφελεί τον υποβρύχιο κυνηγό. Ασκώντας αυτή την τεχνική μπορούμε να έρθουμε αντιμέτωποι με ψάρια τρόπαια γι’ αυτό λοιπόν μην υποτιμάτε τα ρηχά. Είναι διασκεδαστικά και λιγότερα επικίνδυνα σε σχέση με τα βαθιά και είναι ένα σχολείο που πρέπει να περάσουν όλοι οι βουτηχτές. Είναι και ένας τρόπος να αποσυμπιέζουμε το σώμα από το απαιτητικό ψάρεμα στα βαθιά, με όφελος καθώς δεν βγαίνουμε εκτός φόρμας.


ΛΑΒΡΑΚΙ

Του Γιώργου Μητσόπουλου T.297

ΛΑΒΡΑΚΙ

Το υποβρύχιο κυνήγι συνεχίζεται και τον χειμώνα… δεν πρέπει το κρύο και οι δύσκολες καιρικές συνθήκες της εποχής αυτής να μας κρατήσουν μακριά από την θάλασσα, γιατί κάθε εποχή έχει τα δικά της κρυμμένα μυστικά που ένας ολοκληρωμένος υποβρύχιος κυνηγός θα πρέπει να γνωρίζει. Η ηρεμία που βγάζει η φύση είναι ένας σοβαρός λόγος για να αφήσουμε την ζεστασιά του σπιτιού και να αναζητήσουμε αυτή την ξεχωριστή επαφή που θα μας απομακρύνει για λίγο από τον πολιτισμό, αλλά κανείς μας δεν θα άφηνε το πάπλωμα του μόνο για λίγες μοναχικές στιγμές στην ύπαιθρο αν δεν υπήρχε και ένας σοβαρός καταλύτης, μια σπίθα δηλαδή που θα άναβε στην καρδιά και θα ήταν ικανή να την ζεστάνει και να διαστείλει την κόρα του ματιού μας, χωρίς καν να χρειαστεί καφές…

Τα λαστιχοβόλα του χειμώνα.

Του Τόλη Αποστολάκη (Εκπαιδευτή Ελεύθερης Κατάδυσης & Ά Βοηθειών SSI)

Τα λαστιχοβόλα του χειμώνα.

Το καλοκαίρι έφυγε. Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Ευτυχώς όμως στην περίπτωσή μας, μόνο για λίγους μήνες. Μπροστά μας ξεδιπλώνεται σταδιακά η πιο σκληρή εποχή για τους υποψήφιους κυνηγούς. Ο χειμώνας. Φουρτουνιασμένες θάλασσες, θολά νερά και χαμηλές θερμοκρασίες. Κάποιοι θα κρύψουν τον εξοπλισμό τους στην αποθήκη μέχρι τις πρώτες λιακάδες του Απρίλη. Όχι όμως όλοι. Οι φανατικοί ψαροκυνηγοί θα τροποποιήσουν τις τεχνικές προσέγγισης, θα αναζητήσουν ίσως διαφορετικά θηράματα, θα προσθέσουν αρκετά χιλιοστά νεοπρέν, αλλά θα είναι εκεί. Μαζί με όλες αυτές τις αλλαγές, είναι λογικό να αλλάξουν και οι οπλικές επιλογές τους. Τι όπλα πρέπει να έχει ο σάκος μας; Πώς να τα στήσουμε; Το 130άρι με τη χοντρή βέργα και τα τρία λάστιχα χρειάζεται; Ας τα δούμε αναλυτικά.

Το μεγάλο Λαβράκι!

Του Κωνσταντίνου Τρουπή

Το μεγάλο Λαβράκι!

Διακαής μου πόθος σαν ορκισμένος ρηχοκαρτεράς το μεγάλο λαβράκι ή όπως το έλεγαν οι αρχαίοι, Θεόπαις λάβραξ (ο γιός των θεών). Ένας θηρευτής της ρηχής ζώνης, ίσως ο εξυπνότερος. Ψάρι που κολυμπά στις θάλασσες μας χιλιάδες χρόνια. Η ύπαρξη του μέσα στην εξελικτική πορεία της ζωής του, τού έδωσε την δυνατότητα να προσαρμόζεται και να επιβιώνει από τους θαλασσινούς και στεριανούς του εχθρούς. Αδηφάγος στην επιλογή της τροφής και έξυπνος ώστε να κυνηγά μόνος, αλλά και με κοπάδι σαν αγέλη, όπως ακριβώς κυνηγούν και οι λύκοι της στεριάς. Ψαροθήρα τοτεμικής μορφής που παραμένει σε ανάγλυφα κιούπια και ρωμαϊκά ψηφιδωτά στο χάος των αιώνων, σε μια κοινή πορεία με τον άνθρωπο. Μου δημιουργούσε την πρόκληση, να βγω στα παγωμένα, να κυνηγήσω και να γευτώ την νοστιμότερη όλων των ψαριών σάρκα του.

Εξοπλισμός και παραλλαγή. Μύθος ή πραγματικότητα;

Του Τόλη Αποστολάκη / Εκπαιδευτή Ελεύθερης Κατάδυσης & Α΄ Βοηθειών SSI

Εξοπλισμός και παραλλαγή. Μύθος ή πραγματικότητα;

Όλα ξεκίνησαν ένα ανοιξιάτικο απόγευμα πριν από τρία χρόνια σε μια ανάποδη σκέψη του μυαλού μου, καθώς έστηνα ένα όπλο για βαθύ καρτέρι. Συναγρίδες, πίγκες, στήρες, πελαγίσια και άλλα τέτοια ωραία…

Αυτό που μου τράβηξε την προσοχή ήταν το χερούλι από το μουλινέ που ήταν λευκό και έτσι πήρα μαύρη μονωτική ταινία και το τύλιξα. Χα! Τώρα δεν θα με βλέπουν τα ψάρια!

Είμαι λαβρακοκυνηγός!

Του Τόλη Αποστολάκη, Εκπαιδευτή Ελεύθερη Κατάδυσης & Ά Βοηθειών SSI

Είμαι λαβρακοκυνηγός!

Χτυπάει το ξυπνητήρι και δεν θέλω να το πιστέψω. Είναι μόλις 5 το χάραμα. Η γρύλια από την ξύλινη μπαλκονόπορτα διαμαρτύρεται με έναν κλασσικό εκνευριστικό θόρυβο, σημάδι ότι έξω επικρατεί ισχυρός άνεμος. Δεν πτοούμαι όμως. Είμαι λαβρακοκυνηγός!
Ντύνομαι με ζεστά ρούχα, όσο πιο καλά μπορώ και αφήνω εκτεθειμένα μόνο τα μάτια μου στο λυσσασμένο βοριά. Φορτώνω το αυτοκίνητο με γοργούς ρυθμούς, ενώ παράλληλα έχω αφήσει τη μηχανή αναμένη να ζεσταίνεται, καθώς ρίχνω νερό στα παράθυρα που έχουν πιάσει πάγο όλη τη νύχτα...

Back To Top