Συγχαρητήρια για όλους τους αθλητές, γιατί με την συμμετοχή και το υψηλό αγωνιστικό επίπεδο τους, έδωσαν συνέχεια και αίγλη στον αγωνιστικό θεσμό. Ιδιαίτερη η χαρά για τις νέες παρουσίες και συμμετοχές νέων ελπιδοφόρων αθλητών, όπως αυτές των Απόστολου Τζουμάκα - ο οποίος μόλις ενηλικιώθηκε - και είναι σημαντικό κεφάλαιο για το αύριο του αθλήματος, του Μιχάλη Σιμιτσάκη και του Χριστόφορου Βούδρη. Μακάρι το παράδειγμα αυτών των νέων αθλητών, να το ακολουθήσουν και άλλοι και να φτάσουμε έτσι σε ένα επίπεδο πραγματικά υψηλό και ανταγωνιστικό, που μόνο ωφελημένος θα βγει ο αγωνιστικός θεσμός.

Θερμές ευχαριστίες και μεγάλα μπράβο στο πολυνίκη όμιλο ΑΛΙΑΣ ΠΟΡΤΟΧΕΛΙΟΥ και τον Νικόλα Καμπάνη που βάζει πάντα πλάτη στις δύσκολες στιγμές (τα τελευταία χρόνια μόνο τέτοιες έχουμε), με αποτέλεσμα να διεκπεραιώνεται το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, καθώς και προσωπικές ευχαριστίες στις τοπικές Αρχές του Πόρτο Χελίου για το αγκάλιασμα και την στήριξη του αγωνιστικού θεσμού του Ψαροτούφεκου.

Ο Ρίγγας με την εξαιρετική του εμφάνιση,  πιστοποίησε το υψηλό αγωνιστικό επίπεδο που βρίσκεται τα τελευταία χρόνια και επάξια κατέλαβε την τρίτη θέση, σ´αυτήν την δύσκολη έδρα.

Ο Σιδέρης είναι αυτός που όλοι γνωρίζουμε τα τελευταία είκοσι χρόνια. Αδιαμφισβήτητος πολυνίκης, αστείρευτο ταλέντο και απρόβλεπτος.

Ο Καββαδίας μπορεί να κέρδισε μόλις τώρα τον πολυπόθητο Πανελλήνιο Τίτλο, αλλά για μένα αποτελεί μια πολύ ιδιαίτερη αθλητική φυσιογνωμία, που ανεξαρτήτως βαθμολογικής θέσης σε πείθει ότι είναι γεννημένος για νικητής. Τι να πει κανείς για τον γερόλυκο Καμπάνη, που με το πάθος και την αγωνιστικότητα του στέκεται, σαν ίσος προς ίσο, με τα σύγχρονα αγωνιστικά τέρατα του παγκόσμιου ψαροτουφεκου. Η ατάκα που μου είπε είναι πέρα για πέρα αληθής “εμείς φίλε μου (η γενιά μας) είμαστε φτιαγμένοι από φωτιά και αλάτι και πάντα θα είμαστε εδώ να τους καθοδηγεί η καυτή ανάσα μας”.

Πολλά συγχαρητήρια και στον αειθαλή Δερτιλή, ο οποίος ξέρει πάντα με ελάχιστη αναγνώριση, τι ζητάει η κάθε τράπεζα του αγώνα και εκμεταλλεύεται στον μέγιστο βαθμό την δυνατότητα του αυτή, κατακτώντας διακεκριμένες θέσεις στην κατάταξη.

Ο μεγάλος “χαμένος” υπήρξα εγώ, αφού η απρόσμενη αρρώστια μου με άτυπη πνευμονία, με νίκησε και κατόρθωσε να με κρατήσει μακρυά από την μεγάλη γιορτή του αγωνιστικού θεσμού.

Μπορεί να έχασα μια μάχη, όχι όμως και τον πόλεμο, αφού πρώτα ο Θεός του χρόνου σε κάποια άλλη γωνία της όμορφης πατρίδας μας, η ιστορία θα επαναληφθεί!

 ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ: