Ίσως ότι πιο δύσκολο μπορεί να κάνει ένας ψαροκυνηγός. Το καλοκαίρι είναι η εποχή που άπαντες (Έλληνες και τουρίστες) θα κατακλύσουν τις ακρογιαλιές της χώρας μας. Για όσους έχουν την ευχέρεια του σκάφους και της προσέγγισης ψαρότοπων που ο καλοκαιρινός κολυμβητής δεν μπορεί να φτάσει έχει καλώς. Για τον απλό κολυμπητό καθημερινό ψαροκυνηγό, που θέλει και αυτός να χαρεί την καλοκαιρινή θάλασσα τι γίνεται; Ειδικά αν θέλει να κινηθεί και ρηχά τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα.
Πάμε να δούμε κάποιες παραμέτρους, που θα πρέπει να έχουμε υπόψιν και θα μας βοηθήσουν για καλύτερα αποτελέσματα, αλλά και λιγότερα προβλήματα.
Η ώρα
Στο ρηχό ψάρεμα η ώρα είναι πολύ καθοριστική, ειδικά αν την συνδυάσουμε με την πλημμυρίδα. Το καλοκαίρι γίνεται ακόμη πιο καθοριστική. Η καλύτερες ώρες είναι φυσικά οι πρώτες πρωινές. Σιγουρά είναι βάναυσο το πρωινό ξύπνημα και ειδικά αν πρέπει να ταξιδέψεις κιόλας για να φτάσεις στον ψαρότοπο. Όμως εκεί που αρχίζει το λυκόφως και καθώς η θάλασσα έχει περάσει μια ήσυχη περίοδο χωρίς φασαρία, η κίνηση των ψαριών είναι έντονη. Ειδικά άσπρα ψάρια (τσιπούρες και σαργοί) αλλά και κυνηγόψαρα που θα κάνουν τις επιθέσεις τους στο ημίφως. Όσο περνάει η ώρα όλα αυτά θα αφήσουν την ρηχή ζώνη και θα αναζητήσουν καταφύγιο σε βαθύτερα και δυσπρόσιτα νερά. Σαν καλύτερες πρωινές ώρες είναι από τις 05:30 έως τις 07:30. Το επόμενο δεύτερο καλύτερο χρονικό διάστημα είναι φυσικά το απόγευμα προς το σούρουπο. Το χρονικό διάστημα από 19:00 μέχρι όσο βλέπουμε είναι το καλύτερο.
Η διαδρομή και το πονηρό μονοπάτι
Καθώς όπως είπαμε θα ξεκινήσουμε νυχτιάτικα για το ψάρεμα μας καλό είναι να προσέξουμε ορισμένες λεπτομέρειες, που σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση ίσως να μην είναι τόσο σημαντικές:
α) ο δρόμος
Αυτή την ώρα οι δρόμοι είναι συνήθως άδειοι, οπότε το κομμάτι της διαδρομής προς τον ψαρότοπο θεωρώ ότι είναι εύκολο. Αυτό πρέπει να μας κάνει ιδιαιτέρα προσεκτικούς στην οδήγηση, είναι το κομμάτι της επιστροφής. Καθώς οι δρόμοι είναι γεμάτοι από παραθεριστές και τουρίστες θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί προκειμένου να κάνουμε το αγαπημένο μας χόμπι χωρίς παρατράγουδα. Ειδικά οι φίλοι που ξεκινάνε αξημέρωτα για ψάρεμα θα πρέπει να προσέξουν και την νύστα που κάνει την εμφάνιση της στο δρόμο της επιστροφής. Δεν είναι ντροπή να κάνεις στην άκρη του δρόμου και να ξεκουραστείς λίγο, ώστε να φτάσεις σώος και αβλαβής.
Β) ο κατσικόδρομος…
…που βγάζει ακριβώς στο καλό κομμάτι. Προσβάσιμος τις περισσότερες φορές, αλλά μήπως οι τελευταίες βροχές της άνοιξης ή οι παγωνιές του χειμώνα και τα νεροφαγώματα μας δυσκολέψουν αρκετά; Προσωπική μου γνώμη είναι να επιλέξετε ένα δρόμο που έχετε περάσει πρόσφατα και να μην ρισκάρετε, γιατί θα πρέπει να σπρώχνετε πρωινιάτικα. Και αν με λίγο σπρώξιμο βγείτε, πάει καλώς. Αν όχι; Το πρωί δεν κυκλοφορεί ψυχή. Άντε να τρέχεις στο πιο κοντινό χωριό να ξυπνήσεις κάνα Χριστιανό, να σε τραβήξει με το τρακτέρ ή με το αγροτικό.
Τεχνική του καρτεριού
Όπως το ψαχτήρι είναι η τεχνική που επικρατεί την χειμερινή περίοδο, έτσι το καρτέρι είναι η κατεξοχήν καλοκαιρινή τεχνική. Για το ρηχό καλοκαιρινό καρτέρι 3 παράμετροι (από τις πολλές που το επηρεάζουν) είναι που ξεχωρίζουν:
α) Το μήκος του όπλου.
Το καρτέρι εξ’ ορισμού απαιτεί μακρύτερα όπλα από ότι το ψαχτήρι, καθώς η όλη μέθοδος βασίζεται στην προσέλκυση του θηράματος και όχι στην ανακάλυψη του. Έτσι όπλα μήκους 100 έως και 110 εκατοστών πατροπαράδοτα θεωρούνται τα βασικά καλοκαιρινά όπλα, ενώ έχουν αρχίσει να παίρνουν την θέση τους και στο καλοκαιρινό οπλοστάσιο και όπλα 120+. Αυτά βέβαια συμβαίνουν μόνο εφόσον η ορατότητα του ψαρότοπου μας το επιτρέπει, γιατί σε μια θολή θάλασσα δεν θα πέσουμε ποτέ με μεγάλο όπλο, όσα πλεονεκτήματα και αν αυτό μας προσφέρει. Ένας από τους βασικότερους λόγους που ο ψαροκυνηγός επιλέγει μακρύτερα όπλα είναι ο βαθμός στον οποίο είναι κυνηγημένα τα ψάρια στην περιοχή του.
Αν και δεν συμφωνώ προσωπικά με αυτή την λογική απόλυτα, οφείλω να ομολογήσω ότι ένα μακρύτερο και δυνατότερο όπλο θα ισοβαθμήσει ως ένα σημείο την εγρήγορση του ψαριού. Μου έχει τύχει λοιπόν σε περιοχές που δέχονται έντονη αλιευτική πίεση, να καταφέρω να πάρω ψάρια με αρκετά μακρινές βολές, ή όπως λέμε στην ψαροτουφεκάδικη γλώσσα: μου τα έδωσε το όπλο. Ειδικά αν το ψάρεμα μας εξαρτάται από την σύλληψη ή όχι ενός ψαριού, και εκεί βασίζεται η επιτυχία ή αποτυχία της εξόρμησης, καμία λεπτομέρεια δεν θα πρέπει να θεωρείται αμελητέα.
Θα πρέπει βέβαια εδώ να τονίσουμε ότι το μακρύ όπλο δεν είναι ένα μαγικό ραβδί που γεμίζει την ψαροβελόνα μας, αλλά ένα εργαλείο που έχει και αυτό την συνεισφορά του στο τελικό αποτέλεσμα. Και αυτό γιατί αρκετοί καινούργιοι κυνηγοί έχουν την αίσθηση ότι ένα υπερόπλο, είναι και η λύση στην παρατεταμένη αψαρία τους.
β) Σκιά και κρύψιμο.
Ειδικά τις πρώτες πρωινές ώρες εκμεταλλευτείτε τις σκιές που δημιουργούν τα απότομα βράχια ή ακόμα και η σκιά ενός ψηλού λόφου ή βουνού. Το πρώτο πρωινό 2ωρο ειδικά θα μας βοηθήσει ιδιαίτερα να έχουμε και τον ήλιο στην πλάτη (όταν αυτό είναι εφικτό). Το κρύψιμο είναι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί συνήθως η καλοκαιρινή ορατότητα (που είναι και η καλύτερη του χρόνου) θα μας φανερώσει στα ψάρια. Έτσι τα καρτέρια μας στο ξενέρι θα πρέπει να είναι στην βάση του και όχι επιφανειακά. Το ίδιο και στην έξοδο στον κάβο, το συρτό μας θα πρέπει να γίνεται στην βάση-αποχή του κάβου. Επίσης η τεχνική της συρτής προσέγγισης προς το σημείο που θα καρτερέψουμε θα πρέπει να προτιμάται σε κάθε μας βουτιά (ένα είναι δυνατόν βέβαια).
γ) Τα beach bar
Για του περισσότερους αυτά τα μέρη είναι το καλοκαίρι, με δυνατή μουσική, με φευγάτα κοκτέιλ, και κουκλάρες να λιάζονται στις ξαπλώστρες. Για τον ψαροντουφεκά όμως είναι κομμάτια που απλά δεν ψαρεύονται για 7 μήνες το χρόνο. Έτσι μερικά από τα πιο ποθητά ψάρια έχουν λουφάξει εκεί, καθώς δεν κυνηγιούνται ούτε απειλούνται από αυτά τα άλιεν με τις νεοπρέν στολές και τα μακριά όπλα. Τέτοια ψάρια είναι τα λαβράκια, τα οποία μάλιστα αποκτούν και ντόπιο χαρακτήρα. Μην εκπλαγείτε λοιπόν, αν στην επόμενη βουτιά σας στην αμμουδερή παραλία σας έρθει ένα τέτοιο ψάρι, και μάλιστα μεγάλου μεγέθους. Ειδικά αν εκεί κοντά έχει και ρηχές φυκιάδες, τα ποσοστά επιτυχίας αυξάνονται κατακόρυφα! Προσοχή όμως, μην ξεχαστείτε και αρχίσουν να μπαίνουν οι λουόμενοι!
Σκάφη και λουόμενοι
Μέγας νταλκάς και βάσανο για το κολυμπητό ψαροτούφεκο το καλοκαίρι. Ειδικά με τα ενοικιαζόμενα έχω δει και ζήσει κάποιες από τις χειρότερες σκηνές (μακριά από μένα αλλά με κακή κατάληξη για λουόμενους). Πολύ προσοχή λοιπόν στα σκάφη ειδικά σε περιοχές που γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι κυκλοφορούν ενοικιαζόμενα σκάφη. Η χρήση της σημαδούρας είναι απαραίτητη και μάλιστα φροντίστε, όσο μπορείτε, η σημαδούρα να είναι πάντα από την έξω μεριά σας, δηλαδή να είστε αναμεσά στην σημαδούρα και την ακτή. Επίσης όσο μεγαλύτερη, τόσο καλύτερα.
Προσοχή λοιπόν στους καλοκαιρινούς καπετάνιους που βάζουν σημάδι αυτό το κίτρινο φουσκωτό μπαλόνι στην μέση του πουθενά.
Από την άλλη πρέπει να σεβαστούμε και τους λουόμενους και κυρίως τον οποίο φόβο έχουν ως προς το ψαροτουφεκο μας. Έτσι και αλλιώς ούτε εμείς θέλουμε να είμαστε στα πόδια τους, κατά 99% δεν υπάρχει αλιευτικό ενδιαφέρον εκεί.
EXTRA TIPS
- Το πρώτο 15θημερο του Ιουνίου στα ρηχά κυκλοφορούν ψάρια… χειμωνιάτικα!
- Μην ξαφνιαστείτε λοιπόν αν συναντήσετε κάνα λάβρακα, που ψάχνατε όλο το χειμώνα!
- Το σούρουπο κεφαλώνουν στους κάβους και τα μαγιάτικα (πέραν από τις συναγρίδες).
- Το μεσημέρι στην θεωρητικά πιο μάπα ώρα (15:00-17:00), μπορεί να βρείτε τσιπουράκλες στο σουλάτσο.
- Η διάφορα θερμοκρασίας (κρύο ρεύμα- θερμοκλινές) είναι πάντα σημείο ιδιαίτερης προσοχής.