Περιοδικό Βυθός : Δράσεις Συλλόγων

Μέσα σε δύσκολες συνθήκες πραγματοποιήθηκε το 50ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Η Κέρκυρα, ένα νησί με τρομερή παράδοση στο ψαροτούφεκο, ανέλαβε μέσα από τον Ν.Α.Ο.Κ. να πραγματοποιήσει αυτή την διοργάνωση.
Η μάχη για την πρώτη θέση ξεκαθάρισε στο ξεκίνημα της δεύτερης μέρας με την κακή πορεία που είχε ο Κώστα Νταής, ο μόνος που θα μπορούσε να απειλήσει το ακλόνητο φαβορί, τον Γιάννη Σιδέρη (Α.Ο. Πορτοχελίου). Ο Σιδέρης με δύο πρωτιές και τις δύο ημέρες του αγώνα, ήταν ο καθαρός νικητής και το ενδιαφέρον όλου του αγώνας στράφηκε στην κατάλειψη των άλλων θέσεων. Ο Στέλιος Χρηστάκης (Ν.Ο. Σητείας) με σταθερή απόδοση και τις δύο ημέρες κατάφερε να ανακηρυχθεί δεύτερος. Ο Κώστας Νταής (Α.Ο. Πορτοχελίου) βασίστηκε στην τρομερή πρώτη του μέρα και παρά τα προβλήματα της δεύτερης ανέβηκε στο βάθρο. Επίσης πρέπει να ξεχωρίσουμε την εμφάνιση του Ηλία Σακαβίτση, που με την σταθερή του απόδοση και τις δύο ημέρες κατέλαβε την τέταρτη θέση.

Επτά ημέρες μετά το 32ο παγκόσμιο πρωτάθλημα υποβρύχιας αλιείας της CMAS και νομίζω ότι είμαι σε θέση να γράψω αντικειμενικά πλέον για το τι συνέβη στο Arbatax της Σαρδηνίας. Τα συναισθήματα έχουν καταλαγιάσει και η ένταση έχει εξαφανιστεί. Έχοντας βιώσει το τραγικό γεγονός της απώλειας ενός συναθλητή στο Svendborg της Δανίας, το πρώτο που μου έρχεται στο νου να πω για το πρωτάθλημα του Arbatax είναι ότι ευτυχώς δεν είχαμε σοβαρά ατυχήματα. Το βάθος που κινήθηκαν οι περισσότεροι αθλητές ήταν τέτοιο που τα επικίνδυνα περιστατικά ήταν βέβαιο ότι δεν θα έλειπαν. Και δεν έλειψαν! Ένας Ισπανός είχε περιστατικό σύνθλιψης κι ένας Νοτιοαφρικανός συμπτώματα εμβολής αζώτου (νόσου των δυτών). Και οι δύο αντικαταστάθηκαν τη δεύτερη ημέρα. 

Tο Σάββατο 31 Οκτωβρίου και την Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020 διοργανώθηκε, από την Ελληνική Ομοσπονδία Υποβρύχιας Δραστηριότητας και Αθλητικής Αλιείας (Ε.Ο.Υ.Δ.Α.) και τον Α.Ο. Αλιάς Πορτοχελίου, το 49ο Ατομικό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Υ/Β Αλιείας Ανδρών.

Το μέρος που ήταν η τράπεζα του αγώνα δεν είναι από τα αγαπημένα μου, γιατί έχει θολά νερά, τα ψάρια έχουν αστάθεια και είναι ψάρεμα μόνο βαθιά με εναλλασσόμενα βάρη. Αυτό είναι κάτι που εμένα δεν μου αρέσει πολύ και δεν πάω συχνά το καλοκαίρι να τα ψαρέψω, δηλαδή φέτος πήγα μόνο μία φορά και μετά από 10 μέρες κατάλαβα ότι θα γίνει εκεί και αγώνας.

Βρέθηκα στη Λήμνο δέκα μέρες πριν τον αγώνα. Ήθελα να τον προετοιμάσω καλά. Οι τράπεζες του αγώνα ήταν πολύ μεγάλες. Για να σας δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα την μια μέρα που έκανα την μισή τράπεζα βυθομέτρηση έγραψα 67 ν. μίλια. Αυτό σημαίνει ότι ήταν αδύνατο να δώ και τις δύο τράπεζες ολοκληρωτικά. Είδα την μισή από την μία μέρα και την μισή από την άλλη. Εκεί που βρήκα τα 4-5 μαύρα ψάρια κοίταξα να τα στήσω με άσπρα στα πιό ρηχά. Η πρώτη μέρα δεν πήγε δυστυχώς όπως θα ήθελα, δεν έγιναν λάθος επιλογές. Υπήρχε πάρα πολύ ρεύμα, υπήρχε πολύ θολούρα το πρωί και δεν βρήκα τα ψάρια που «είχα». Σε 12-13 τρύπες στα ρηχά είχα βρεί σηκιούς, που θεωρητικά θα έκλεινα αυτό το είδος. Είχα 4-5 αστοχίες και τα πράγματα δεν πήγαν όπως θέλαμε. Στην τελευταία βουτιά δεν έριξα σε ένα πολύ μεγάλο ροφό, γιατί δεν είχα χρόνο να τον βγάλω, γιατί έληγε η πρώτη μέρα.