Περιοδικό Βυθός : Ψαροτούφεκο στο Εξωτερικό

Άλλο ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υποβρύχιας αλιείας πέρασε στην ιστορία. Ήταν το 10ο που παρακολούθησα από κοντά και το μαζικότερο με συνολικά 96 αθλητές και αθλήτριες από 23 έθνη. Ένας διοργανωτικός εφιάλτης σε ένα εξουθενωτικό τριήμερο για όλους τους συμμετέχοντες από οποιοδήποτε πόστο.

Άλλο ένα Ευρωαφρικανικό Πρωτάθλημα προστέθηκε στην αλυσίδα της αρχαιότερης διοργάνωσης αγώνων υ/β αλιείας της παγκόσμιας Ομοσπονδίας (από το 1954 ως Ευρωπαϊκό). Εξήντα οκτώ χρόνια μετά το ξεκίνημά της, η Ευρωαφρικανική κόντρα των καλύτερων υποβρύχιων ψαράδων των δύο ηπείρων συνεχίζει να ηλεκτρίζει με το επίπεδο και το συναγωνισμό της.

Είναι πικρό να είναι κανείς τόσο κοντά στο μετάλλιο και να μην το φτάνει! Αλλά τα δάκρυα για το Γεράσιμο Καββαδία σταματούν εκεί! Τεράστιος αθλητής, αρνείται για τρίτο διεθνές πρωτάθλημα να πέσει κάτω από την πεντάδα.

Επτά ημέρες μετά το 32ο παγκόσμιο πρωτάθλημα υποβρύχιας αλιείας της CMAS και νομίζω ότι είμαι σε θέση να γράψω αντικειμενικά πλέον για το τι συνέβη στο Arbatax της Σαρδηνίας. Τα συναισθήματα έχουν καταλαγιάσει και η ένταση έχει εξαφανιστεί. Έχοντας βιώσει το τραγικό γεγονός της απώλειας ενός συναθλητή στο Svendborg της Δανίας, το πρώτο που μου έρχεται στο νου να πω για το πρωτάθλημα του Arbatax είναι ότι ευτυχώς δεν είχαμε σοβαρά ατυχήματα. Το βάθος που κινήθηκαν οι περισσότεροι αθλητές ήταν τέτοιο που τα επικίνδυνα περιστατικά ήταν βέβαιο ότι δεν θα έλειπαν. Και δεν έλειψαν! Ένας Ισπανός είχε περιστατικό σύνθλιψης κι ένας Νοτιοαφρικανός συμπτώματα εμβολής αζώτου (νόσου των δυτών). Και οι δύο αντικαταστάθηκαν τη δεύτερη ημέρα. 

Η συγκεκριμένη αποστολή πέρασε από χίλια κύματα μέχρι να συγκροτηθεί, να εκπονήσει πλάνο προετοιμασίας και να φτάσει (σε τρία τεύχη) στο Mali Losinj και, για το λόγο αυτό, οι προσδοκίες ήταν από την αρχή χαμηλές. Παρά ταύτα, η 6^η θέση ήταν απόλυτα στις δυνατότητες της ομάδας και η 9^η θέση δεν μπορεί παρά να αφήνει πικρή γεύση σε όλους και κυρίως στα μέλη της αποστολής, που πραγματικά προσπάθησαν πολύ, αφιέρωσαν όσο χρόνο ήταν ανθρωπίνως δυνατό στον καθένα να αφιερώσει και αψήφησαν ακόμα και κίνδυνο στην υγεία τους ορισμένοι για να δικαιώσουν τις προσδοκίες μας…