Περιοδικό Βυθός : Σφυρίδα

Καθώς έχω φτάσει στην όγδοη βουτιά θα πέσω για καρτέρι σε βάθος 15 μέτρα. Λίγο πριν φτάσω στον πάτο θα δω το ψάρι 10 μέτρα πιο μπροστά, θα πλαγιάσω προς το ψάρι χωρίς να κουνάω ούτε πέδιλα,

Δύο μικρά καταπράσινα μάτια ήταν σαν να έφεγγαν μέσα στην θολούρα του νερού και ίσα που διέκρινα τις διάφανες βεντάλιες της σφυρίδας, που με παρατηρούσε δεξιά μου γεμάτη περιέργεια και τσαμπουκά που μπήκα στον χώρο της. Έκλεισα τον αγκώνα για να γυρίσω το 100αρι τουφέκι 90 μοίρες, χωρίς να ακουστούν τα λάστιχα και της έστειλα μια βέργα χωρίς πολλά...

Η σφυρίδα είναι ένα ψάρι που πάντα θαύμαζα για την ομορφιά της, τον τρόπο που κινείται καθώς και την δυσκολία σύλληψής της. Σίγουρα το πεντανόστιμο κρέας της είναι άλλος ένα λόγος που με κάνει να την κυνηγάω με μανία. Πριν αρκετά χρόνια ο πληθυσμός της σφυρίδας ήταν πολύ μικρός και την συναντούσαμε μόνο σε κλειστούς κόλπους και σε λίγα μέρη σε όλη την Ελλάδα. Πλέον με το κλίμα να αλλάζει θα την βρούμε σχεδόν σε κάθε περιοχή. Παρακάτω θα αναλύσω την αλλαγή της συμπεριφοράς της σφυρίδας με τα χρόνια, καθώς και τον τρόπο σύλληψής της μέσα και έξω από την τρύπα.

Ναι καλά καταλάβατε, αναφέρομαι στις στήρες και τις σφυρίδες. Εάν αυτό το κείμενο είχε γραφτεί πριν από 20 χρόνια θα μπορούσε να έχει εύκολα τον εξής τίτλο: Στήρα και Σφυρίδα - 2 θηράματα του καλοκαιριού. Ωστόσο οι εποχές άλλαξαν και κάτι τέτοιο δεν ισχύει στις ημέρες μας, αφού η γνώση γύρω από την ελεύθερη κατάδυση, σε συνδυασμό με τα σχολεία και τον υπερσύγχρονο εξοπλισμό επιτρέπουν στον ψαροκυνηγό να βουτάει βαθιά όλο το χρόνο. Η διαφορά λοιπόν στο κυνήγι τους κατά την καλοκαιρινή περίοδο, αφού παίρνουμε σαν δεδομένο ότι πλέον μπορούμε να πιάνουμε στήρες και σφυρίδες όλο το χρόνο, έγκειται στη διαφορετική συμπεριφορά που παρουσιάζουν αυτά τα ψάρια όταν τα νερά είναι ζεστά. Από Ιούνιο δηλαδή μέχρι περίπου και τέλος Οκτώβρη.

Δυστυχώς ο κάβος και η ξέρα είναι η εύκολη λύση, αλλά στις μέρες μας αυτά τα κομμάτια τα ξέρει όλος ο κόσμος και τα θηράματα είναι λίγα και πάρα πολύ δύσκολα, ακόμα και μέσα στο θαλάμι τους. Εκτός από κάποιες μέρες ή πιο σωστά κάποιες ώρες που θα πέσουμε σε ανέβασμα και θα έχουμε τη χαρά να δούμε εικόνες από το παρελθόν. Το μέλλον στο υποβρύχιο κυνήγι είναι τα ξεκομμένα κομμάτια, που είναι χαμένα στο πουθενά. Γι’ αυτούς που έχουν σκάφος τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Χρειαζόμαστε ένα καλό βυθόμετρο - GPS και πολύ υπομονή. Πιάνουμε μια ζώνη βάθους που μπορούμε να ψαρέψουμε και αρχίζουμε τα περάσματα σε περιοχές που εικάζουμε ή έχουμε ακούσει ότι έχουν ενδιαφέρον.