Περιοδικό Βυθός : Τα "μαύρα" ψάρια των ελληνικών θαλασσών

Σε ένα από τα ψάρεματά του τον Γενάρη του 2020, είδα μια βουτιά του στο ρολόι, που έγραψε 70,8 μέτρα...

Τον Βαγγέλη Κωτσάκη τον γνώριζα αρκετά χρόνια από το 2008 για την ακρίβεια ωστόσο αρχίσαμε να κάνουμε παρέα αρκετά χρόνια μετά. Αυτο που με κέρδισε αμέσως είναι ο χαρακτήρας του, λακωνικός, ήρεμος με μεγάλη αίσθηση του χιούμορ και της ασφάλειας, γενικά δεν θα σε φλομώσει με τα μέτρα που βουτάει (παρ’ όλο που έχει τρομακτικές επιδόσεις ) και τα βάρη των ψαριών που χτυπάει.

Το μέρος το είχε βρει ο Γιάννης πριν από κάποια χρόνια. Πρέπει να ήταν στης αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Τυχαία είχε περάσει από πάνω και το βυθόμετρο είχε δείξει -45 μέτρα. Είχε ψάξει γύρω - γύρω για να βρει κάποιο πιο ρηχό, αλλά τίποτα. Βάθαινε σχεδόν απότομα μέχρι τα 70. Όταν μου το είχε αναφέρει χαριτολογώντας του είχα πει ότι μια μέρα θα πάμε να το βουτήξουμε. Έτσι πέρασαν τα χρόνια όπου συνεχίζαμε να βουτάμε και να βαθαίνουμε. Όμως σε εκείνο το κεφάλι μόνο για καθετή πήγαινε ο Γιάννης, όπου το σούρουπο δεν προλάβαινε να δολώνει τα αγκίστρια.

Συνήθως η Δευτέρα ήταν η μέρα που πηγαίναμε μαζί για ψάρεμα. Έτσι μία από τις τελευταίες Δευτέρες του Ιούλιου του 2012, που είχε μάλιστα καύσωνα, όταν συναντηθήκαμε στην γλίστρα της Αναβύσσου και μου ρώτησε που να πάμε, του είπα εκεί...