Περιοδικό Βυθός : Τα "μαύρα" ψάρια των ελληνικών θαλασσών

Καθώς έχω φτάσει στην όγδοη βουτιά θα πέσω για καρτέρι σε βάθος 15 μέτρα. Λίγο πριν φτάσω στον πάτο θα δω το ψάρι 10 μέτρα πιο μπροστά, θα πλαγιάσω προς το ψάρι χωρίς να κουνάω ούτε πέδιλα,

... Μια εξωφρενική ψαριά. Για να καταφέρει αυτόν τον «άθλο» ο Renzo Mazzarri χρησιμοποίησε αεροβόλα τουφέκια (Cressi-SL) με μήκος από 55 έως 70 εκατοστά εξοπλισμένα με πεντάαινες...

Δύο μικρά καταπράσινα μάτια ήταν σαν να έφεγγαν μέσα στην θολούρα του νερού και ίσα που διέκρινα τις διάφανες βεντάλιες της σφυρίδας, που με παρατηρούσε δεξιά μου γεμάτη περιέργεια και τσαμπουκά που μπήκα στον χώρο της. Έκλεισα τον αγκώνα για να γυρίσω το 100αρι τουφέκι 90 μοίρες, χωρίς να ακουστούν τα λάστιχα και της έστειλα μια βέργα χωρίς πολλά...

Ο πρώτος μου αγώνας ψαροτούφεκου στο εξωτερικό και μάλιστα σε Ευρωαφρικανικό πρωτάθλημα στη Τυνησία. Ήταν μια τεράστια εμπειρία για εμένα και φυσικά αυτός ο αγώνας θα μου μείνει για αξέχαστος. Στην αναγνώριση είχαμε εντοπίσει πολλά ψάρια, είχε πραγματικά παρά πολλούς ροφούς, μεγάλες στήρες και πίγκες, σε αντίθεση με τα άσπρα ψάρια ήταν πολύ λιγότερα. Με εξαίρεση τις συναγρίδες, οι οποίες είναι πολύ δύσκολες στην σύλληψη κατά την διάρκεια του αγώνα.   

Δεν λέω, ήταν εννιά πολύ ενδιαφέροντες μήνες. Εννιά μήνες που τα είχαν όλα. Αγωνία, συγκίνηση, χαρά, άγχος, όνειρα, αλλαγές... ή μάλλον σχεδόν όλα... δεν είχαν ψάρεμα...