Menu
  1. Αρχική
  2. ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ
  3. ΑΡΘΡΑ & ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ
  4. ΤΕΧΝΙΚΕΣ
  5. ΕΙΔΗ ΨΑΡΙΩΝ
  6. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
    1. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ - ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ
    2. ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ
    3. ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ / E-SHOP
  7. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ
  8. ΘΕΜΑΤΑ
  9. ΝΕΑ
  10. VIDEOS
Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου 2024

Περιοδικό Βυθός : Δραπανιώτης Λεωνίδας

Λεωνίδας Δραπανιώτης

Ο Δραπανιώτης Λεωνίδας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27-5-1968, από αθηναίο πατέρα και πειραιώτισσα μάνα. Άρχισε το ψαροτούφεκο στα νερά της Σκύρου το 1987. Λάτρεις του συρτού καρτεριού, αρέσκεται να ψαρεύει ακόμα και μέσα στην μεγάλη φουρτούνα. Στον χώρο του ειδικού τύπου, εμφανίζεται το 1998, μετά από παρότρυνση του Γιάννη Βλάχου, που τον βοήθησε στην ανάπτυξη του γραπτού λόγου, μετατρέποντας τις εμπειρίες ζωής σε κείμενο. Με λόγο λιτό κι αληθινό, μοιράστηκε τον θαλασσινό βίο του, με αρκετούς αναγνώστες, αποσπώντας κριτικές που τον ωθούσαν να συνεχίσει το γράψιμο. Έχουν εκδοθεί κείμενα του στο περιοδικό «Κατάδυση», και έπειτα στο περιοδικό «Θάλασσα».

Μεταπήδησε στο περιοδικό «ΒΥΘΟΣ» έως και σήμερα. Επίσης, συνεργάστηκε με εταιρίες καταδυτικού υλικού, που πιστοποιούνται μέσω δημοσιευμένων κειμένων, με πλήθος φωτογραφιών. Αντίκρισε ψαρεύοντας πολλούς βυθούς της Ελλάδος και ως ομορφότερο, πλουσιότερο, θυμάται τον βυθό της Σκύρου, που πέρασε και ένα μεγάλο διάστημα της ζωής του, κατοικώντας εκεί. Συνεχίζοντας μέχρι σήμερα, το υποβρύχιο ψάρεμα αποκλειστικά με τις σωματικές και ψυχικές δυνάμεις, χωρίς καμία μηχανική υποστήριξη, συνειδητοποιεί.

Αναζητώντας το θήραμα στον βυθό, παράλληλα εκτελεί και μια εξερεύνηση στον ψυχικό του κόσμο. Η θάλασσα «λειτουργεί» σαν «καθρέπτης». Ελεύθερος στο αιώνιο πέλαγος, απαλλαγμένος από κάθε είδος εγωισμού, βρίσκει την ευκαιρία να γνωρίσει άγνωστες πτυχές του εαυτού του...  


Πίγκα. Η λεοπάρδαλη της αβύσσου...(Video).

Tου Γιώργου Μητσόπουλου

Πίγκα. Η λεοπάρδαλη της αβύσσου...(Video).

Η βάρκα μας έπλεε σε μια ακύμαντη θάλασσα, ήταν η πρώτη βδομάδα του Ιούνη και η διάθεση μας βρίσκονταν στα ύψη. Ο Δημήτρης ήθελε να με πάει για αρχή σε έναν πολλά υποσχόμενο τόπο που γνώριζε καλά, για να ξεκινήσουμε με το δεξί την καλοκαιρινή σεζόν. Η διαδρομή μετά από έναν μήνα αποχής από το αγαπημένο μας χόμπι κύλισε σαν νεράκι λόγω της μεγάλης μας προσμονής. Σε λίγο καβατζάραμε στον μικρό κόλπο και ρίξαμε σιγά σιγά το σίδερο…

Πέσαμε μέσα στο νερό και κολυμπήσαμε αργά μέχρι τον κάβο κάνοντας και μερικές απαραίτητες βουτιές για ζέσταμα. Φτάνοντας στο επιθυμητό σημείο, ο βυθός έκανε ένα ρηχό σκαλοπάτι και μετά γκρεμιζόταν σε μεγάλο βάθος. Ο τόπος κάτω από τα πόδια μου έσφυζε από ζωή, το ψιλό λόγω του θερμοκλινούς ήταν ανεβασμένο στα ρηχά και οι καλόγριες είχαν πυκνώσει και κολλήσει στον σχεδόν κάθετο τοίχο, κάνοντάς με να καταλάβω ότι οι πιθανότητες για κάτι καλό ήταν αυξημένες.

Μετά από τις οδηγίες του ζευγαριού μου, πήρα την βουτιά και ξεκίνησα ένα αθόρυβο συρτό που σαν στόχο είχε να βγω ακριβώς στο κόψιμο, μιας και εκεί είχε συναντήσει αρκετές φορές μεγάλες στήρες στο παρελθόν, που ανεβαίναν από τα βαθιά για να κυνηγήσουν και ήλπιζε στο ότι θα ξεγελούσαμε κάποια από αυτές πριν κατηφορίσει… Όταν έφτασα στο επιθυμητό βάθος ξεκίνησα να σέρνομαι αργά και παράλληλα με το χείλος του κοψίματος σαν “αράχνη”, ούτως ώστε να παραμένω όσο μπορώ αθέατος προς κάποιο ψάρι που θα βρισκότανε από κάτω μου, αλλά ταυτόχρονα και να μπορώ να επιβλέπω προς την αποχή για να προλάβω να κάνω βολή σε πρώτο χρόνο αν χρειαζόταν…

Μετά από μια σύντομη πορεία την είδα… Ήταν ένα ψάρι που σπάνια συναντάω και ακόμα σπανιότερα κατορθώνω να καμακώσω μιας και αρέσκεται να ζει κυρίως στην βαθιά ζώνη, μια “λεοπάρδαλη” της αβύσσου. Η πίγκα είχε ανέβει από το χάος και αιωρούταν στο ανοιχτό νερό, χαρίζοντάς μου μια σπάνια και μαγευτική εικόνα. Το μεγάλο και επιβλητικό της σαγόνι και η αέρινη κίνηση της μαγνήτισαν το βλέμμα μου. Το ψάρι, λόγω της σωστά εκτελεσμένης βουτιάς που με έφερε ακριβώς από πάνω του, άργησε να καταλάβει τον κίνδυνο και γεμάτο περιέργεια με άφησε να γλιστρήσω αθόρυβα και να πατήσω την σκανδάλη.

Η γνώση του όπλου μου με έκανε να στείλω την βέργα στο καλύτερο δυνατό σημείο πλήττοντάς το καίρια, σπάζοντας τον σπόνδυλο στην βάση του κρανίου του και αφήνοντάς το κεραυνοβολημένο να βυθίζεται στην άβυσσο, γεμίζοντάς με ταυτόχρονα με ένα τεράστιο συναίσθημα πληρότητας!

 ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO 

ΚατηγορίαΤΕΧΝΙΚΕΣ
Print
Back To Top