Menu
  1. Αρχική
  2. ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ
  3. ΑΡΘΡΑ & ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ
  4. ΤΕΧΝΙΚΕΣ
  5. ΕΙΔΗ ΨΑΡΙΩΝ
  6. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
    1. ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ - ΔΙΑΝΟΜΕΙΣ
    2. ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ
    3. ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ / E-SHOP
  7. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ
  8. ΘΕΜΑΤΑ
  9. ΝΕΑ
  10. VIDEOS
Παρασκευή, 1 Νοεμβρίου 2024

Περιοδικό Βυθός : Δραπανιώτης Λεωνίδας

Λεωνίδας Δραπανιώτης

Ο Δραπανιώτης Λεωνίδας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27-5-1968, από αθηναίο πατέρα και πειραιώτισσα μάνα. Άρχισε το ψαροτούφεκο στα νερά της Σκύρου το 1987. Λάτρεις του συρτού καρτεριού, αρέσκεται να ψαρεύει ακόμα και μέσα στην μεγάλη φουρτούνα. Στον χώρο του ειδικού τύπου, εμφανίζεται το 1998, μετά από παρότρυνση του Γιάννη Βλάχου, που τον βοήθησε στην ανάπτυξη του γραπτού λόγου, μετατρέποντας τις εμπειρίες ζωής σε κείμενο. Με λόγο λιτό κι αληθινό, μοιράστηκε τον θαλασσινό βίο του, με αρκετούς αναγνώστες, αποσπώντας κριτικές που τον ωθούσαν να συνεχίσει το γράψιμο. Έχουν εκδοθεί κείμενα του στο περιοδικό «Κατάδυση», και έπειτα στο περιοδικό «Θάλασσα».

Μεταπήδησε στο περιοδικό «ΒΥΘΟΣ» έως και σήμερα. Επίσης, συνεργάστηκε με εταιρίες καταδυτικού υλικού, που πιστοποιούνται μέσω δημοσιευμένων κειμένων, με πλήθος φωτογραφιών. Αντίκρισε ψαρεύοντας πολλούς βυθούς της Ελλάδος και ως ομορφότερο, πλουσιότερο, θυμάται τον βυθό της Σκύρου, που πέρασε και ένα μεγάλο διάστημα της ζωής του, κατοικώντας εκεί. Συνεχίζοντας μέχρι σήμερα, το υποβρύχιο ψάρεμα αποκλειστικά με τις σωματικές και ψυχικές δυνάμεις, χωρίς καμία μηχανική υποστήριξη, συνειδητοποιεί.

Αναζητώντας το θήραμα στον βυθό, παράλληλα εκτελεί και μια εξερεύνηση στον ψυχικό του κόσμο. Η θάλασσα «λειτουργεί» σαν «καθρέπτης». Ελεύθερος στο αιώνιο πέλαγος, απαλλαγμένος από κάθε είδος εγωισμού, βρίσκει την ευκαιρία να γνωρίσει άγνωστες πτυχές του εαυτού του...  


Χειμωνιάτικο Ψάρεμα - ΤΑ ΑΛΛΑ ΟΠΛΑ

Του Στρατή Γελαγώτη

Χειμωνιάτικο Ψάρεμα - ΤΑ ΑΛΛΑ ΟΠΛΑ

Αν ανατρέξει κανείς σε όχι και τόσο παλιά άρθρα, θα δει να περιγράφεται το χειμωνιάτικο όπλο ως εξής: Mικρό σε μήκος άντε μέχρι 90άρι, με ένα ζευγάρι λάστιχα και λεπτή βέργα, ας πούμε μέχρι 6,5 χιλιοστά πάχος. Οι σύγχρονοι το ονομάζουν τo όπλο για όλες τις δουλειές, all around δηλαδή στα Εγγλέζικα, άλλο αν πραγματικό all around δεν υπάρχει, αφού ένα 90άρι δεν μπορεί να ψαρέψει εξ ίσου καλά στην τρύπα με ένα 75άρι, ούτε να έχει τις επιδόσεις ενός μεγαλύτερου - δυνατότερου όπλου στο πλανάρισμα ή στο καρτέρι.

ΣΥΝΑΓΡΙΔΑ - Τα Πρέπει και τα Μη.

Του Στρατή Γελαγώτη

ΣΥΝΑΓΡΙΔΑ - Τα Πρέπει και τα Μη.

Το φετινό καλοκαίρι ήταν αντιγραφή του περσινού. Εδώ στο όμορφο νησί της Λέσβου, τα νερά δεν ζεστάθηκαν καθόλου, ήταν παγωμένα από την επιφάνεια ως τον πυθμένα και κάτι σαν υποψία θερμοκλινούς μετά τα πρώτα μέτρα, όπου απλά αντιλαμβανόσουν ότι το νερό γίνεται ακόμα πιο κρύο... Έπρεπε να περιμένουμε πάλι Σεπτέμβριο και Οκτώβριο για να ευχαριστηθούμε ψάρεμα και να ζεσταθεί το κοκαλάκι μας. Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές έξω έχει ζέστη πολλή κι αναπολώ τα κρύα νερά και το αγαπημένο μου θήραμα στις ελληνικές θάλασσες, την αυτής Εξοχότητα, την πριγκίπισσα συναγρίδα, αφού ότι και να γίνει βασιλιάς είναι ένας, ο ροφός.

Όταν η Μεσόγειος συναντά τον Ωκεανό. (A' Μέρος)

Του Στρατή Γελαγώτη

Όταν η Μεσόγειος συναντά τον Ωκεανό. (A' Μέρος)

Έχουμε ξαναπεί πως το ψάρεμα είναι μια διαδικασία που ξεκινά πριν την είσοδό μας στο νερό. Η προετοιμασία του εξοπλισμού, αλλά και του εαυτού μας είναι μια διαδικασία απαραίτητη και αναγκαία, επιπλέον μπορεί να είναι μια διαδικασία ευχάριστη και χαλαρωτική. Ας πούμε όταν ακονίζεις τις βέργες και ταυτόχρονα ονειρεύεσαι την είσοδό τους σε κρανία ροφών και ιριδίζοντα σώματα συναγρίδων, ε; Η διαδικασία είναι απλή όταν πρόκειται για ένα κολυμπητό ας πούμε, πιο σύνθετη όταν παίζει και βάρκα, ακόμα πιο σύνθετη όταν πρόκειται για ταξίδι, όπως στις διακοπές και όταν πρόκειται για ταξίδι στο εξωτερικό… ας τα να πάνε!

Για ψαροτούφεκο στο Μεξικό.

Ένα ονειρεμένο ταξίδι Του Στρατή Γελαγώτη.

Για ψαροτούφεκο στο Μεξικό.

Η βροχή χτυπάει το ύφασμα της ευτυχώς αδιάβροχης σκηνής και δεν με αφήνει να κοιμηθώ. Ακόμα και να μην έβρεχε πάλι θα δυσκολευόμουν, αυτή τη φορά το jet lag με κράτησε περισσότερο απ' ότι συνήθως. Ίσως να φταίει ότι είχα καιρό να ταξιδέψω στο Εξωτερικό, ίσως να μεγαλώνω. Δεν πειράζει, όλα καλά, todos bien, που λένε και οι Μεξικάνοι... Ο Ειρηνικός, 100 μέτρα πιο πέρα, συνεχίζει να παίζει ένα μονότονο ακομπανιαμέντο, με το αιώνιο σουέλ του να χτυπά την αμμώδη παραλία...

Back To Top