Περιοδικό Βυθός : Θέματα

Η αλήθεια είναι ότι περάσαμε έναν περίεργο και δύσκολο χρόνο. Απαγορεύσεις και περιορισμοί ήταν πλέον καθημερινότητα και αν για τους περισσότερους συμπολίτες μας ήταν μια φορά δύσκολο, για όλους εμάς τους ανθρώπους της θάλασσας, την στέρηση της αγαπημένης μας δραστηριότητας την νιώσαμε στο δεκαπλάσιο. Με αυτά και αυτά όμως, να λοιπόν που βρισκόμαστε προ των πυλών του καλοκαιριού και ήδη τα πλάνα των πρώτων ψαρευτικών εξορμήσεων έχουν καταστρωθεί.

Έχουν περάσει πάνω από είκοσι χρόνια από τότε που ξεκίνησα να ασχολούμαι με το ψαροτούφεκο. Πιτσιρικάς τότε και τα πράγματα ήταν απλά. Ούτε υποχρεώσεις, ούτε οικογένεια. Όλα για πάρτη μου που λένε.

Θυμάμαι Παρασκευή απόγευμα μετά τη δουλειά και το αμάξι ήταν ήδη φορτωμένο να φύγουμε με την παρέα για διήμερο ψάρεμα με σκηνές, όπου κάτσει και επιστροφή Κυριακή βράδυ και καπάκι την άλλη μέρα πάλι στη δουλειά. 

Επιτέλους καλοκαίρι. Τα νερά ζεσταίνουν, οι διαύγειες μεγαλώνουν και ήρθε η ώρα να κυνηγήσουμε τα εκλεκτότερα ψάρια του βυθού. Χοντροί ροφοί, επιβλητικές συναγρίδες, μεγάλες στήρες και αεικίνητα μαγιάτικα είναι μερικά από τα θηράματα που θα μπουν δυναμικά στο στόχαστρό μας, αυτούς τους μήνες που από πολλούς θεωρούνται και οι καλύτεροι για το υποβρύχιο κυνήγι. Είναι όμως πραγματικά έτσι;

Η αλήθεια είναι ότι το καλοκαίρι που μας πέρασε ήταν ένα καλοκαίρι αρκετά δύσκολο. Η ένταση των ανέμων δεν κόπαζε σχεδόν καμία μέρα, και όταν το έκανε ήταν μόνο για μερικές ώρες. Και σε όσους τουλάχιστον περίμεναν να έρθει το Σαββατοκύριακο για να ψαρέψουν, δεν τους άφηνε και πολλά περιθώρια… Ένας από αυτούς ήμουν και εγώ, που αυτό το καλοκαίρι και λόγω υποχρεώσεων και κούρασης, αλλά και εξ αιτίας κάποιου προβλήματος με τη μύτη μου, που με ταλαιπωρεί καιρό τώρα, οι βουτιές μου από την αρχή του χρόνου ήταν μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.