Περιοδικό Βυθός : Ιστορίες

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες στιγμές από αυτές που δεν θέλεις ποτέ σου να ξεχάσεις και σκεπτόμενος αυτό θα αποτυπώσω τις παρακάτω γραμμές, για να θυμάμαι μια μέρα ιδιαίτερη, αλλά και για να σας ταξιδέψω με ένα ταξίδι του πνεύματος μέσα στο νερό τοποθετώντας σας δίπλα μου με την υπέρτατη δύναμη της νόησης στην σύλληψη του πρώτου μου μεγάλου ροφού. Όμως πριν διαβάσετε γι’ αυτό θα ήθελα να σας πω κάτι που με προβληματίζει τον τελευταίο καιρό. Πιστεύω ακράδαντα πως η θάλασσα βγάζει τον πραγματικό μας εαυτό. Όσο και να θέλουμε να κρυφτούμε από αυτήν δεν μπορούμε. Είναι μια μαγική και αρχέγονη δύναμη που έχει την ικανότητα ανάμεσα σε πολλές άλλες να διαβάζει η αλλιώς να καθρεφτίζει τον ψυχισμό του δύτη μέσα της.

Σε αυτό το άρθρο καλοί μου φίλοι θα σας εξιστορήσω δυο συλλήψεις που στην δική μου θαλασσινή ψυχή αναζητούσα διακαώς. Ο υποβρύχιος κυνηγός βουτώντας θα έρθει σιγά σιγά αντιμέτωπος με όλα τα θηράματα της ακτογραμμής και στην μετέπειτα πορεία θα δει και ψάρια που συνήθως κατοικούν σε βαθύτερες ζώνες. Όμως η αλήθεια είναι πως σε λίγα μέτρα νερό αν ασκήσει την τέχνη του καρτεριού με σύμμαχο του την σιγή θα δει να χτυπιούνται στην βέργα του ψάρια τρόπαια. Πολλά έχουν γραφτεί για συναγρίδες και τσιπούρες. Όμως η δική μου αλήθεια είναι πως για να έρθεις κοντά σε ψάρια καχύποπτα και δύσκολα θέλει εκτός από ικανότητα και τύχη και αν το αναλύσουμε ακόμα παραπέρα θα δείτε ότι αυτό συμβαίνει και μάλιστα έντονα...