Περιοδικό Βυθός : Εποχές

Είναι πικρό να είναι κανείς τόσο κοντά στο μετάλλιο και να μην το φτάνει! Αλλά τα δάκρυα για το Γεράσιμο Καββαδία σταματούν εκεί! Τεράστιος αθλητής, αρνείται για τρίτο διεθνές πρωτάθλημα να πέσει κάτω από την πεντάδα.

Επτά ημέρες μετά το 32ο παγκόσμιο πρωτάθλημα υποβρύχιας αλιείας της CMAS και νομίζω ότι είμαι σε θέση να γράψω αντικειμενικά πλέον για το τι συνέβη στο Arbatax της Σαρδηνίας. Τα συναισθήματα έχουν καταλαγιάσει και η ένταση έχει εξαφανιστεί. Έχοντας βιώσει το τραγικό γεγονός της απώλειας ενός συναθλητή στο Svendborg της Δανίας, το πρώτο που μου έρχεται στο νου να πω για το πρωτάθλημα του Arbatax είναι ότι ευτυχώς δεν είχαμε σοβαρά ατυχήματα. Το βάθος που κινήθηκαν οι περισσότεροι αθλητές ήταν τέτοιο που τα επικίνδυνα περιστατικά ήταν βέβαιο ότι δεν θα έλειπαν. Και δεν έλειψαν! Ένας Ισπανός είχε περιστατικό σύνθλιψης κι ένας Νοτιοαφρικανός συμπτώματα εμβολής αζώτου (νόσου των δυτών). Και οι δύο αντικαταστάθηκαν τη δεύτερη ημέρα. 

Διαβάστε το πρώτο άρθρο του ΝΙΚΟΥ ΚΑΜΠΑΝΗ στο ΒΥΘΟ το 1994.

Η πρώτη φορά με τη συναγρίδα δεν διαφέρει σε τίποτα, από την πρώτη φορά με γυναίκα. Ή που δεν θα προλάβεις καλά-καλά να ευχαριστηθείς, ή που θα τρακαριστείς και δε θα κάνεις τίποτα, ή που θα σε παρατήσει πάνω στο καλύτερο, ή τέλος που θα σου μείνει αξέχαστη όσο ζεις!

«Φιλαράκο, δε με θέλεις και δε σε θέλω, μάλλον είσαι τυχερός»,

Τέλος Απριλίου του 2018 και ο Μάιος πλησιάζει απειλητικά… Κυριακή απόγευμα, έχοντας μια μικρή συναγρίδα στο ψυγείο αποφασίζω να δοκιμάσω ένα πόστο ακόμη όπου στο παρελθόν είχα συναντήσει τέτοια ψάρια… Το κρύο έντονο και θα είναι η τελευταία απόπειρα για μια βασίλισσα, πριν γυρίσω στο σπίτι του Πορτοχελίου για να μαζευτώ για την επιστροφή στην Αθήνα.

Η συγκεκριμένη αποστολή πέρασε από χίλια κύματα μέχρι να συγκροτηθεί, να εκπονήσει πλάνο προετοιμασίας και να φτάσει (σε τρία τεύχη) στο Mali Losinj και, για το λόγο αυτό, οι προσδοκίες ήταν από την αρχή χαμηλές. Παρά ταύτα, η 6^η θέση ήταν απόλυτα στις δυνατότητες της ομάδας και η 9^η θέση δεν μπορεί παρά να αφήνει πικρή γεύση σε όλους και κυρίως στα μέλη της αποστολής, που πραγματικά προσπάθησαν πολύ, αφιέρωσαν όσο χρόνο ήταν ανθρωπίνως δυνατό στον καθένα να αφιερώσει και αψήφησαν ακόμα και κίνδυνο στην υγεία τους ορισμένοι για να δικαιώσουν τις προσδοκίες μας…